FAITH | ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ | Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

 

ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ | Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

 

 

Τι είναι;  Η αδυναμία της ψυχής του αποστόλου Πέτρου, κατά την δίκη του Κυρίου.

Γιατί;  Διότι, Αρνήθηκε ότι γνωρίζει τον Κύριο, επί 3 φορές.  

Πότε;  Όταν βρέθηκε εκείνο το βράδυ μπροστά σε δούλους των ιερέων.

Πώς;  Από φόβο.   

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου το θέμα μας, σήμερα Κυριακή, έρχεται από την μελέτη του Ευαγγελίου του Λουκά στο 22^ο κεφάλαιο, που αναφέρεται στην άρνηση του Πέτρου να ομολογήσει τον Ιησού Χριστό σαν δάσκαλο του.

 

ΟΡΙΣΜΟΣ:

Πειρασμός, είναι η διαδικασία | η σκληρή δοκιμή (ανθρωπίνως) της αποδοχής ή της απόρριψης πνευματικών εισηγήσεων δια του νου, στην ψυχή του ανθρώπου. Πάντα έρχονται | γεννώνται από τον ίδιο τον άνθρωπο ή τον σατανά.

 

 

Αντιγράφω το σχετικό περιστατικό:

 

Είπε ακόμα ο Κύριος: «Σίμωνα! Σίμωνα! Μάθε, ότι ο Σατανάς ζήτησε την άδεια να σας κοσκινήσει σαν το σιτάρι.

 

Εγώ όμως προσευχήθηκα για σένα, ώστε να μην εξαφανιστεί η πίστη σου. Κι εσύ, όταν τελικά ξαναγυρίσεις στην πίστη σου, στήριξε τους αδελφούς σου».

 

Εκείνος του απάντησε: «Κύριε, είμαι έτοιμος εγώ και στη φυλακή να πορευθώ μαζί σου και στο θάνατο».

 

Τότε ο Ιησούς του είπε: «Σε πληροφορώ, Πέτρο, πως δε θα προλάβει να λαλήσει σήμερα ο πετεινός, πριν με απαρνηθείς τρεις φορές λέγοντας ότι δε με ξέρεις».

 

 

Και η περικοπή από το Ευαγγέλιο του Λουκά, συνεχίζει:

 

 

Τον συλλάβανε τότε και τον έφεραν και τον οδήγησαν μέσα στο σπίτι του αρχιερέα. Στο μεταξύ από μακριά ακολουθούσε ο Πέτρος.

 

Κι όταν άναψαν φωτιά μέσα στην αυλή και κάθισαν όλοι μαζί, ο Πέτρος καθόταν ανάμεσά τους.

 

Βλέποντάς τον, τότε, μια υπηρέτρια να κάθεται κοντά στη φωτιά, τον κοίταξε στο πρόσωπο και είπε: «Κι αυτός ήταν μαζί του!».

 

Εκείνος όμως αρνήθηκε λέγοντας: «Κοπέλα μου, ούτε καν τον ξέρω».

 

Μα ύστερα από λίγο τον είδε κάποιος άλλος και είπε: «Είσαι κι εσύ ένας απ' αυτούς!». Κι ο Πέτρος απάντησε: «Άνθρωπέ μου, δεν είμαι».

 

Κι αφού πέρασε περίπου μια ώρα, ένας άλλος ισχυριζόταν επίμονα λέγοντας: «Πραγματικά ήταν κι αυτός μαζί του, αφού, μάλιστα, είναι και Γαλιλαίος!».

 

Αλλ' ο Πέτρος είπε: «Άνθρωπέ μου, δεν ξέρω για ποιο πράγμα μιλάς»! Κι ενώ ακόμα μιλούσε, λάλησε ο πετεινός.

 

Στράφηκε τότε ο Κύριος και κοίταξε κατάματα τον Πέτρο. Και θυμήθηκε ο Πέτρος αυτό που του είχε πει ο Κύριος: «Πριν λαλήσει ο πετεινός, τρεις φορές θα με απαρνηθείς».

 

Βγήκε τότε έξω ο Πέτρος κι έκλαψε πικρά.

 

 

Σχολιάζοντας:

Πριν να αναλύσουμε το συμβάν (!) που αφορά την πτώση του Αποστόλου Πέτρου, ας θυμηθούμε το λόγια του Κυρίου, στον κήπο της Γεσθημανή, λίγες ώρες πριν.

 

«Τι κοιμάστε; Σηκωθείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό».

 

 

Σαν να είχε προβλέψει τα πάντα ο Κύριος Ιησούς με κάθε λεπτομέρεια. Μάλιστα, προέβλεψε την άρνηση του Πέτρου επί 3 φορές.

Μα γιατί ο Πέτρος να πέσει (!) τόσο χαμηλά απέναντι στον Κύριο του;

 

Ας δώσουμε μερικές ερμηνείες από το συμβάν αυτό:

1.     Ο Πέτρος, δεν είχε μάθει να προσεύχεται απέναντι σε πιθανούς κινδύνους.

2.     Δεν είχε μάθει να χάνει τις πνευματικές μάχες με τον σατανά, τις οποίες τις κέρδιζε πάντα ο Κύριος (!) δίπλα τους.

3.     Δεν φανταζόταν τι είναι ο πειρασμός (ο ανθρώπινος) που καραδοκεί κάθε στιγμή | κάθε λεπτό.

4.     Δεν ήταν προετοιμασμένος ώστε να αντιμετωπίσει την πρόκληση της δούλης στο μέσον και άλλων πολλών δούλων, που ονείδιζαν το πρόσωπο του Ιησού.

5.     Δεν υπολόγισε την προφητεία (!) που τον αφορούσε από τα χείλη του Κυρίου, καθώς και τον κίνδυνο να συμβεί οπωσδήποτε.

6.     Δεν περίμενε ότι η αγωνία του και η περιέργεια του για την τύχη της δίκης του Ιησού (!) θα ήταν και ο τόπος της αποτυχίας του.

7.     Δεν σκέφτηκε ότι το καλύτερο ήταν εκείνο (!) που έκαναν οι δέκα μαθητές: πήγαν στο σπίτι τους αντιλαμβανόμενοι την αδυναμία τους.

8.     Αψήφησε τον κίνδυνο, που ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς (!) τον ανέδειξε ειδικά για τον Πέτρο.

9.     Δεν υπολόγισε | δεν εκτίμησε σωστά τις πνευματικές του δυνάμεις ή τα αποθέματα.

 

ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ | ΓΙΑ ΣΕΝΑ

 

Αγαπητέ μου φίλε αναγνώστη, το μάθημα αυτό, μας αφορά (!) αφού είμαστε υποψήφιοι να πέσουμε σε ένα όμοιο πειρασμό εχθρικό και με κίνδυνο να τραυματιστούμε σοβαρά (δηλαδή ο εγωισμός μας).

 

Δείτε την προτροπή του Αποστόλου Παύλου, προς τους αδελφούς της Εφέσου:

 

Γι' αυτό, πάρτε στα χέρια σας την πανοπλία του Θεού για να μπορέσετε να αντισταθείτε μέσα στην πονηρή εποχή. Κι αφού φέρετε αισίως σε πέρας όλο τον αγώνα σας, να παραμείνετε όρθιοι.

 

Σταθείτε, λοιπόν, όρθιοι, αφού περιζωστείτε πρώτα με την αλήθεια σαν ζώνη στη μέση σας, και φορέσετε τη δικαιοσύνη σαν θώρακα, και βάλετε σαν παπούτσια στα πόδια σας την ετοιμότητα να διακηρύξετε το Ευαγγέλιο της ειρήνης.

 

Και πάνω απ' όλα αυτά, παίρνοντας την πίστη σαν ασπίδα, πάνω στην οποία θα μπορέσετε να σβήσετε όλα τα βέλη του πονηρού, τα πυρακτωμένα.

 

Παραλάβετε επίσης τη σωτηρία ως περικεφαλαία και το ξίφος του Πνεύματος, που είναι η διδαχή του Θεού.

 

Παράλληλα, να προσεύχεστε πάντοτε υποβάλλοντας όλα τα αιτήματα και τις παρακλήσεις σας στο Θεό με την οδηγία του Πνεύματος. Και γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό να αγρυπνείτε με πολλή επιμονή και να προσεύχεστε για όλους τους πιστούς.

 

 

 

Σχολιάζοντας:

Αυτό που διαβάσαμε, πιο πάνω, ονομάζεται η «πανοπλία του Θεού». Ειδικά με την «πίστη+ελπίδα+αγάπη» μας, αντιμετωπίζονται τα βέλη του σατανά, που είναι οι πειρασμοί στην σκέψη και στους λογισμούς της καρδιάς. Αυτοί οι λογισμοί δημιουργούν τις βουλές (!) που δεν είναι του Θεού.

 

 

Δείτε και αυτό, από την επιστολή προς τους Γαλάτες:

 

Και φυσικά εκείνοι που ανήκουν στο Χριστό σταύρωσαν την παλιά τους φύση μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες της.

 

Αν λοιπόν πράγματι ζούμε κάτω από την καθοδήγηση του Πνεύματος, ας ρυθμίζουμε και την πορεία μας σύμφωνα με την καθοδήγηση του Πνεύματος.

 

Σχόλια:

Η παλιά ανθρώπινη φύση μας, είναι το «ΕΓΩ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΝΤΩΝ». Αυτή η φύση πρέπει να σταυρωθεί επάνω στον σταυρό του Γολγοθά μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες μας.

Δείτε το πιο κάτω σχήμα:

 

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το άρθρο της Κυριακής με θέμα: «ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ | Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ», ας πάρουμε το μάθημα της εξίσωσης:  αγρυπνία+προσευχή = ευσέβεια, που πάνε πάντα μαζί (!) σε ότι αφορά τον εαυτό μας, μέσα στον πνευματικό στίβο που ζούμε κάθε ημέρα. Εύχομαι να είμαστε γυμνασμένοι πνευματικά κατά το εδάφιο: Α’ Τιμόθεος δ, 8: «η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος». Αλήθεια σας λέγω.   

 

 

 

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

 

1.      ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ.

2.      ΑΡΑΓΕ ΦΡΟΝΤΙΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ;