ΟΙ ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ!

Μαλαχίας 3: 16 Τότε, αυτοί που φοβόνταν τον Κύριο μιλούσαν αναμεταξύ τους· και ο Κύριος πρόσεχε, και άκουγε· και γράφτηκε βιβλίο ενθύμησης μπροστά του, γι' αυτούς που φοβόνταν τον Κύριο, και σέβονταν το όνομά του· και θα είναι δικοί μου, λέει ο Κύριος των δυνάμεων, κατά την ημέρα εκείνη, όταν εγώ ετοιμάσω τα πολύτιμά μου· και θα τους σπλαχνιστώ, όπως ο άνθρωπος σπλαχνίζεται τον γιο του, που τον δουλεύει.

Τα χαρακτηριστικά και η ιδιοσυγκρασία των φοβούμενων τον Κύριο Ιησού Χριστό στις ημέρες μας.

Όπως ακριβώς έδωσε ο Θεός στον Μωυσή τον νόμο Του 1,500 χρόνια, πριν από την γέννηση του Χριστού: «Και τώρα, Ισραήλ, τι ζητάει από σένα ο Κύριος ο Θεός σου, παρά να φοβάσαι τον Κύριο τον Θεό σου, να περπατάς σε όλους τους δρόμους του, και να τον αγαπάς, και να λατρεύεις τον Κύριο τον Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου, και με ολόκληρη την ψυχή σου»

Μέσα στον φόβο του Θεού, κρύβεται όλος ο θησαυρός της καρδιάς του ανθρώπου. Αυτόν τον άνθρωπο εκτιμά ο Θεός και συνεργάζεται μαζί του, στο έργο Του.

Τι είναι φόβος του Θεού;

Είναι η «πλατφόρμα» της ψυχής του ανθρώπου, όπου  κρύβεται μια τέλεια και ισορροπημένη καρδιά. Ας δούμε τα χαρακτηριστικά:

# Σεβασμός προς τον Θεό:

Εκτίμηση στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και πίστη στον λόγο Του. Ο άνθρωπος του Θεού, υπολογίζει πάντα (!) πρώτα τον Θεό. Ερωτά τον Θεό. Τι λέγει ο λόγος Του, τι λέγει ο Κύριος, η φωνή του Κυρίου.

Και πράγματι, ο Θεός, ο ουράνιος Πατέρας μιλά και σήμερα δια των προφητών και δια των εργατών του Λόγου και ο άνθρωπος του Θεού, ακούει με προσοχή τι θα πει ο Κύριος.

Ο Δαβίδ γράφει στον Ψαλμό: «Το απόρρητο του Κυρίου είναι μαζί με εκείνους που τον φοβούνται, και σ' αυτούς θα φανερώσει τη διαθήκη του».

Και σε άλλο Ψαλμό, ο Δαβίδ γράφει με σεβασμό: «Τα έργα των χεριών του είναι αλήθεια και κρίση· όλες οι εντολές του αληθινές» και ακόμη «Η αρχή της σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου· όλοι εκείνοι που τις εκτελούν, έχουν καλή σύνεση».

# Δίψα για τον Θεό:

Διαβάζουμε στον Ψαλμό του Δαβίδ: «Από όλη την καρδιά μου σε εκζήτησα· μη με αφήσεις να αποπλανηθώ από τα προστάγματά σου. Στην καρδιά μου φύλαξα τα λόγια σου, για να μη αμαρτάνω σε σένα».

Ο Δαβίδ επίσης, γράφει: «Όπως το ελάφι επιποθεί τα ρυάκια των νερών, έτσι η ψυχή μου σε επιποθεί, Θεέ. Διψάει η ψυχή μου τον Θεό, τον Θεό τον ζωντανό· πότε θάρθω, και πότε θα φανώ μπροστά στον Θεό;»

Αυτή η αληθινή δίψα για τον Θεό, φέρνει τον άνθρωπο στον αγιασμό της ψυχής δια της υπακοής στον Λόγο.

Διαβάζουμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, προς τους Εφεσίους: «Εσείς, όμως, δεν μάθατε έτσι τον Χριστό, επειδή τον ακούσατε, και τον διδαχθήκατε, όπως είναι η αλήθεια στον Ιησού· να αποβάλετε από πάνω σας τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες· και να ανανεώνεστε στο πνεύμα τού νου σας, και να ντυθείτε τον καινούργιο άνθρωπο, που κτίστηκε σύμφωνα με τον Θεό, με δικαιοσύνη και οσιότητα της αλήθειας».

Και ο Παύλος, συνεχίζει: «Γι' αυτό, αφού απορρίψετε το ψέμα, «μιλάτε αλήθεια κάθε ένας με τον πλησίον του»· επειδή, είμαστε μέλη ο ένας τού άλλου. «Οργίζεστε και μη αμαρτάνετε»· ο ήλιος ας μη δύει ενώ είστε ακόμα στον παροργισμό σας· μη δίνετε τόπο στον διάβολο. Αυτός που κλέβει, ας μη κλέβει πλέον, αλλά μάλλον ας κοπιάζει δουλεύοντας με τα χέρια του το καλό, για να έχει να μεταδίδει σ' εκείνον που έχει ανάγκη.

Και η επιστολή καταλήγει: «Κανένας σάπιος λόγος ας μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά όποιος είναι καλός για οικοδομή της ανάγκης, για να δώσει χάρη σ' αυτούς που ακούν. Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιο του Θεού, με το οποίο σφραγιστήκατε για την ημέρα της απολύτρωσης. Κάθε πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθεί από σας με κάθε κακία».

#  Ολόκληρη η καρδιά, ολόκληρη η ψυχή:

Αυτό που κινεί το σώμα και το πνεύμα του ανθρώπου είναι η ψυχή, η καρδιά. Μια καθαρή καρδιά είναι πολύτιμη για τον Θεό. Και ο Κύριος Ιησούς είπε σχετικά: «Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό».

Ο Δαβίδ, απερχόμενος και γέρων, προσεύχεται προς τον Θεό, για τον γιο του, Σολομώντα: «και δώσε στον Σολομώντα, τον γιο μου, μια τέλεια καρδιά, για να τηρεί τις εντολές σου, τα μαρτύριά σου, και τα προστάγματά σου, και να εκτελεί τα πάντα, και να κατασκευάσει την οικοδομή, που έχω προετοιμάσει».

Και πράγματι!

Μετά από λίγο καιρό, ο Σολομώντας, βασιλιάς πια, ζητά από τον Θεό: «δώσε, λοιπόν, στον δούλο σου νοήμονα καρδιά, στο να κρίνει τον λαό σου, για να διακρίνω ανάμεσα στο καλό και στο κακό· επειδή, ποιος μπορεί να κρίνει αυτόν τον μεγάλο λαό σου; Και ο λόγος αυτός άρεσε στον Κύριο, ότι ο Σολομώντας ζήτησε αυτό το πράγμα».

Ο απόστολος Παύλος γράφει προς τους Εφεσίους: «Γι' αυτό, αφού απορρίψετε το ψέμα, «μιλάτε αλήθεια κάθε ένας με τον πλησίον του»· επειδή, είμαστε μέλη ο ένας τού άλλου. «Οργίζεστε και μη αμαρτάνετε»· ο ήλιος ας μη δύει ενώ είστε ακόμα στον παροργισμό σας· μη δίνετε τόπο στον διάβολο. Αυτός που κλέβει, ας μη κλέβει πλέον, αλλά μάλλον ας κοπιάζει δουλεύοντας με τα χέρια του το καλό, για να έχει να μεταδίδει σ' εκείνον που έχει ανάγκη. Κανένας σάπιος λόγος ας μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά όποιος είναι καλός για οικοδομή της ανάγκης, για να δώσει χάρη σ' αυτούς που ακούν».

Και ο Παύλος, καταλήγει: «Γίνεστε, λοιπόν, μιμητές τού Θεού, ως παιδιά αγαπητά· και περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός αγάπησε εμάς, και παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη μας προσφορά και θυσία στον Θεό, σε οσμή ευωδίας».

Αυτός είναι ο φόβος του Θεού και οι φοβούμενοι τον Θεόν είναι μακάριοι.

Τι λέγει, τι αναγγέλλει σε αυτούς ο Θεός;

Το διαβάζουμε από τον προφήτη Μαλαχία: «Σε σας, όμως, που φοβάστε το όνομά μου, θα ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης, με θεραπεία στις φτερούγες του· και θα βγείτε, και θα σκιρτήσετε σαν μοσχάρια της φάτνης. Και θα καταπατήσετε τους ασεβείς· κι αυτοί θα είναι στάχτη κάτω από το πέλμα των ποδιών σας, κατά την ημέρα που εγώ θα το κάνω αυτό, λέει ο Κύριος των δυνάμεων». Αμήν. 

Εκκλησιαστής 8: 12 Αν και ο αμαρτωλός πράττει κακό εκατό φορές, και μακροημερεύει, εγώ όμως γνωρίζω σίγουρα ότι θα είναι καλό σ' εκείνους που φοβούνται τον Θεό, εκείνοι που φοβούνται από το πρόσωπό του·