Ο ΝΟΜΟΣ ΣΟΥ, Η ΤΡΥΦΗ ΜΟΥ.

Ψαλμός του Δαβίδ 1: 1 Μακάριος ο άνθρωπος, όστις δεν περιεπάτησεν εν βουλή ασεβών, και εν οδώ αμαρτωλών δεν εστάθη, και επί καθέδρας χλευαστών δεν εκάθησεν·  αλλ' εν τω νόμω του Κυρίου είναι το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα.

Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ ζούσε και έψελνε για την αγάπη του προς τον Θεό. Γράφοντας τους περισσότερους ψαλμούς (73 από 150) είχε πάντα λόγους ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης προς τον Θεό. Δεν ξέχασε ποτέ από πού τον πήρε ο Θεός, τον ύψωσε και τον έκαμε έναν άνδρα δυνατό, συνετό και σοφό. Όμως ο Δαβίδ αναφέρεται στον νόμο του Θεού, που εκείνη την εποχή ήταν ο νόμος του Μωυσή. Πράγματι ο νόμος του Θεού ήταν η απόλαυση του Δαβίδ, το ονομάζει η τρυφή μου, δηλαδή η ασχολία μου, η ευχαρίστηση μου. Και ο Θεός είπε: «Εύρηκα Δαβίδ τον δούλο μου, άνδρα κατά την καρδία μου, όστις θέλει κάμει πάντα τα θελήματα μου, με το έλαιον το άγιο μου έχρισα αυτόν».  Άραγε τι συνέβαινε στην καρδιά του Δαβίδ;

Ο νόμος του Θεού:

Είναι σπάνιο για έναν άνθρωπο να αγαπά την μελέτη του νόμου. Συνήθως οι άνθρωποι αγαπούν την  μελέτη βιβλίων με γνωστικό αντικείμενο το οποίο δεν γνωρίζουν ή τους ηρεμεί ένα λογοτεχνικό κείμενο, ή ένα πεζό ποίημα, ή μια φανταστική αφήγηση. Το να αγαπά κανείς τον νόμο σημαίνει ότι έχει ενότητα καρδιάς και πνεύματος με τον νομοθέτη. Έχει μια ιδιαίτερη αγάπη για την νομοτέλεια, δηλαδή την υπαγωγή οποιουδήποτε φαινομένου της πραγματικότητας σε σταθερούς κανόνες ή νόμους. Και πράγματι Ο Δαβίδ, αφού μελέτησε βαθιά το νόμο εργάστηκε για την οργάνωση της λατρείας του Θεού, οργάνωσε την υπηρεσία των Λευιτών, των ιερέων, των μουσικών, και των θυρωρών του Ναού. Αν και δεν υλοποίησε την κατασκευή του ναού όμως ο σχεδιασμός του Ναού έγινε από τον ίδιο. Στο τέλος της ζωής του μετά από 40 χρόνια βασιλείας έδωσε κατευθυντήριες οδηγίες στον γιο του, Σολομώντα. Πέθανε ειρηνικά σε ηλικία 70 ετών αφού υπηρέτησε πιστά την βουλή του Θεού στη γενιά του. Αυτό που αγάπησε ο Δαβίδ στον νόμο του Θεού ήταν  τα διατάγματα, δηλαδή οι ακριβείς εντολές, τα προστάγματα δηλαδή οι λεπτομερείς οδηγίες από το στόμα του Θεού, οι κρίσεις δηλαδή οι αποφάσεις του Θεού και τα μαρτύρια δηλαδή οι εμπειρίες του με τον Θεό. Αυτός είναι ο λόγος που ο Δαβίδ μελετούσε τον νόμο ημέρα και νύκτα, από νεανίσκος. Και αυτή η μελέτη και η προσήλωση, του χάρισε την ευλογία του Θεού που αναφέρεται στον Ιησού του Ναυή: «διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως». Στην καινή Διαθήκη ο νόμος του Θεού αποκαλύπτεται σαν νόμος της ελευθερίας και νόμος βασιλικός. Και τούτο διότι αφορά αναγεννημένους ανθρώπους, καταρτισμένους με επίγνωση της αληθείας για την βασιλεία των ουρανών.    

Η τρυφή και  η ευχαρίστηση:

Η μελέτη των Γραφών, όταν γίνεται σαν μια ιδιαίτερα ευχάριστη ασχολία και ευχαρίστηση δίνει την δυνατότητα στον πιστό να αποκτήσει αντισώματα για την περίοδο της θλίψης που περνά ενίοτε, σαν παιδί του Θεού. Η θλίψη που έρχεται σε ένα πιστό και δίκαιο άνθρωπο του Θεού, που συνθλίβεται μεταξύ της γνώσης του λόγου του Θεού (… στρέψον εις αυτόν και την άλλην σιαγόνα … ) και του ονειδισμού ή της επίθεσης των ασεβών στην καθημερινότητα, δεν αντισταθμίζεται διαφορετικά. Διότι ο Χριστός θέλει με χαρά να εκτελούμε τις εντολές του και όχι με παράπονο ή αναγκαστικά. Όταν στο συνέδριο οι ιερείς, ο αρχιερέας και οι φαρισαίοι αποφάσισαν και έδειραν τους αποστόλους, εκείνοι ανεχώρουν χαίροντες, ότι αξιώθηκαν να ατιμαστούν υπέρ του ονόματος του Χριστού! Είναι λοιπόν η προσωπική ευχαρίστηση, αυτό που ενδυναμώνει τον άνθρωπο του Θεού να συνεχίζει να μελετά τον λόγο του Θεού για όσα χρόνια ο Θεός του χαρίσει επάνω στην γη. Στις Πράξεις διαβάζουμε ότι ο Παύλος στα ταξίδια του παρέδιδε στις εκκλησίες να φυλάξουν τα δόγματα τα εγκεκριμένα από τους αποστόλους και πρεσβυτέρους. Στην σημερινή εποχή της καινής Διαθήκης που ο Ιησούς Χριστός έθεσε τα κριτήρια (το Ευαγγέλιο της βασιλείας) για την εκλογή των δούλων του αλλά και των φίλων Του για την αιωνιότητα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος ακολουθήσει κάποιος τον Ιησού, παρά μόνον αν η μελέτη των Γραφών γίνει η ασχολία και η ευχαρίστηση. Αμήν. 

Ιωάννης 8: 30 Ενώ ελάλει ταύτα, πολλοί επίστευσαν εις αυτόν. Έλεγε λοιπόν ο Ιησούς προς τους Ιουδαίους τους πιστεύσαντας εις αυτόν· Εάν σεις μείνητε εν τω λόγω τω εμώ, είσθε αληθώς μαθηταί μου, και θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.