Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!

Ιάκωβος 1: 25 Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ' αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.

Θυσίες δικαιοσύνης.

Θρησκείες ανθρώπων.

Ο Θρήσκος άνθρωπος.

Όλες οι θρησκείες που είναι γνωστές, σήμερα, εκφράζουν την λατρεία προς την υπέρτατη δύναμη, με θυσίες δικαιοσύνης.

Οι αρχαίοι Έλληνες με την λατρεία των 12 θεών, με έδρα την κορυφή του Ολύμπου είχαν κρίνει δίκαιον (!) να λατρεύουν τους πιο κάτω θεούς:

1.       Ο θεός Ζευς

2.       Η θεά Ήρα

3.       Ο θεός Ποσειδών

4.       Ο θεός Απόλλων

5.       Η θεά Αθηνά

6.       Η θεά Αφροδίτη

7.       Ο θεός Άρης

8.       Ο θεός Ερμής

9.       Η θεά Άρτεμις

10.   Η θεά Δήμητρα

11.   Η θεά Εστία

12.   Ο θεός Ήφαιστος

Στην Παλιά Διαθήκη, ο Θεός έδωσε τον νόμο Του στον λαό Ισραήλ, με πρώτη από τις 10 εντολές, την μοναδικότητα του ενός και αληθινού Θεού.

Ο Θεός που ακούει, μιλάει, οδηγεί και ενεργεί με δυνατό χέρι.

Διαβάζουμε, από το βιβλίο της Εξόδου:

«Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλε από τη γη της Αιγύπτου, από οίκο δουλείας».

«Μη έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα».

«Μη κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στα νερά κάτω από τη γη·»

Είναι αλήθεια, ότι η ιουδαϊκή θρησκεία, η λατρεία του Ενός Θεού, κατέκλυσε τον αρχαίο κόσμο (!) με πολλούς προσήλυτους από όλα τα έθνη να εισέρχονται στις Συναγωγές, ώστε να μάθουν να λατρεύουν τον ζωντανό Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, ενός μικρού λαού που ήταν παντού, πρώτος.     

Ο προφήτης Δαβίδ, με πολλή αγάπη για τον Θεό, γράφει:

«Τότε, θα ευαρεστηθείς σε θυσίες δικαιοσύνης, σε προσφορές και ολοκαυτώματα· τότε, θα προσφέρουν μοσχάρια επάνω στο θυσιαστήριό σου».

Ήταν περίπου το 1,000 π. Χ. η ένδοξη εποχή του λαού Ισραήλ (!) με ένα βασιλιά και προφήτη του Θεού, που γνώρισε τον Θεό, που υπάκουσε με φόβο και τρόμο στον λόγο Του και εκτελούσε τα θελήματα Του.

Τι έγινε μετά;

Έχασαν την πνευματική όραση των καθώς αναζήτησαν να συστήσουν και να επιβάλουν την δική των ανθρώπινη δικαιοσύνη.

Αυτό αναφέρει ο απόστολος Παύλος, γράφοντας προς του Ρωμαίους:

«Επειδή, μη γνωρίζοντας τη δικαιοσύνη τού Θεού, και ζητώντας να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, δεν υποτάχθηκαν στη δικαιοσύνη τού Θεού».

  

Ο δε προφήτης Ησαΐας, γράφει από το 750 π. Χ. την κατάσταση του λαού Ισραήλ.

Διαβάζουμε:

«Όλοι, πραγματικά, γίναμε σαν ένα ακάθαρτο πράγμα, και όλη η δικαιοσύνη μας είναι σαν ένα ρυπαρό ιμάτιο· γι' αυτό, όλοι πέσαμε σαν το φύλλο, και οι ανομίες μας μάς άρπαξαν όπως ο άνεμος».

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Ο απόστολος Παύλος, με πολλή αγάπη, δέεται προς τον Θεόν υπέρ του λαού του, αφού απέρριψαν τον Ιησού και δεν πίστευσαν σαν τον Χριστό, του Θεού.

Διαβάζουμε:  

Αδελφοί, η επιθυμία της καρδιάς μου, και η δέησή μου προς τον Θεό υπέρ του Ισραήλ, είναι για τη σωτηρία τους».

«Βέβαια, δίνω μαρτυρία γι' αυτούς, ότι έχουν ζήλο Θεού, όχι όμως με επίγνωση».

Τι είναι η επίγνωση;

Είναι αυτό, που ο Θεός δίδει στον άνθρωπο μετά την αναγέννηση, ιδιαιτέρα δε, όταν τον βαπτίσει με το Άγιο Πνεύμα.

  

Ονομάζεται και "πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως".

Αυτό ακριβώς, που αναφέρει ο Παύλος: «προσεύχομαι τούτο, να περισσεύσει η αγάπη σας ακόμα περισσότερο και περισσότερο σε επίγνωση και σε κάθε νόηση· για να διακρίνετε τα διαφέροντα, ώστε να είστε ειλικρινείς και απρόσκοπτοι μέχρι την ημέρα τού Χριστού,»

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΟΥ ΑΠΕΡΡΙΨΕ Ο ΛΑΟΣ ΙΣΡΑΗΛ

Με την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού εκ των νεκρών, ο νόμος του Μωυσή, έπαυσε.

Αυτό σημαίνει ότι οι θυσίες δικαιοσύνης του ανθρώπου, έπαυσαν.

Πλέον, η θυσία του Ιησού είναι μια (!) και άπαξ (!) προσφερόμενη προς τον Θεόν.  

Διαβάζουμε από την επιστολή προς τους Ρωμαίους αδελφούς:

«το τέλος τού νόμου είναι ο Χριστός προς δικαιοσύνη σε κάθε έναν που πιστεύει».

«Δεδομένου ότι, ο Μωυσής γράφει για τη δικαιοσύνη, αυτήν που προέρχεται από τον νόμο, λέγοντας ότι: «Ο άνθρωπος που κάνει αυτά, θα ζήσει διαμέσου αυτών».

«Η δικαιοσύνη, όμως, με βάση την πίστη, λέει ως εξής: «Μη πεις στην καρδιά σου: Ποιος θα ανέβει στον ουρανό;». Δηλαδή, για να κατεβάσεις τον Χριστό· ή: Ποιος θα κατέβει στην άβυσσο; Δηλαδή, για να ανεβάσεις τον Χριστό από τους νεκρούς».

Αλλά, τι λέει; «Κοντά σου είναι ο λόγος, στο στόμα σου, και στην καρδιά σου»·

δηλαδή, ο λόγος της πίστης που κηρύττομε·

«ότι, αν με το στόμα σου ομολογήσεις Κύριο, τον Ιησού, και μέσα στην καρδιά σου πιστέψεις ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς·

«επειδή, με την καρδιά πιστεύει κάποιος προς δικαιοσύνη, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρία·

δεδομένου ότι, η γραφή λέει: «Καθένας που πιστεύει σ' αυτόν, δεν θα ντροπιαστεί».

ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

Με το Ευαγγέλιο του Θεού, καταργούνται οι θρησκείες.

Θρησκείες με θυσίες δικαιοσύνης, όλων των ειδών.

Ο Θεός δεν ζητά θυσίες!

Δείτε από τον προφήτη Ησαΐα:

«Ποια ανάγκη έχω από την πληθώρα των θυσιών σας; λέει ο Κύριος· είμαι χορτάτος από ολοκαυτώματα κριαριών, και από το πάχος των σιτευτών· και δεν αρέσκομαι σε αίμα ταύρων ή αρνιών ή τράγων».

«Όταν έρχεστε να εμφανιστείτε μπροστά μου, ποιος το ζήτησε αυτό από τα χέρια σας, να πατάτε τις αυλές μου;

«Μη φέρνετε πλέον μάταιες προσφορές· το θυμίαμα είναι σε μένα βδέλυγμα· τις νεομηνίες σας και τα σάββατα, το συγκάλεσμα των συνάξεων, δεν μπορώ να υποφέρω, ανομία και πανηγυρική σύναξη».

«Τις νεομηνίες σας και τις διαταγμένες γιορτές σας μισεί η ψυχή μου· είναι φορτίο σε μένα· βαρέθηκα να υποφέρω».

«Και όταν απλώνετε τα χέρια σας, θα κρύβω από σας τα μάτια μου· ναι, όταν πληθαίνετε δεήσεις, δεν θα εισακούω· τα χέρια σας είναι γεμάτα από αίματα».

ΑΛΗΘΙΝΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Την αληθινή θρησκεία (!) περιγράφει ο αδελφόθεος Ιάκωβος δια Πνεύματος Αγίου:

«Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι μπροστά στον Θεό και Πατέρα είναι τούτη: Να επισκέπτεται τους ορφανούς και τις χήρες στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο».

Κάτι ανάλογο με αυτό, που έπραξε ο καλός Σαμαρείτης:

«Κάποιος Σαμαρείτης, όμως, που οδοιπορούσε, ήρθε στον τόπο όπου βρισκόταν, και μόλις τον είδε, τον σπλαχνίστηκε· και όταν πλησίασε, έδεσε τις πληγές του, χύνοντας επάνω τους λάδι και κρασί· και αφού τον ανέβασε επάνω στο κτήνος του, τον έφερε σε ένα πανδοχείο, και τον περιποιήθηκε».

«Και την επόμενη ημέρα, όταν αναχωρούσε, βγάζοντας δύο δηνάρια, τα έδωσε στον ξενοδόχο, και του είπε: Περιποιήσου τον· και ό,τι αν δαπανήσεις επιπλέον, εγώ, όταν επανέλθω, θα σου το αποδώσω».

Αμήν.


https://jesusgr2017.blogspot.com/2018/11/blog-post_18.html

Φιλιππησίους 1: 9 και προσεύχομαι τούτο, να περισσεύσει η αγάπη σας ακόμα περισσότερο και περισσότερο σε επίγνωση και σε κάθε νόηση· για να διακρίνετε τα διαφέροντα, ώστε να είστε ειλικρινείς και απρόσκοπτοι μέχρι την ημέρα τού Χριστού, γεμάτοι από καρπούς δικαιοσύνης, που παράγονται διαμέσου τού Ιησού Χριστού, σε δόξαν και έπαινον του Θεού.