Διαβάστε το προηγούμενο, εδώ:

 

ΜΗΠΩΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ;  

 

 

Τι είναι;  Να νομίζεις ότι είσαι θρήσκος.

Γιατί;  Διότι τηρείς τα θρησκευτικά σου καθήκοντα.

Πότε;  Ίσως, από μικρός.

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου, ένα από τα ζητήματα της εποχής μας είναι η θρησκοληψία, όταν δηλαδή κάποιος είναι υπερβολικά προσηλωμένος στην θρησκεία του, με κανόνες και τύπους. 

Θρήσκος, ονομάζεται εκείνος που διακατέχεται από ένα βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα και τηρεί με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα.

 

Άραγε, αυτό έχει σχέση με την πίστη και την αλήθεια;

 

Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός με τους δώδεκα αποστόλους και τους εβδομήντα δύο ευαγγελιστές άρχισε να κηρύττει στην Ιουδαία, την Γαλιλαία και την Σαμάρεια το Ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού διατύπωσε ένα νέο λόγο που δεν είχε σχέση με τον Νόμο του Μωυσή.

Χωρίς να έχει πρόθεση ο Κύριος Ιησούς να καταλύσει τον Νόμο, ή την θρησκεία των Ιουδαίων άρχισε ένα νέο έργο στις καρδιές των ανθρώπων το οποίο ήταν η αποκάλυψη του προσώπου Του σαν ο χρισμένος Βασιλιάς | ο Μεσσίας, που όλοι οι προφήτες μιλούσαν γιαυτόν. 

Αυτό το έργο στηρίχτηκε στην πίστη και την αλήθεια του Ευαγγελίου που έφερε ο Χριστός σε κάθε απλό άνθρωπο που αγκάλιασε και φύλαξε τα λόγια του Ιησού.

 

ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

Μετά από την ίδρυση του χριστιανισμού, ένα καθαρό κίνημα αγάπης και ελέους μετά πίστεως, που θεωρείτο η Αίρεση των Ιουδαίων (!) επί 300 χρόνια οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες εκδίωξαν τους χριστιανούς σε 10 μεγάλες επιχειρήσεις θανάτου: «Διωγμούς» που έμειναν στην ιστορία.   

 

Και μετά από την επικράτηση του χριστιανισμού σαν επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας το 380 μ.Χ επί Μεγάλου Θεοδοσίου (!) και μέχρι την πρώτη διάσπαση της Ανατολικής Ορθόδοξής Εκκλησίας από την Δυτική Καθολική εκκλησία, με το Σχίσμα το 1054 μ.Χ,  ο Χριστιανισμός έζησε μια τεράστια αλλοίωση στο πνεύμα της διδαχής των Αποστόλων που ήταν η απλότητα και η αγαθοεργία.

 

Άρχισαν οι εκμεταλλεύσεις των πιστών και η νομή της θρησκευτικής εξουσίας, που επηρέαζε την πολιτική και κοινωνική ζωή και οι άνθρωποι σταδιακά εγκατέλειψαν την αλήθεια και παρέμειναν οι θρησκευόμενοι και οι θρήσκοι και οι θρησκείες του χριστιανισμού, μέσα σε τεράστιους ναούς.

 

Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

Προβλέποντας αυτή την τεράστια αλλαγή | μεταστροφή του χριστιανισμού, ο αδελφόθεος Ιάκωβος στην επιστολή του, γράφει:

 

Αν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη.

 

Θρησκεία καθαρή και χωρίς ψεγάδι μπροστά στον Θεό και Πατέρα είναι τούτη: Να επισκέπτεται τους ορφανούς και τις χήρες στη θλίψη τους, και να τηρεί τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Η θρησκεία του ανθρώπου είναι μάταιη (!) όταν δεν αλλάζει τον χαρακτήρα | την ψυχή και τα συναισθήματα του ανθρώπου.

 

ΟΤΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ

Όταν ο άνθρωπος νομίζει κάτι, τότε είναι σε φοβερή πλάνη.

Και ας δούμε το γιατί:

1.     Νομίζεις ότι ξέρεις όμως δεν ξέρεις.

2.     Νομίζεις ότι πας καλά, όμως πας στραβά.

3.     Νομίζεις ότι είσαι θρήσκος, όπως είναι άχρηστος για τον Θεό.

4.     Νομίζεις ότι κάνεις καλό, όμως κάνεις κακό.

5.     Νομίζεις κάτι, όμως δεν το ψάχνεις περισσότερο.   

 

 

ΟΤΑΝ ΕΞΑΠΑΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ

Ο απόστολος Παύλος με την σοφία του Θεού γράφει προς τους Κορίνθιους:

 

Δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν;

 

Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός· διότι ο ναός του Θεού είναι άγιος, όστις είσθε σεις.

 

Μηδείς ας μη εξαπατά εαυτόν· εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι σοφός εν τω κόσμω τούτω, ας γείνη μωρός διά να γείνη σοφός.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Αν κάποιος νομίζει ότι είναι σοφός | συνετός και δεν είναι ταπεινός, τότε ο άνθρωπος αυτός εξαπατά τον εαυτό του έχοντας την δική του άποψη. Καλό είναι να γίνει σαν ένα μικρό παιδί στην ψυχή. 

 

ΤΑ ΕΙΔΩΛΟΘΥΤΑ

Τα ειδωλόθυτα στην αρχαία εποχή ήταν τα φαγητά από θυσίες προς τα είδωλα των εθνικών λαών. Ήταν μια συνήθεια (!) οι άνθρωποι να τρώνε τα ειδωλόθυτα μετά από τις θυσίες και να πίνουν και να μεθούν.

 

Δείτε, λοιπόν, τι συνέβαινε ανάμεσα σε πιστούς ανθρώπους στην Εκκλησία της Κορίνθου.

Γράφει ο Απόστολος Παύλος:

 

Αλλά, για τα ειδωλόθυτα, ξέρουμε ότι, όλοι έχουμε γνώση· η γνώση, όμως], φουσκώνει τον άνθρωπο προς υπερηφάνεια, ενώ η αγάπη οικοδομεί.

 

Και αν κάποιος νομίζει ότι ξέρει κάτι, δεν έμαθε ακόμα τίποτε όπως πρέπει να το μάθει·

 

αλλά, αν κάποιος αγαπάει τον Θεό, αυτός γνωρίζεται απ' αυτόν.

 

Όσο, λοιπόν, για το αν θα τρώει κάποιος ειδωλόθυτα, ξέρουμε ότι το είδωλο δεν είναι τίποτε μέσα στον κόσμο, και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός παρά μονάχα ένας.

 

Επειδή, αν και υπάρχουν οι λεγόμενοι θεοί, είτε στον ουρανό είτε επάνω στη γη· (καθώς και υπάρχουν πολλοί θεοί, και πολλοί κύριοι)·

 

αλλά, σε μας υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα, κι εμείς σ' αυτόν· και ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, διαμέσου τού οποίου έγιναν τα πάντα, κι εμείς διαμέσου αυτού.

 

Αλλά, δεν υπάρχει σε όλους αυτή η γνώση· μερικοί, μάλιστα, με τη συνείδηση του ειδώλου, τρώνε μέχρι σήμερα το ειδωλόθυτο ως ειδωλόθυτο, και η συνείδησή τους, καθώς είναι ασθενής, μολύνεται.

 

Το φαγητό, όμως, δεν μας συνιστά μπροστά στον Θεό· επειδή, ούτε αν φάμε περισσεύουμε ούτε αν δεν φάμε ελαττωνόμαστε.

 

Όμως, προσέχετε μήπως αυτή η εξουσία σας γίνει πρόσκομμα στους ασθενείς.

 

Επειδή, αν κάποιος δει εσένα, που έχεις γνώση, να κάθεσαι σε τραπέζι μέσα σε ναό ειδώλων, δεν θα ενθαρρυνθεί η συνείδησή του, ενώ είναι ασθενής, στο να τρώει ειδωλόθυτα;

 

Και εξαιτίας τής γνώσης σου θα απολεστεί ο ασθενής αδελφός, για τον οποίο πέθανε ο Χριστός.

 

Αμαρτάνοντας, όμως, έτσι στους αδελφούς, και προσβάλλοντας την ασθενή τους συνείδηση, στον Χριστό αμαρτάνετε.

 

Γι' αυτό, αν το φαγητό σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δεν θα φάω κρέας στον αιώνα, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.

 

 

Με λίγα λόγια:

Όταν κάποιος νομίζει (!) και δεν γνωρίζει ή δεν ρωτάει να μάθει, αυτό κάνει ζημιά στον πλησίον του που έχει όντως λεπτή | ασθενική συνείδηση προσβάλοντας την αγαθή του συνείδηση.

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το άρθρο της Κυριακής εύχομαι να μάθουμε σύντομα ότι δεν ξέρουμε τίποτα, καθώς και ότι δεν μπορούμε τίποτα (!) εκτός και αν ο Χριστός, η ζωή μας, το Α και το Ω μας, το αποκαλύψει και τότε απλά το εκτελούμε όπως και τα παιδιά της Α’ Δημοτικού που μαθαίνουν να γράφουν και να διαβάζουν. Αλήθεια.     

 

 

ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

ü  H δική σας πρόταση.

ü  Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ.

ü  Η δική σας αγωνία.

ü  Η δική σας ευαισθησία.