Αναρτήθηκε από ΝΙΚΟΣ ΧΑΖΑΠΗΣ Απριλίου 29, 2025

MARRIAGE ΓΑΜΟΣ | ΟΙ ΔΥΟ ΣΕ ΕΝΑ | ΜΕΡΟΣ 12

ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

ü Θα χρειαστείτε ένα χοντρό βιβλίο-τετράδιο ασκήσεων.

ü Αφιερώστε ακριβώς μισή ώρα (!) όταν ξεκουράζεστε μαζί με τον σύζυγο και χωρίστε την σε τρία μέρη.

ü Στα πρώτα 10’ απαντήστε στις ερωτήσεις, όπως θα απαντούσατε στέλνοντας ένα γράμμα στον σύντροφό σας.

ü Έπειτα, για 10 λεπτά, αλλάξτε τετράδια και αβίαστα τηρώντας τους κανόνες του να ακούτε καλά (!) όσα προέρχονται από τον άλλον διαβάστε τρεις φορές τι έχει γράψει ο σύντροφος σας.

ü Τα υπόλοιπα 10’ θα δαπανήσετε σε συζήτηση, διευκρινήσεις και προσευχή σχετικά με τα όσα ο καθένας έχει γράψει.

ü Όταν γράφετε δώστε έμφαση στο τι αισθάνεστε εσείς προσωπικά.

ü Η διανοητική συζήτηση έχει τη θέση της, όμως μπορεί εύκολα να γίνει μια διέξοδος φυγής (!) ώστε να μην αντιμετωπίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Ο γάμος είναι σαν το μικρό κοριτσάκι στο καρότσι του. Όταν είναι ήρεμο, είναι πραγματικά υπέροχο, όταν όμως είναι γκρινιάρικο (!) τότε είναι απαίσιο.

Η ένταση στο γάμο μπορεί να αποβεί δημιουργική. Όμως, η σύγκρουση είναι πιθανόν να είναι τόσο ενοχλητική σε μια σχέση όπως οι σφήκες που ζουζουνίζουν γύρω από τη μαρμελάδα την ώρα που παίρνεις το πρωινό σου.

Επομένως, όποιο και αν είναι το πρόβλημα χρειάζεται σταθερό και δυναμικό χειρισμό.

Εδώ, θα διερευνήσουμε τις γνώσεις μας σε ότι αφορά τη σύγκρουσεη μέσα στο γάμο λαβαίνοντας υπόψη και εξετάζοντας κάποια από τα αίτια που την προκαλούν.

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΙΤΙΑ

Η βασικότερη αιτία του αισθήματος της έντασης που δοκιμάζουν κάποια ζευγάρια τους πρώτους μήνες του γάμου, είναι η μοναξιά που αναπτύσσεται και η αίσθηση που έχουν πολλοί άνθρωποι ότι βγαίνουν από τη βολή τους όταν στη ζωή τους γίνονται αλλαγές. Όπως τα φυτά, ορισμένοι άνθρωποι έχουν μια αξιοσημείωτη ικανότητα να προσαρμόζονται στο καινούργιο περιβάλλον τους. Άλλοι πάλι έχουν μικρότερη ικανότητα προσαρμογής και κάθε μεγάλη αλλαγή της ζωής τους, τους αδρανοποιεί ή τους πανικοβάλλει. Η αλλαγή ακόμα και προς το καλύτερο μπορεί να τους δημιουργήσει τρόμο (!) μέχρις ότου ο νέος τρόπος ζωής γίνει ρουτίνα.

ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Η κρίση της εξάρτησης αναφύεται όταν οι συναισθηματικές ανάγκες ενός από τους συζύγους σπρώχνουν εκείνον ή εκείνη να απαιτεί παράλογα πράγματα από το σύντροφό τους. Όταν η σύζυγος περιμένει από τον άνδρα της να είναι ότι ήταν για αυτήν ο πατέρας της και να της παρέχει όσα δεν μπόρεσε αυτός να της δώσει, αρχίζουν οι καταιγίδες.

Όταν ο άνδρας απαιτεί να είναι για αυτόν η γυναίκα του ότι ήταν η μητέρα του: μάνα, δασκάλα, σύντροφος, συνάδελφος για όλη τη ζωή, ένα είδος υποχθόνιας έντασης θα ενοχλεί διαρκώς την αρμονία της έγγαμης ζωής. Πολλοί άνθρωποι ασυναίσθητα έχουν αυτές τις παράλογες απαιτήσεις. Ακόμη δεν έχουν φτάσει σε συναισθηματική ωριμότητα, συνήθως δικαιολογημένα.

Το πρόβλημα περιπλέκεται όταν ο σύντροφός μας, αναπόφευκτα, αποτυχαίνει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας.

Ένας τρόπος για να ξεφύγει κανείς από την σκληρότητα του πληγωμένου συντρόφου είναι ο πιο κάτω:

1. Τα ζευγάρια να φροντίζουν ο ένας για τον άλλο | να ακούν ο ένας τον άλλο.

2. Να καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει με τους άλλους ανθρώπους.

Ο μέσος άνθρωπος κάποιες φορές εξαρτάται από τους άλλους. Υπάρχουν στη ζωή περιστάσεις που αφήνουν να φανεί η αδυναμία των δυνατών που ξεσκεπάζουν τα τρωτά των καλοστημένων ανθρώπων και που τελικά σπάνε τον πάγο.

Είναι περιπτώσεις που κάποιοι ζητούν βοήθεια. Χρειάζεται να σωθούν. Ίσως νομίζεις πως έχεις παντρευτεί κάποιον που προσφέρει πάντοτε και σε όλους τη βοήθεια του, κάποιον που είναι πάντοτε έτοιμος για μια επικίνδυνη επιχείρηση. Όμως, ο σύντροφός σου δεν είναι τίποτε περισσότερο από έναν πληγωμένο θεραπευτή που κάποιες φορές θα σε αναζωογονήσει και άλλες φορές θα χρειαστεί εσύ να τον στηρίξεις.

Τα ζευγάρια που είναι προετοιμασμένα και για τα δύο ενδεχόμενα, εκείνοι που είναι αρκετά γενναιόδωροι αλλά και ώριμοι να δουν την ανάγκη – να δώσουν και ταυτόχρονα να πάρουν – είναι αυτοί που ευκολότερα θα ξεπεράσουν την ένταση. Αναγνωρίζουν πως πήραν έναν άνθρωπο σαν όλους τους άλλους, όχι έναν υπεράνθρωπο ή την γυναίκα θαύμα.

Πολύ περισσότερο οι Χριστιανοί ξέρουν πως υπάρχει κάποιος τόπος αναζωογόνησης στον οποίο μπορούν πάντοτε να στραφούν. Εννοούμε τον Κύριο Ιησού Χριστό. Είναι η ασφάλεια μας, το καταφύγιο μας, η μοναδική λύση στις πιο μεγάλες μας ανάγκες.

Αναγνωρίζοντας αυτό το γεγονός μπορούμε να απελευθερώσουμε τον σύντροφο μας από παράλογες απαιτήσεις. Είμαστε σε καθεστώς ελευθερίας και βλέπουμε τη σχέση του γάμου και το σύντροφό μας, έτσι όπως είναι | είναι ένα, και μόνον ένα, από τα μέσα που χρησιμοποιεί ο Θεός προκειμένου να καλύψει την ανάγκη μας για αγάπη.

ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ

Η κρίση της οικειότητας (!) αναστατώνει πολλά ζευγάρια με διαφορετικό χαρακτήρα κοινωνικής συμπεριφοράς.

Το πρόβλημα αυτό το πειραματίζονται πολλά ζευγάρια και δεν λύνεται (!) μέχρις ότου ανακαλύψουν δύο πράγματα:

a. Πως είναι ανάγκη να προφυλάξουμε την ιδιωτική ζωή του συντρόφου μας και να σεβόμαστε απόλυτα την αξία που έχει για αυτόν.

b. Μερικοί άνθρωποι αρέσκονται στις φιλίες, αλλά αυτές τους οι σχέσεις δεν υπονοούν άρνηση του συζύγου τους. Είναι μια έκφραση της πληρότητας και του ενθουσιασμού που τους έδωσε ο γάμος.

Είναι σχετικό με το θέμα να απαντήσετε στις πιο κάτω ερωτήσεις:

1. Ποιες φιλίες σας, είναι επί του παρόντος σωστές;

2. Πόσο χρόνο χρειάζεται να ξοδέψω για να τις τροφοδοτώ;

3. Οι φιλίες μας είναι αμοιβαία πολύτιμες και σημαντικές;

4. Ποιο είναι για μένα δυσκολότερο: Να του επιτρέψω ελεύθερα να ασχολείται με ανθρώπους και δραστηριότητες που σε γεμίζουν, ή να σου δώσω από τον δικό μου χρόνο;

ΦΙΛΟΦΡΟΣΥΝΗ

Η κρίση της «φιλοφροσύνης» αρχίζει όταν οι διαφορές ανάμεσα στους συζύγους γίνονται αιτία κριτικής. Το πρόβλημα λύνεται όταν δύο άνθρωποι αναγνωρίζουν πως οι διαφορές τους περιέχουν όλο το δυναμικό που χρειάζεται για να βελτιωθεί ο γάμος. Οι διαφορές δεν καταδικάζουν ένα γάμο σε αποτυχία. Πράγματι, ο Θεός μας έπλασε διαφορετικούς, έτσι ώστε να καλύπτουμε μια ποικιλία λειτουργιών. Ο φόβος πως ο σύντροφός μου δεν ενδιαφέρεται και τόσο για μένα μετατρέπεται σε ικανότητα να χαίρομαι μέσα στις αντιθέσεις μας, όταν μάθω να εκτιμώ πως αυτές οι αντιθέσεις και οι διαφορές οδηγούν τελικά στην αλληλοσυμπλήρωση του ζευγαριού.

Η ακατάστατη γυναίκα που παντρεύτηκε έναν υπερβολικά τακτικό άνδρα, εκείνος ο δύσκολος οδηγός, που όμως η σύντροφός του είναι αντίστοιχα προσεκτική, ο σπάταλος που παντρεύτηκε μια τσιγκούνα (!) είναι θέματα για ανέκδοτα, κωμωδίες και νουβέλες. Υπάρχουν όμως στην καθημερινή ζωή και έτσι τα ζευγάρια πρέπει να μάθουν να συμβιβάζονται με τις προσωπικές συνήθειες του συντρόφου τους.

Όταν η αγάπη είναι δημιουργική (!) δύο τουλάχιστον προσεγγίσεις του θέματος υπάρχουν για τα ζευγάρια που διαφέρουν σε ότι αφορά τις προσωπικές τους συνήθειες. Από τη μια πλευρά είναι ανάγκη να δεχτείς τον σύντροφό σου με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του το οποίο σε ενοχλεί, από την άλλη όταν εκείνο που αρέσει σε σένα εξοργίζει τον άλλον (για κάτι ανόητο ή παράλογο) η αγάπη για τον άλλον απαιτεί αλλαγή συμπεριφοράς.

Ο καθένας οφείλει να μαθαίνει τα σημάδια της αγάπης που του δίνει ο άλλος, να χαίρεται με αυτά και να τα κατατάσσει διανοητικά και συναισθηματικά. Παρόμοια ο καθένας μπορεί να μάθει να χρησιμοποιεί τη γλώσσα του άλλου, ίσως στην αρχή αδέξια, αλλά σταδιακά να τη βρίσκει και όμορφη και φυσική. Έτσι αποφεύγεται ο καταστροφικός για τη σχέση φόβος, η αβεβαιότητα που κλονίζει την αγάπη.

Οι υγιείς και σωστοί τρόποι συμπεριφοράς, οσάκις υπάρχει σύγκρουση (!) και η ικανότητα να καταλάβουμε τις αιτίες, η προθυμία να μεταβάλλουμε τον τρόπο συμπεριφοράς μας, ο σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου, είναι τα αντισηπτικά που συντηρούν τη νέα ζωή του γάμου, μέσα σε μια σύγχρονη κοινωνία.

Η θετική συμπεριφορά – η νομιμότητα που δένει το ζευγάρι, η τίμια συμπεριφορά, η ακριβής κατανόηση της ανεκδήλωτης αγάπης του άλλου και η κατάλληλη εφαρμογή του τρόπου της Χριστιανικής αγάπης (δες Α’ Κορινθίους κεφ. 13) είναι αντιτοξικά φάρμακα (!) που εμποδίζουν την αρρώστια που καταστρέφει ότι δημιουργείται.

Η ακλόνητη βεβαιότητα της κυριαρχίας του Χριστού σε όλα, πάνω από όλα και σε όλους τους τομείς, που αφορούν τον γάμο και η δυνατότητα που έχουμε να καταφεύγουμε στην προσευχή, με τα υπέροχα και θαυμάσια αποτελέσματα της, μας δίνουν μια στρατηγική με απεριόριστες δυνατότητες τις ώρες της σύγκρουσης.