FAITH | ΠΟΙΑΝΟΥ Η ΠΙΣΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙ;

 



ΠΟΙΑΝΟΥ Η ΠΙΣΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙ;

 

 

Τι είναι;  Η μέριμνα των εργατών του Θεού.

Γιατί;  Διότι, ο διάβολος είναι ωρυόμενος εχθρός των πιστών ανθρώπων.

Πότε;  Όταν, έρχεται η ώρα του πειρασμού υπό του διαβόλου.

Πώς;  Με επιμέλεια και πίστη και συμπαράσταση προς τους ασθενείς, όπως ο και Χριστός.  

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου το θέμα μας σήμερα, Κυριακή, έρχεται από την μελέτη του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.

Επίσης, από την μελέτη των προφητικών Γραφών που λάμπουν μέσα στα «σκοτάδια» της άγνοιας των πιστών. 

 

 


 

ΟΤΑΝ Η ΠΙΣΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙ

 

Ένας Πιστός χριστιανός κινδυνεύει πρωτίστως από: ακηδία | αμέλεια | αδιαφορία, δηλαδή, να τον πάρει ο πνευματικός ύπνος την ώρα που θα έπρεπε να είναι άγρυπνος έναντι των κρυφών παγίδων του σατανά. 

 

Μέσα από αυτή την πνευματική κατάσταση προκύπτει η ασθενής πίστη, δηλαδή μια πίστη που σταδιακά εξασθενεί από δυνατή προς μέτρια και χαλαρή. 

 

Τα σημεία μιας εξασθενημένης πνευματικής πίστης, είναι:

1.     Ο γογγυσμός σε κάθε αναπάντεχο εντός της εκκλησίας.

2.     Η ένταση της φωνής.

3.     Η εχθρότητα αντί για φιλαδελφία.

4.     Η απομόνωση αντί για φιλοξενία.

5.     Η εναντίωση στην Αλήθεια.

6.     Η αναζήτηση νέας διδαχής.

7.     Η χλιαρότητα στη σχέση με τον Ιησού.

8.     Η αποφυγή δημόσιας ομολογίας πίστεως ενώπιον ανθρώπων.

 




 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΓΡΑΦΕΙ:

 

Αντιγράφω από την 1η επιστολή προς τους Κορίνθιους (η, 11-13):

 

Κι έτσι, εξαιτίας της κακής χρήσης της δικής σου γνώσης θα χαθεί ο αδύνατος αδελφός, για τον οποίο ο Χριστός πέθανε.

 

Αμαρτάνοντας όμως έτσι έναντι των αδελφών και προξενώντας τραύματα στη συνείδησή τους, που είναι αδύνατη, έναντι του Χριστού αμαρτάνετε.

 

Γι' αυτό, λοιπόν, αν κάποιο φαγητό γίνεται αιτία να σκοντάψει σε θέματα της πίστης ο αδελφός μου, τότε, όχι, δε θα φάω κρέας ποτέ, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.

 

 

Με λίγα λόγια:

Πρώτα ο Θεός | το θέλημα Του και κατόπιν ο αδελφός (!) που είναι πιθανόν να σκανδαλιστεί από χαλαρή ή ασθενή πίστη στον Ιησού και το λυτρωτικό Του έργο. Διαφορετικά αυτό αποτελεί αμαρτία ή πονηρό διαλογισμό, έναντι του αδελφού και κρίνεται ως παράβαση.








 

Αντιγράφω από την 1η επιστολή προς τους Κορίνθιους (θ,22-23):

 

 

Συμπεριφέρθηκα στους αδύνατους στην πίστη σαν αδύνατος κι εγώ, με σκοπό να κερδίσω τους αδύνατους. Στους πάντες έγινα τα πάντα μόνο και μόνο για να σώσω μερικούς.

 

Κι αυτό το κάνω για χάρη του Ευαγγελίου με σκοπό να συμβάλω στη διάδοσή του.

 

 

Σχόλια:

Αυτό το λέμε «ενσυναίσθηση» του εργάτη του Θεού. Είμαι μια στάση ενός καθαρού εργάτη του Θεού, που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πρόοδος του Ευαγγελίου και η ενδυνάμωση των αγίων, δια της συμπαράστασης και της κατανόησης της θέσης του άλλου.

 




 

 

Αντιγράφω από την 2η επιστολή προς τους Κορίνθιους (ια,27-29)

 

 

Εργάστηκα κοπιάζοντας και μοχθώντας συνέχεια, ξαγρυπνώντας πολλές φορές, αντιμετωπίζοντας πείνα και δίψα, μένοντας πολλές φορές νηστικός, αντιμετωπίζοντας κρύο και γυμνότητα.

 

Χώρια ότι πέρα απ' αυτά τα εξωτερικά, έχω και την έγνοια όλων των εκκλησιών, που με πιέζει εσωτερικά κάθε μέρα!

 

Ποιος έχει αδυναμίες και δεν υποφέρω;

Ποιος σκανδαλίζεται και δεν καίγεται η δική μου καρδιά;

 

 

Σχολιάζοντας:

Μέσα στις υπηρεσίες του εργάτη του Θεού, δεν είναι μόνο η εξωτερική κούραση, ή οδύνη αλλά και η εσωτερική πάλη της ψυχής καθώς συμμετέχει στον πόνο | τον πειρασμό | την πάλη του αδελφού με τον εχθρό της ψυχής.

Το πρότυπο αυτής της συμπεριφοράς είναι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός και το πάθος του ως μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού.

 

Δείτε εδώ αυτό (προς Φιλιππησίους β,5-11):

 

Να υπάρχει μεταξύ σας το ίδιο φρόνημα που υπήρχε στον Ιησού Χριστό, ο οποίος, παρόλο που από τη φύση του είχε τη μορφή του Θεού, εντούτοις δε θεώρησε την ισότητά του με το Θεό σαν κάτι από το οποίο θα μπορούσε να αρπαχθεί,

 

αλλά κένωσε τον εαυτό του και πήρε τη μορφή δούλου, αποκτώντας την εξωτερική εμφάνιση του ανθρώπου. Και όταν πια πήρε την εξωτερική μορφή του ανθρώπου, ταπεινώθηκε αυτόβουλα υποτασσόμενος ως το σημείο να δεχθεί ακόμα και να πεθάνει, και μάλιστα να πεθάνει στο σταυρό!

 

Γι' αυτό και ο Θεός τον υπερύψωσε και του χάρισε αξίωμα ανώτερο από κάθε άλλο αξίωμα, έτσι ώστε στο αξίωμα του Ιησού να υποταχθούν όλες οι ουράνιες και επίγειες και καταχθόνιες δυνάμεις, και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός, και να δοξάζεται έτσι ο Θεός Πατέρας!

 

 

Με λίγα λόγια:

Εδώ, είναι το μυστήριο της θείας Αγάπης του Θεού. Εδώ, είναι το πρόσωπο και το Έργο του Ιησού Χριστού που έγινε υπήκοος μέχρι θανάτου, μάλιστα σταυρικού. Εδώ, είναι το πρότυπο συμπεριφοράς των εργατών του Θεού. Εδώ, είναι το να μην καταισχυνθεί κάποιος μπροστά στο Βήμα του Χριστού. 

 



 

ΣΗΜΕΡΑ, ΠΟΙΑΝΟΥ Η ΠΙΣΤΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙ;

 

Άραγε αγαπητέ μου αδελφέ γνωρίζεις, σήμερα, την κατάσταση των αδελφών σου;

Ποιανού, η πίστις είναι χαμηλά;

Ποιανού, ο φόβος φέρει ταραχή;

Ποιανού, η στάση προδίδει ασθενή πίστη;

Ποιανού, η αποστολή σου είναι: «μίλα του τον Λόγο μου». 

 



 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το άρθρο της Κυριακής με θέμα: «ποιανού η πίστις ασθενεί;» εύχομαι να είμαστε άγρυπνοι και δίκαιοι στις κρίσεις μας, χωρίς να καταδικάζουμε τους αθώους. Στην εκκλησία του Θεού υπάρχουν δυνατοί στην πίστη καθώς και αδύνατοι, όπως και πλούσιοι σε αγαθά όπως και φτωχοί. Όλοι συνυπάρχουν για να δοξάζεται ο Θεός μέσα από ενότητα του πνεύματος και της ψυχής, δια της θυσίας του Ιησού Χριστού που είναι η κεφαλή της εκκλησίας. Αλήθεια σας λέγω. 

 

 



 

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

 

1.     ΞΕΡΟΥΜΕ | ΕΠΕΙΔΗ | ΔΙΟΤΙ.

2.     ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ.

3.     ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ.

 












Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις