Η ΕΠΙΜΟΝΗ

 

Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΣΤΑ ΙΣΙΑ!

 

Το προηγούμενο άρθρο, διαβάστε εδώ:

 

 

Αγαπητέ μου | Αγαπητή μου,

Σε αυτή τη σειρά των αναρτήσεων, κάθε Κυριακή, καθώς ίσως να έχεις τον ήρεμο χρόνο (!) και είναι ευκαιρία να συζητήσεις με τον εαυτό σου, ειλικρινά, αν θέλεις να αλλάξεις τον χαρακτήρα σου και την συμπεριφορά σου, σύμφωνα με το πρότυπο του χαρακτήρα του Κυρίου Ιησού, που είναι και το νόημα της επίγειας ζωής σου.

 

Χαρακτήρας, εννοούμε το αποτύπωμα σου (!) στην κοινωνία που ζεις | εργάζεσαι | περιφέρεσαι.

 

Συμπεριφορά, εννοούμε τα στοιχεία (!) που συνοδεύουν τις σχέσεις σου με τους ανθρώπους πλησίον σου.

 

 

 

 

 

 

ΤΟ ΘΕΜΑ: Η ΕΠΙΜΟΝΗ

 

 

Η επιμονή είναι στοιχείο του χαρακτήρα, που μόνον ο άνθρωπος διαθέτει.

Επιμονή (!) από το ρήμα επιμένω, είναι η παραμονή, η σταθερότητα και η χρονοτριβή που προέρχεται από την αγάπη για μια συνήθεια (καλή, ή κακή) αλλά και για ένα πρόσωπο αγαπητό από το άμεσο περιβάλλον.

 

ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Συνήθως το βλέπουμε στην εργασία (!) ανάμεσα σε συναδέλφους που με επιμονή θέλουν να ολοκληρώσουν κάτι με αρτιότητα και ακρίβεια.

Είναι εργαζόμενοι που μπορεί να χρονοτριβήσουν, προς ζημίας τους, θέλοντας να παραδώσουν κάτι τέλειο, ή με επάρκεια.

 

ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας ξεχωρίζουν εκείνα τα παιδιά, ή κάποιος από τους γονείς που υπηρετούν με επιμονή κάτι που θεωρούν ότι δεν είναι ακόμη τέλειο και πρέπει να συνεχίσουν την προσπάθεια.

 

ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Αλήθεια, εδώ, συναντάμε την επιμονή μέσα στο εργαστήριο και στην έρευνα όταν κάποιοι επικεφαλής επιστήμονες προσπαθούν να αποδείξουν μια ανακάλυψη μέσα από την παρατήρηση και το πείραμα.

ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Όσοι εκλήθησαν από τον Θεόν, ώστε να υπηρετήσουν στην διακονία του λόγου έχουν το χαρακτηριστικό της επιμονής.

Είτε είναι:

1.     Απόστολοι στο εξωτερικό.

2.     Ευαγγελιστές στην πόλη.

3.     Προφήτες στην εκκλησία.

4.     Ποιμένες εκκλησιών.

5.     Δάσκαλοι ομάδων.

Όλοι αυτοί, πιο πάνω, έχουν το στοιχείο της επιμονής.

Διαβάζουμε από τις προτροπές του αποστόλου Παύλου, προς τον Τιμόθεο:

Μη παραμελείς το χάρισμα που υπάρχει μέσα σου, το οποίο δόθηκε σε σένα διαμέσου προφητείας, με επίθεση των χεριών τού πρεσβυτερίου.

 

Αυτά να μελετάς, σ' αυτά να μένεις, για να είναι σε όλους φανερή η προκοπή σου.

 

Πρόσεχε στον εαυτό σου και στη διδασκαλία· επίμενε σ' αυτά. Επειδή, κάνοντας αυτό, θα σώσεις και τον εαυτό σου και εκείνους που σε ακούν.

 

 

 

Και πάλι, σε άλλη επιστολή:

κήρυξε τον λόγο· επίμενε έγκαιρα, άκαιρα· έλεγξε, επίπληξε, πρότρεψε με κάθε μακροθυμία και διδασκαλία.

 

Επειδή, θάρθει καιρός, όταν δεν θα υποφέρουν την υγιαίνουσα διδασκαλία· αλλά, θα συγκεντρώσουν στον εαυτό τους έναν σωρό δασκάλους, σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες, για να γαργαλίζονται στην ακοή·

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο δούλος του Θεού και υπηρέτης των σχεδίων Του, χωρίς επιμονή, ή χρονοτριβή στο έργο του Θεού (!) δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα αγαθά.

 

Ο ΚΑΙΡΟΣ | ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ

Ο καιρός, που ζούμε είναι χαλεπός, δηλαδή:

1.     Δύσκολος.

2.     Δυσχερής.

3.     Σκληρός.

4.     Στρυφνός.

5.     Άγριος και τραχύς.

 

Και αυτό οφείλεται στην αυξημένη πονηρία των ανθρώπων (!) που ματαιώθηκαν μέσα στους "επιστημονικούς" διαλογισμούς των.

Δείτε τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Κορίνθιους:

 

Επειδή, ο λόγος τού σταυρού σ' εκείνους μεν που χάνονται είναι μωρία, σε μας, όμως, που σωζόμαστε είναι δύναμη Θεού.

 

Επειδή, είναι γραμμένο: «Θα φέρω σε απώλεια τη σοφία των σοφών, και θα αθετήσω τη σύνεση των συνετών».

 

Πού είναι ο σοφός; Πού είναι ο γραμματέας; Πού είναι ο συζητητής αυτού τού αιώνα; Δεν μώρανε ο Θεός τη σοφία αυτού τού κόσμου;

 

Επειδή, βέβαια, με τη σοφία τού Θεού ο κόσμος δεν γνώρισε τον Θεό διαμέσου τής σοφίας, ο Θεός ευδόκησε διαμέσου της μωρίας τού κηρύγματος να σώσει αυτούς που πιστεύουν·

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο λόγος | το κήρυγμα της σταύρωσης και ανάστασης του Χριστού είναι ανόητο (!) για τους επιστήμονες και γιαυτό το λόγο ο Θεός από την μεριά Του (!) μωραίνει εκείνους που είναι για απώλεια, αφού δεν δέχτηκαν την αγάπη του Θεού για να σωθούν.

Όλοι αυτοί οι «σοφοί» δυσχεραίνουν την ζωή μας (!) και κάνουν τις ημέρες μας δύσκολες.

Όσο αυξάνεται η γνώση | η τεχνολογία | η ρομποτική και μαζί με αυτά και η εκμετάλλευση των ανθρώπων (!) τόσο η ζωή είναι αδύνατη χωρίς τον Χριστόν και την Διαθήκη Του.

 

Η ΕΞΟΡΥΞΗ ΚΟΒΑΛΤΙΟΥ

Πόσοι γνωρίζουν ότι η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό με ένα πληθυσμό 102.000.000 έχει το 62% του πληθυσμού να ζει με λιγότερο από 2 € την ημέρα (!) διότι τους εκμεταλλεύονται οι ξένοι για το ορυκτό κοβάλτιο που διαθέτει η χώρα και αποτελεί το 70% της παγκόσμιας παραγωγής;

Η διαδικασία εξόρυξης κοβαλτίου (σπάνιες γαίες) που είναι απαραίτητο στις δυτικές χώρες για την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων και μπαταριών απαραίτητων για την ανάπτυξη νέων δικτύων παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον αέρα, έχουν κάνει τους εργαζόμενους να χάνουν τη ζωής τους από την τοξικότητα του μετάλλου και την έλλειψη κανόνων υγείας και ασφάλειας στην εργασία.

Το ίδιο συμβαίνει και στην Βολιβία (κοιτάσματα λιθίου) και στο Περού (κοιτάσματα χαλκού). 

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Το θέμα μας, σήμερα, που ήταν η επιμονή σε αυτό το καλό που κάνουμε σταθερά και ακούραστα (!) θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι μόνον ο Ιησούς Χριστός (!) σώζει τον άνθρωπο από την απώλεια και την καταστροφή που είναι γύρω μας, αόρατα.

Εύχομαι όλοι να το πιστέψουμε και να στρέψουμε την προσοχή και το βλέμμα μας σε Αυτόν, τον Ιησού τον μονογενή γιό του Θεού. 

 

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:

v  Η ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ

v  Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

 

(1Κορ. 13:4)

Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται,

 

δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό·

 

δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.