ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΣ!

Πράξεις 18: 4 Διελέγετο δε εν τη συναγωγή κατά παν σάββατον και έπειθεν Ιουδαίους και Έλληνας. Ότε δε κατέβησαν από της Μακεδονίας ο τε Σίλας και ο Τιμόθεος, ο Παύλος συνεσφίγγετο κατά το πνεύμα διαμαρτυρόμενος προς τους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός.

Το Πνεύμα του Θεού διαμαρτύρεται.

Η υγιαίνουσα διδασκαλία εκλείπει.

Ο Θεός διεγείρει το πνεύμα των εργατών Του.

Όταν έρχεται μεγάλη πτώση, ή αδυναμία και πνευματική πτώση στον λαό του Θεού, ο Κύριος Ιησούς εφευρίσκει τρόπους επαναφοράς.

Όταν ο λαός Ισραήλ, ολιγοστός, μετά την επαναφορά εκ της αιχμαλωσίας στην Βαβυλώνα άρχισε να οικοδομεί τον ναό, τον οίκο του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ είχε ενθουσιασμό και ευφροσύνη μεγάλη.    

Λίγο αργότερα (!) οι εχθροί των φυλών του Ιούδα και του Βενιαμίν, διέβαλαν τους Ιουδαίους στον βασιλιά Αρταξέρξη και κατάφεραν να παύσουν το έργο της οικοδομής.

Μετά από 15 χρόνια η κατάσταση στον λαό ήταν τραγική.

Διαβάζουμε από το βιβλίο του Αγγαίου, την διαμαρτυρία του Θεού:

«Τώρα λοιπόν ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, Συλλογίσθητε τας οδούς σας. Εσπείρατε πολύ και εισωδεύσατε ολίγον, τρώγετε και δεν χορταίνετε, πίνετε και δεν ευχαριστείσθε, ενδύεσθε και δεν θερμαίνεσθε, και ο μισθοδοτούμενος μισθοδοτείται διά βαλάντιον τετρυπημένον».

Και ο Θεός έστειλε μήνυμα προς τους επί κεφαλής του λαού. 

Προς τον διοικητή του Ιούδα τον Ζοροβάβελ και τον αρχιερέα του λαού, τον Ιησού.

Το μήνυμα ήταν «Σκεφτείτε την ζωή σας»!

Και ακόμη:

«Ανάβητε εις το όρος και φέρετε ξύλα και οικοδομήσατε τον οίκον, και θέλω ευαρεστηθή εις αυτόν και θέλω ενδοξασθή, λέγει Κύριος».

«Επεβλέψατε εις πολύ, και ιδού, έγεινεν ολίγον· και εφέρατε τούτο εις τον οίκον και εγώ απεφύσησα αυτό. Διά τι; λέγει ο Κύριος των δυνάμεων. Εξ αιτίας του οίκου μου, όστις είναι έρημος, ενώ σεις τρέχετε έκαστος εις τον οίκον αυτού».

Στην συνέχεια, διαβάζουμε:

«Και υπήκουσε Ζοροβάβελ ο υιός του Σαλαθιήλ και Ιησούς ο υιός του Ιωσεδέκ, ο ιερεύς ο μέγας, και παν το υπόλοιπον του λαού, εις την φωνήν Κυρίου του Θεού αυτών και εις τους λόγους Αγγαίου του προφήτου, καθώς απέστειλεν αυτόν Κύριος ο Θεός αυτών·

«και εφοβήθη ο λαός ενώπιον του Κυρίου».

Και ο Θεός έκαμε τα αδύνατα για τον λαό, δυνατά!

Διαβάζουμε, πώς;

«Και διήγειρεν ο Κύριος το πνεύμα του Ζοροβάβελ υιού του Σαλαθιήλ, του διοικητού του Ιούδα, και το πνεύμα του Ιησού υιού του Ιωσεδέκ, του ιερέως του μεγάλου, και το πνεύμα παντός του υπολοίπου του λαού, και ήλθον και ειργάζοντο εν τω οίκω του Κυρίου των δυνάμεων, του Θεού αυτών»

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ήταν στο τέλος της διακονίας του αποστόλου Παύλου, περί το 65 μ.Χ, όταν άρχισε ο Παύλος να διαμαρτύρεται.

Διαβάζουμε από την πρώτη επιστολή προς τον Τιμόθεο:

«Διαμαρτύρομαι ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού και των εκλεκτών αγγέλων, να φυλάξης ταύτα, χωρίς προτιμήσεως, μηδέν πράττων κατά χάριν».

«Σε παραγγέλλω ενώπιον του Θεού του ζωοποιούντος τα πάντα και του Ιησού Χριστού του μαρτυρήσαντος ενώπιον του Ποντίου Πιλάτου την καλήν ομολογίαν, να φυλάξης την εντολήν αμόλυντον, άμεμπτον, μέχρι της επιφανείας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, την οποίαν εν τοις ωρισμένοις καιροίς θέλει δείξει ο μακάριος και μόνος Δεσπότης, ο Βασιλεύς των βασιλευόντων, και Κύριος των κυριευόντων,»

Ας το δούμε μαζί:

1.       Καμία χάρη σε πρόσωπα, ώστε να σκεπάζεται η αμαρτία.

2.       Φυλάμε όλο τον λόγο του Θεού, χωρίς προτίμηση.

3.       Ο λόγος του Θεού, της Καινής Διαθήκης είναι καθαρή εντολή.

4.       Εντολή, νόμος αμόλυντος και άμεμπτος.

5.       Όχι, σαν την Παλαιά Διαθήκη: ένας νόμος για την σκληροκαρδία του λαού.

6.       Ένας νέος νόμος: ο νόμος της ελευθερίας.

Διαβάζουμε από την δεύτερη επιστολή προς τον Τιμόθεο:

«Ταύτα υπενθύμιζε, διαμαρτυρόμενος ενώπιον του Κυρίου να μη λογομαχώσι, το οποίον δεν είναι εις ουδέν χρήσιμον, αλλά φέρει καταστροφήν των ακουόντων».

«Διαμαρτύρομαι λοιπόν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, όστις μέλλει να κρίνη ζώντας και νεκρούς εν τη επιφανεία αυτού και τη βασιλεία αυτού, κήρυξον τον λόγον, επίμενε εγκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επίπληξον, πρότρεψον, μετά πάσης μακροθυμίας και διδαχής».

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ο εργάτης του Θεού, οφείλει να διαμαρτύρεται ενώπιον του Θεού, αμέσως μόλις αντιληφθεί κάποιο ξένο πνεύμα, που αντιβαίνει στην υγιή διδασκαλία.  

2.       Πόλεμοι και μάχες μεταξύ αδελφών.

3.       Τα όπλα του, είναι το κήρυγμα του λόγου

4.       Η διδαχή εγκαίρως, αμέσως, επειγόντως.

5.       Η διδαχή προληπτικά και χωρίς αιτία.

6.       Η διδαχή με έλεγχο των πράξεων, ή αμελειών, η προφητειών.

7.       Η διδαχή με προσωπική επίπληξη.

8.       Η διδαχή με προτροπή δια του λόγου του Θεού.

9.       Η διδαχή με μακροθυμία και υπομονή.  

Αμήν.

Τίτος 2: 1 Συ όμως λάλει όσα πρέπουσιν εις την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν.