Ο ΕΦΗΒΟΣ, ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ!

ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ.

 

 

Αγαπητέ φίλε νέε, έφηβε και αναγνώστη της ιστοσελίδας μας, αρχίσαμε ήδη, κάθε Παρασκευή μια νέα σειρά άρθρων.

 

 

Ο τίτλος της σειράς είναι Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ και θα διαρκέσει για άγνωστο χρόνο.

 

 

Μαζί, θα διαβάσουμε κάποια χωρία από την Αγία Γραφή και θα ασχοληθούμε με μια «ζωντανή» θεματολογία (!) που αφορά την όψιμη εφηβική φάση της ηλικίας 15 – 25 χρονών .

 

 

ΘΕΜΑ: Ο ΕΦΗΒΟΣ, ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

 

 

Το θέμα μας, σήμερα, έχει να κάνει με τους χαρακτήρες των νέων | των εφήβων, σύμφωνα με την εκτίμηση του φιλόσοφου Αριστοτέλη, στο έργο του: Ρητορική.

 

Έναρξη αντιγραφής:

Οι νέοι λοιπόν —για να μιλήσουμε για τα επιμέρους στοιχεία του χαρακτήρα τους— έχουν έντονες επιθυμίες και είναι άξιοι να κάνουν αυτά που επιθυμούν.

 

Από τις επιθυμίες που σχετίζονται με το σώμα κυνηγούν κατά κύριο λόγο την ερωτική, και δεν έχουν τη δύναμη να ελέγξουν τον εαυτό τους εν σχέσει με αυτήν. Αλλάζουν εύκολα επιθυμίες και τις χορταίνουν γρήγορα: οι επιθυμίες τους είναι σφοδρές, ξεθυμαίνουν όμως γρήγορα· γιατί η όρεξή τους για κάτι είναι έντονη, διαρκεί όμως λίγο, όπως ακριβώς η δίψα και η πείνα —κάθε λίγο και λιγάκι— των αρρώστων.

 

Παραφέρονται εύκολα, είναι ευέξαπτοι και ρέπουν στο να αφήνονται να παρασυρθούν από το θυμό τους. Δεν έχουν τη δύναμη να αντισταθούν στις παρορμήσεις τους· γιατί η αγάπη τους για την τιμή τούς κάνει να μη μπορούν να ανεχθούν την περιφρόνηση, αλλά αγανακτούν όταν πιστεύουν ότι αδικούνται.

Αγαπούν τις τιμές, πιο πολύ όμως αγαπούν τη νίκη· γιατί οι νέοι θέλουν να υπερέχουν, και η νίκη είναι μια περίπτωση υπεροχής.

Η αγάπη τους για τα δύο αυτά είναι μεγαλύτερη από την αγάπη τους για το χρήμα: η αγάπη τους για το χρήμα είναι πολύ μικρή, επειδή δεν έχουν ακόμη δοκιμάσει στέρηση και φτώχεια, όπως λέει και ο λόγος του Πιττακού για τον Αμφιάραο.

 

Ο χαρακτήρας τους είναι τέτοιος που να μη βλέπουν την κακή όψη των πραγμάτων, αλλά την καλή· ο λόγος είναι ότι τα μάτια τους δεν έχουν ακόμη δει πολλές κακίες. Είναι, επίσης, ευκολόπιστοι, γιατί δεν ήταν πολλές ώς τώρα οι φορές που έπεσαν θύματα απάτης.

 

Αντιμετωπίζουν, επίσης, τη ζωή με αισιοδοξία· γιατί όπως αυτοί που έχουν πιει πολύ κρασί, έτσι ακριβώς και οι νέοι έχουν μέσα τους, από την ίδια τους τη φύση, μια θέρμη — την ίδια, βέβαια, στιγμή και γιατί δεν έχουν ακόμη γνωρίσει πολλές αποτυχίες. Ζουν κυρίως με την ελπίδα· ο λόγος είναι ότι η ελπίδα σχετίζεται με το μέλλον, ενώ η μνήμη με το παρελθόν, και για τους νέους το μέλλον είναι μεγάλο, ενώ το παρελθόν μικρό· στην αρχή, πράγματι, της ζωής του δεν έχει κανείς να θυμάται τίποτε, έχει όμως περιθώριο να ελπίζει τα πάντα.

 

Για τον λόγο αυτό είναι και ευεξαπάτητοι, επειδή εύκολα δημιουργούν μέσα τους ελπίδες.

Έχουν, επίσης, θάρρος — περισσότερο αυτοί από τους άλλους· ο λόγος είναι ότι παραφέρονται εύκολα και είναι γεμάτοι από ελπίδες· η πρώτη από τις ιδιότητες αυτές τους κάνει να μη φοβούνται, ενώ η δεύτερη τους κάνει θαρραλέους: κανένας δεν αισθάνεται φόβο όσο κατέχεται από οργή, και η ελπίδα για κάτι καλό δίνει στον άνθρωπο θάρρος.

Είναι, επίσης, συνεσταλμένοι και ντροπαλοί: έχοντας ανατραφεί αποκλειστικά με βάση τους καθιερωμένους κανόνες του κοινωνικού τους περιβάλλοντος δεν φαντάζονται ακόμη ότι υπάρχουν και άλλα όμορφα πράγματα.

 

Είναι, επίσης, μεγαλόψυχοι· γιατί η ζωή δεν τους ταπείνωσε ακόμη, ούτε και δοκίμασαν τη δύναμη της ανάγκης, και το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του άξιο μεγάλων πραγμάτων είναι μεγαλοψυχία — αυτό πάλι χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που είναι γεμάτος μέσα του από ελπίδες.

 

Προτιμούν, επίσης, να κάνουν όμορφα μάλλον πράγματα παρά πράγματα που τους συμφέρουν· ο λόγος είναι ότι τη ζωή τους τη ρυθμίζουν πιο πολύ οι κανόνες του ηθικού χαρακτήρα παρά ο υπολογισμός: ο υπολογισμός σχετίζεται με το συμφέρον, ενώ η αρετή με το ωραίο.

 

Αγαπούν, επίσης, τους φίλους τους και τους συντρόφους τους [1389b] περισσότερο από ό,τι αυτοί που βρίσκονται σε άλλες ηλικίες, για τον λόγο ότι είναι μια ευχαρίστηση γι᾽ αυτούς να ζουν συντροφιά με άλλους, αλλά και γιατί δεν υπάρχει ακόμη τίποτε που να το κρίνουν με βάση το συμφέρον — άρα ούτε και τους φίλους τους.

 

Όλα τους τα σφάλματα έχουν την αρχή τους στην υπερβολή και στη σφοδρότητά τους — κατά παράβαση, βέβαια, του λόγου του Χίλωνα· πραγματικά, ό,τι κάνουν, το κάνουν σε υπερβολικό βαθμό: αγαπούν σε υπερβολικό βαθμό, μισούν σε υπερβολικό βαθμό, το ίδιο και όλα τα άλλα. Πιστεύουν ότι τα ξέρουν όλα, και είναι βέβαιοι για όλα πεισματικά· αυτό είναι και η αιτία που ό,τι κάνουν το κάνουν σε βαθμό υπερβολικό.

 

Και οι αδικίες που κάνουν έχουν σχέση με τη διάθεσή τους να προσβάλουν, όχι με τη διάθεσή τους να κάνουν κακό.

Αισθάνονται, επίσης, εύκολα οίκτο, για τον λόγο ότι θεωρούν όλους τους ανθρώπους καλούς ή καλύτερους από αυτό που πράγματι είναι: μετρώντας τούς πλησίον τους με μέτρο τη δική τους ακακία καταλήγουν να θεωρήσουν πως ό,τι παθαίνει ο άλλος, το παθαίνει δίχως να το αξίζει.

 

Τους αρέσουν επίσης τα γέλια και οι χαρές, γι᾽ αυτό και είναι πειραχτήρια· γιατί ο αστεϊσμός είναι μια εξευγενισμένη μορφή προσβολής.

 

Αριστοτέλους, Ρητορική, κεφάλαιο 1389b 

 

Σχόλια μας

Η πιο πάνω περιγραφή των χαρακτήρων των εφήβων είναι εξαιρετική (!) και μακάρι οι νέοι να είχαν την δυνατότητα να μελετήσουν αυτή την ψυχο-ανάλυση του Αριστοτέλη.

Οι ξένοι λαοί που διαβάζουν πάνω από 600 χρόνια αυτά τα κείμενα, τα βρίσκουν πολύ χρήσιμα και τα διδάσκουν στα λύκεια των.

 

 

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο λόγος του Θεού έχει μεγαλύτερη σοφία και είναι πιο αποκαλυπτικός, όσον αφορά την εκτίμηση των νέων και τις προτάσεις | προτροπές που οδηγούν στην ευσέβεια.

 

Δείτε τι γράφει ο απόστολος Παύλος, προς τον νεαρό, σχετικά, Τιμόθεο και συνεργάτη του στο έργο του Θεού:

 

Μεγάλος δε πλουτισμός είναι η ευσέβεια, με αυτάρκεια.

 

Επειδή, δεν φέραμε τίποτε μέσα στον κόσμο· φανερό ότι ούτε και μπορούμε να μεταφέρουμε έξω κάτι μαζί.

 

Έχοντας, μάλιστα, διατροφές και σκεπάσματα, ας αρκούμαστε σ' αυτά.

 

Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τους ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια.

 

Επειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχτηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.

 

Εσύ, όμως, ω άνθρωπε του Θεού, αυτά απόφευγέ και επιδίωκε δικαιοσύνη, ευσέβεια, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα.

 

Αγωνίζου τον καλό αγώνα της πίστης, κράτα την αιώνια ζωή, στην οποία και προσκλήθηκες, και ομολόγησες την καλή μαρτυρία, μπροστά σε πολλούς μάρτυρες.

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο Τιμόθεος αν και νέος, σχεδόν 37 ετών, ήταν ένας άνθρωπος του Θεού. Θα έπρεπε να ξέρει την ρίζα του κακού που είναι η πλεονεξία | η φιλαργυρία, που καθιστά τον άνθρωπο κλέφτη και άρπαγα. 

 

Ακόμη, από την δεύτερη επιστολή του Παύλου, διαβάζουμε τα πιο κάτω:

 

Και τις νεανικές επιθυμίες απόφευγε, αλλά επιδίωκε δικαιοσύνη, πίστη, αγάπη, ειρήνη μαζί μ’ εκείνους που επικαλούνται τον Κύριο από καθαρή καρδιά.

 

Ενώ τις μωρές και απαίδευτες συζητήσεις παράτα, γιατί ξέρεις ότι γεννούν μάχες.

 

Ο δούλος όμως του Κυρίου δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να είναι ήπιος προς όλους, διδακτικός, ανεξίκακος,

 

εκπαιδεύοντας με πραότητα εκείνους που είναι αντίθετα διατεθειμένοι, μην τυχόν τους δώσει ο Θεός μετάνοια, ώστε να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας

 

 

 

Με λίγα λόγια:

Οι νεανικές επιθυμίες είναι η αδυναμία των νέων. Όμως, ο δούλος του Θεού μπορεί και τις δαμάζει και τις αποφεύγει για να υπηρετεί τα σχέδια του Θεού και ας μην είναι κληρικός.

Ο χαρακτήρας για τον δούλο του Θεού είναι: ήπιος, διδακτικός, ανεξίκακος προς όλους του ανθρώπους.  

 

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ

Θα ήθελα να αναφερθώ στους διαφορετικούς χαρακτήρες των δύο αδελφών: του Κάιν και του Αβελ.

Ο Κάιν, ήταν ο πρωτότοκος, ο δυνατός, ο κακομαθημένος, ο αδιάφορος (!) που ποτέ δεν έδωσε σημασία στο λόγο του Θεού, που άκουγε από τον πατέρα του Αδάμ και τη μητέρα του Εύα.  

Ο Αβελ, ήταν ο δευτερότοκος, ο αδύνατος, ο αγαθός, ο προσεκτικός σε κάθε λόγο Θεού που άκουγε και συμμορφωνόταν σε ότι ήταν το θέλημα του Θεού.   

Τότε (!) ο Κάιν σκότωσε τον Αβελ από φθόνο

Σήμερα (!) όλοι μας κατακρίνουμε τον Κάιν, για την αδικία του απέναντι στον αδελφό του.

Οι χαρακτήρες αλλάζουν, από την θέληση και την βουλή του ανθρώπου (!) να αλλάξει κατά το πρότυπο της αγιότητας του Θεού ακολουθώντας τα ίχνη του Ιησού.  

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:

v  Το μάθημα της «καταραμένης Φυσικής».

v  Η Ψυχολογία των εφήβων.