Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑ ΚΥΡΙΟΥ!
Ψαλμός 24: 3 Ποιος θα ανέβει στο βουνό τού Κυρίου;
Και ποιος θα σταθεί στον άγιο τόπο του;
Η συμμόρφωση και η ευλογία.
Ο καρπός της δικαιοσύνης.
Ο καρπός του Πνεύματος.
Η σωτηρία του ανθρώπου είναι ένας μεγάλος στόχος (!) στην
ζωή του.
Αρχίζει από την αγωνία και το βάρος της αμαρτίας και την
προσπάθεια της λύτρωσης με ανθρώπινα μέσα, αλλά μάταια.
Κατόπιν έρχεται η ώρα του Θεού, ώστε να αρχίσει το καλό έργο
της σωτηρίας, δια της πίστεως στον Ιησού και στο Ευαγγέλιο.
Το έργο της σωτηρίας, ολοκληρώνεται στον ουρανό, μετά από
την δοκιμασία της πίστεως!
Διαβάζουμε από την επιστολή του Πέτρου:
«Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
ο οποίος, σύμφωνα με το πολύ του έλεος μας αναγέννησε σε μια ζωντανή ελπίδα,
διαμέσου της ανάστασης του Ιησού Χριστού από τους νεκρούς, σε μια κληρονομία
άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη, που είναι φυλαγμένη για μας στους ουρανούς·
οι οποίοι φρουρούμαστε με τη δύναμη του Θεού διαμέσου της πίστης, σε σωτηρία έτοιμη να αποκαλυφθεί κατά τον
έσχατο καιρό».
«Για το οποίο νιώθετε αγαλλίαση, αν και τώρα, (εφόσον χρειαστεί),
λυπηθείτε λίγο μέσα σε διάφορους πειρασμούς,
ώστε η δοκιμή της πίστης σας, η οποία είναι πολυτιμότερη από το χρυσάφι
που φθείρεται, δοκιμάζεται όμως διαμέσου
της φωτιάς, βρεθεί σε έπαινο και τιμή και δόξα, όταν ο Ιησούς Χριστός
φανερωθεί·
τον οποίο, αν και δεν είδατε, αγαπάτε· στον οποίο, αν και τώρα δεν τον
βλέπετε, πιστεύοντας όμως, νιώθετε αγαλλίαση με χαρά ανεκλάλητη και ένδοξη, απολαμβάνοντας το τέλος της πίστης σας,
τη σωτηρία των ψυχών·
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Η πορεία της σωτηρίας δια της πίστεως, ήταν το παράδειγμα
του Κυρίου Ιησού.
Τα παθήματα του Κυρίου, άφησαν τα ίχνη Του.
Ο άνθρωπος του Θεού οφείλει να γνωρίζει αυτά τα παθήματα και
να τα μιμείται.
Διαβάζουμε και πάλι, από την επιστολή του Πέτρου:
«Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Χριστός έπαθε για
χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας,
για να ακολουθήσετε τα ίχνη του·
ο οποίος «δεν έκανε αμαρτία ούτε βρέθηκε δόλος στο στόμα του».
«Ο οποίος, καθώς τον λοιδορούσαν, δεν ανταπέδιδε λοιδορίες, πάσχοντας
δεν απειλούσε, αλλά παρέδινε τον εαυτό του σ' αυτόν που κρίνει δίκαια·
ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο,
για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού
πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες· «με την πληγή τού οποίου γιατρευτήκατε».
«Επειδή, ήσασταν «ως πρόβατα που
περιπλανιόνταν»· αλλά, τώρα, επιστραφήκατε στον ποιμένα και επίσκοπο των
ψυχών σας».
Ο ΖΗΛΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Ο Παύλος είχε ένα αγαθό ζήλο και αγάπη απέραντη για τον
Κύριο Ιησού.
Ο ζήλος του, τον οδηγούσε σε δίψα για τον Πατέρα Θεό και τον
Κύριο Ιησού, τον Χριστόν.
Διαβάζουμε:
«για να γνωρίσω αυτόν, και τη δύναμη της ανάστασής του, και την κοινωνία
των παθημάτων του, συμμορφούμενος με τον θάνατό του·
αν κατά κάποιον τρόπο φτάσω στην εξανάσταση των νεκρών».
Και ο Παύλος συμπληρώνει:
«Όχι ότι έλαβα κιόλας το βραβείο ή έγινα ήδη τέλειος·
τρέχω, όμως, πίσω απ' αυτό, ίσως το αποκτήσω, για το οποίο και αποκτήθηκα
από τον Ιησού Χριστό».
Ο ΔΑΒΙΔ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Δια Πνεύματος Αγίου ο Δαβίδ διερωτάται ένα μεγάλο και
κρίσιμο ερώτημα.
Διαβάζουμε:
«Ποιος θα ανέβει στο βουνό τού Κυρίου; Και ποιος θα σταθεί στον άγιο
τόπο του;
Δια Πνεύματος Αγίου, δίνει την απάντηση με τρεις προτάσεις:
«Ο αθώος στα χέρια, και
ο καθαρός στην καρδιά· εκείνος
που δεν έδωσε την ψυχή του σε ματαιότητα, και
δεν ορκίστηκε με δολιότητα».
«Αυτός θα πάρει ευλογία από τον Κύριο, και δικαιοσύνη από τον Θεό της
σωτηρίας του».
«Αυτή είναι η γενεά εκείνων που τον εκζητούν, εκείνων που ζητούν το
πρόσωπό σου, Θεέ».
Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟΝ
Η ευλογία από τον Θεόν έρχεται από την συμμόρφωση, την
συνεχή αλλαγή, την εκζήτηση του ανθρώπου για τον Θεόν.
Σε αυτό συμμετέχει ο άνθρωπος (α) με το σώμα, (β) με την
ψυχή και (γ) με το πνεύμα του.
Ας το δούμε μαζί :
1.
Το σώμα: ο αθώος στα χέρια!
2.
Την ψυχή: εκείνος που δεν έδωσε την ψυχή του σε
ματαιότητα!
3.
Το πνεύμα: δεν ορκίστηκε με δολιότητα!
Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΛΛΑΓΗ
Ο άνθρωπος, ο πιστός, ο χριστιανός στο όνομα, χρειάζεται
αλλαγές.
Αυτές τις αλλαγές, τις προτείνει ο λόγος του Θεού.
Η διαδικασία αυτή, ονομάζεται μαθητεία.
Διαβάζουμε από τις Παροιμίες του Σολομώντα:
«Μη αρνηθείς το καλό σ' εκείνους στους οποίους πρέπει, όταν είναι στο
χέρι σου να το κάνεις».
«Μη πεις στον πλησίον σου: Πήγαινε και ξαναγύρισε, και αύριο θα σου
δώσω· ενώ, στην πραγματικότητα, το έχεις».
«Μη μηχανεύεσαι κακό εναντίον τού πλησίον σου, ενώ κατοικεί με
εμπιστοσύνη μαζί σου».
«Μη μάχεσαι κάποιον χωρίς αιτία, αν δεν σου έκανε κακό».
«Μη ζηλεύεις τον βίαιο άνθρωπο, και μη διαλέξεις κανέναν από τους
δρόμους του· επειδή, ο Κύριος αηδιάζει τον διεστραμμένο· το δε δικό του
απόρρητο φανερώνεται στους δικαίους».
«Κατάρα τού Κυρίου βρίσκεται στο σπίτι τού ασεβή· ευλογεί, όμως, το
σπίτι των δικαίων».
«Βέβαια, αυτός αντιτάσσεται στους υπερήφανους· στους ταπεινούς, όμως,
δίνει χάρη».
Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΟΜΙΛΙΑ
Η διδαχή του Κυρίου Ιησού στην ομιλία του, επί του όρους, ήταν
μαθητεία αλλαγής!
Διαβάζουμε από ένα σημείο της ομιλίας:
«Ακούσατε ότι ειπώθηκε στους αρχαίους: «Μη φονεύσεις»· και όποιος φονεύσει,
θα είναι ένοχος στην κρίση».
«Εγώ, όμως, σας λέω ότι, καθένας που οργίζεται αναίτια ενάντια στον αδελφό
του, θα είναι ένοχος στην κρίση, και όποιος πει στον αδελφό του: Ρακά, θα είναι
ένοχος στο συνέδριο· και όποιος πει: Μωρέ, θα είναι ένοχος στη γέεννα της φωτιάς».
Οι σχεδόν 40 παραβολές του Κυρίου, ήσαν διδασκαλία αλλαγής
Και ο Κύριος, πάντα έκλεινε την διδαχή λέγοντας (αρχαία): «ει τις έχει ώτα ακούειν ακουέτω».
Δυστυχώς ο όχλος, δεν είχε αυτιά να ακούει τον λόγο του Θεού.
Είχε μόνον περιέργεια να δει το θέαμα, ή να θεραπευτεί ο άνθρωπος του και να αναχωρήσει
κατόπιν.
Και ο Κύριος Ιησούς, πράγματι, αναγνώρισε την πιστότητα των δώδεκα
μαθητών του, στο δείπνο, λέγοντας:
«εσείς είστε αυτοί που διαμείνατε
μαζί μου στους πειρασμούς μου·
γι' αυτό, εγώ σας ετοιμάζω βασιλεία, όπως ο πατέρας μου ετοίμασε σε μένα,
για να τρώτε και να πίνετε επάνω στο τραπέζι μου μέσα στη βασιλεία μου·
και να καθήσετε επάνω σε θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές τού Ισραήλ».
Αμήν.
Διαβάστε επίσης:
https://jesusgr2017.blogspot.com/2018/12/to-dna-kai-h.html
Παροιμίες 3: 27 Μη αρνηθείς το καλό σ' εκείνους στους
οποίους πρέπει, όταν είναι στο χέρι σου να το κάνεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου