Διαβάστε το προηγούμενο, εδώ:

 

ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ!

 

 

Τι είναι;  Ξαφνικά | αιφνίδια γεγονότα.

Γιατί;  Για άγνωστη αιτία.

Πότε;  Σε χρόνο απρόσμενο.

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Στις ημέρες μας, βλέπουμε πολλά αναπάντεχα συμβάντα που οι άνθρωποι τρομάζουν ακούγοντας από δω και από εκεί και παρακολουθώντας τα μέσα ενημέρωσης, ή κοινωνικής δικτύωσης.

Τελευταίο μεγάλο και λυπηρό συμβάν που έκλεισε ένα χρόνο (28-2-2023) ήταν το δυστύχημα των Τεμπών όπου χάθηκαν 57 ζωές, από εγκληματική αμέλεια των φορέων της πολιτείας.

 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ | ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ναι ο άνθρωπος είναι το θαυμαστό δημιούργημα του Θεού και γύρω από αυτόν κτίστηκαν τα πάντα με σοφία ώστε ο άνθρωπος να ζήσει ευτυχισμένος, δηλαδή μα αγάπη | χαρά | ειρήνη περισσή.

 

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΣ

Από την πτώση του ανθρώπου στον παράδεισο του Θεού, κατά τις Γραφές, άρχισε κατόπιν η εκμετάλλευση και το κέρδος όπου το κέρδος δεν έχει όριο (!) όταν ο εκμεταλλευτής βρει τον τρόπο να αισχροκερδήσει.

Ας ορίσουμε:

1.     Το κέρδος

Κέρδος ονομάζουμε εκείνο που ο άνθρωπος απολαμβάνει μέσα από την σκληρή εργασία του είτε χειρωνακτική, ή πνευματική.

 

2.     Την αισχροκέρδεια

Αισχροκέρδεια ονομάζουμε το κέρδος χωρίς όριο που προέρχεται από αισχρούς και συγκαλυμμένους τρόπους που μόνον ελάχιστοι γνωρίζουν.

 

ΤΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ

Ας τα χωρίσουμε σε τρεις κατηγορίες:

1.     Εκείνα με υπαιτιότητα του ανθρώπου, είτε από απροσεξία ή από καταχρήσεις και παρανομίες.

2.     Εκείνα χωρίς υπαιτιότητα, αλλά από εγκληματική αμέλεια άλλων.

3.     Εκείνα τα ακραία γεγονότα, όπως σεισμοί | κατακλυσμοί | καταποντισμοί.

 

Και στις τρεις πιο πάνω περιπτώσεις, ο άνθρωπος υφίσταται τρομακτικές συνέπειες από το αιφνίδιο (!) και μη αναμενόμενο.

 

Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Επειδή, λοιπόν, ο άνθρωπος είναι εκτεθειμένος παρά την εξυπνάδα του (!) και την συλλογική επιστημονική επάρκεια, σε τεράστιους κινδύνους είναι ανάγκη να κάνει τα πιο κάτω:

1.     Να γνωρίζει τους κινδύνους που τον περιβάλλουν.

2.     Να εκπαιδευτεί | καταρτιστεί σε τρόπους αντιμετώπισης και συλλογικής βοήθειας.

3.     Να γνωρίζει τους νόμους της πολιτείας.

4.     Να προσεύχεται στον Θεό, ώστε να ενεργεί με σοφία και με σύνεση.

5.     Να πιστεύει ότι είναι ικανός να βοηθήσει τον πλησίον του.

 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Ο δούλος του Θεού και απόστολος του Ιησού Χριστού, ο Παύλος αναφέρεται στην επιστολή του, προς τους Φιλιππησίους σχετικά με τα συμβάντα σε αυτόν:

 

Επιθυμώ επίσης να ξέρετε, αδελφοί, ότι τα όσα μου συνέβησαν είχαν σαν αποτέλεσμα την πρόοδο του Ευαγγελίου μάλλον,

 

μια και η φυλάκισή μου για χάρη του Χριστού έγινε γνωστή σ' όλο το διοικητήριο καθώς και σε όλους τους υπόλοιπους.

 

 

Κα πάλι:

 

Πέντε φορές μαστιγώθηκα από τους Ιουδαίους με τριάντα εννιά μαστιγώματα κάθε φορά.

 

Τρεις φορές δάρθηκα με βέργες. Μια φορά λιθοβολήθηκα. Τρεις φορές ναυάγησα. Ένα μερόνυχτο έμεινα ναυαγός στο πέλαγος.

 

Οδοιπόρησα πολλές φορές. Αντιμετώπισα κινδύνους σε ποτάμια, κινδύνους από ληστές, κινδύνους από τους ομοεθνείς μου, κινδύνους από τους εθνικούς, κινδύνους σε πόλεις, κινδύνους σε ερημιές, κινδύνους στη θάλασσα, κινδύνους από ψευδαδέλφους.

 

Εργάστηκα κοπιάζοντας και μοχθώντας συνέχεια, ξαγρυπνώντας πολλές φορές, αντιμετωπίζοντας πείνα και δίψα, μένοντας πολλές φορές νηστικός, αντιμετωπίζοντας κρύο και γυμνότητα.

 

Χώρια ότι πέρα απ' αυτά τα εξωτερικά, έχω και την έγνοια όλων των εκκλησιών, που με πιέζει εσωτερικά κάθε μέρα!

 

Ποιος έχει αδυναμίες και δεν υποφέρω; Ποιος σκανδαλίζεται και δεν καίγεται η δική μου καρδιά;

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Στον απόστολο Παύλο συνέβησαν πολλές φορές αιφνίδια συμβάντα, όμως παρέμεινε μέχρι τέλους πιστός στον Κύριο Ιησού γνωρίζοντας ότι ήταν απεσταλμένος να φέρει το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο. Η καύχηση του Παύλου ήταν μόνον οι ασθένειες του και οι ταλαιπωρίες που περιγράφονται αναλυτικά από τον Λουκά στις Πράξεις.

 

ΟΤΑΝ ΒΑΡΕΘΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ

Ναι, υπάρχει και αυτό.

Όταν η θλίψη (στενοχώρια) και η κατάθλιψη (μελαγχολία) που ο άνθρωπος περνά επί μακρόν και δεν μπορεί να δώσει εξηγήσεις «γιατί;» τότε λυγίζει η καρδιά (τα συναισθήματα) και έρχεται η απογοήτευση της ζωής.

 

Δείτε τον Ιώβ και την δοκιμασία του, όπως διαβάζουμε:

 

Η ψυχή μου αηδίασε τη ζωή μου· θα παραδοθώ στο παράπονό μου· θα μιλήσω μέσα από την πικρία της ψυχής μου.

 

Θα πω στον Θεό: Μη με καταδικάσεις· δείξε μου γιατί με δικάζεις.

 

Είναι καλό σε σένα να καταθλίβεις, να καταφρονείς το έργο των χεριών σου, και να ευοδώνεις τη βουλή των ασεβών;

 

Έχεις μάτια σάρκας; Ή, βλέπεις όπως βλέπει ο άνθρωπος;

 

Ανθρώπινος είναι ο βίος σου; Ή, τα χρόνια σου είναι σαν ημέρες ανθρώπου,

 

ώστε αναζητάς την ανομία μου, διερευνάς την αμαρτία μου;

 

Ενώ ξέρεις ότι δεν ασέβησα· και δεν υπάρχει κάποιος που να ελευθερώνει από τα χέρια σου.

 

Τα χέρια σου με μόρφωσαν, και ολόκληρον με έπλασαν, ολόγυρα· και με καταστρέφεις.

 

Θυμήσου, παρακαλώ, ότι με έκανες σαν πηλό· και θα με ξαναφέρεις στο χώμα.

 

 

Με λίγα λόγια:

Ακόμη και ένας πιστός άνθρωπος (!) μπορεί να φτάσει να διατυπώνει παράπονα στον Θεό για πράγματα που του συμβαίνουν αναπάντεχα και ανεξήγητα. Όμως, όσο μακριά και αν πάει η δοκιμασία του, στο τέλος, ο Θεός θα έρθει με ταχύτητα να ανατρέψει την τραγική κατάσταση και να βγάλει ένα διαμάντι ψυχής και έναν άγιο άνθρωπο του Θεού.

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το άρθρο της Κυριακής εύχομαι να μην αποκάμομε ποτέ (!) σε όποια δοκιμασία υποστούμε, γνωρίζοντας ότι είμαστε τέκνα Θεού και κληρονόμοι της Βασιλείας Του. Αλήθεια.  

 

 

 

ΕΠΟΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ Sunday Blog:

ü  H δική σας πρόταση.

ü  Η ΑΓΑΘΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

ü  Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ.

ü  Η δική σας αγωνία.

ü  Η δική σας ευαισθησία.