Ο ΕΦΗΒΟΣ – Η ΕΓΚΥΚΛΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ!

ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ.

 

 

Αγαπητέ μου φίλε νέε, έφηβε και αναγνώστη της ιστοσελίδας μας, αρχίσαμε ήδη, κάθε Παρασκευή μια νέα σειρά άρθρων.

 

 

Ο τίτλος της σειράς είναι Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ και θα διαρκέσει για άγνωστο χρόνο.

 

 

Μαζί, θα διαβάσουμε κάποια χωρία από την Αγία Γραφή και θα ασχοληθούμε με μια «ζωντανή» θεματολογία (!) που αφορά την όψιμη εφηβική φάση της ηλικίας 15 – 25 χρονών .

 

 

ΘΕΜΑ: Ο ΕΦΗΒΟΣ – Η ΕΓΚΥΚΛΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ

 

 

Το θέμα μας, σήμερα, αφορά το πώς διδάσκουμε τους νέους στην εποχή μας.

 

Η εποχή μας έχει αποφασιστικά ακυρώσει το παλιό καθηγητο-κεντρικό μοντέλο (!) και απαιτεί από τους νέους την ενεργητική των συμμετοχή:

1.     στην κατάκτηση της γνώσης.

2.     την ανανέωση της θεωρίας.

3.     την επικαιροποίηση της μεθοδολογίας.

Η ΕΓΚΥΚΛΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ

"Μέχρι το Λύκειο η παιδεία αντλεί από την χωνεμένη βασική γνώση, το κοινό κτήμα.

Όμως, η πανεπιστημιακή παιδεία δεν είναι η προέκταση της, ούτε απλή επαύξηση της, είναι μύηση στους μηχανισμούς παραγωγής και ανανέωσης της.

Η γνώση «εν τω γεννάσθαι» ως αποτέλεσμα της έρευνας  είναι ο σπόρος της ακαδημαϊκής ζωής και πρέπει να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού.

Διότι μόνο αυτή προσφέρει το διαδραστικό πεδίο όπου διδάσκοντες και διδασκόμενοι συν-διαμορφώνουν το μέλλον.

Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου, η σχέση αυτή είναι πραγματικά αμφίδρομη.

Διδάσκουμε και διδασκόμαστε κάθε μέρα, μέσα από την παρατήρηση, την περιέργεια, την αμφισβήτηση την υπόθεση, τη διερεύνηση, την ερμηνεία, τη σύνθεση με άλλα λόγια μέσα από τη συν-μετοχή στην έρευνα.

Όλα αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επιστήμης και δεν μπορούν να περιοριστούν σε λεκτική μετάδοση, παρά απαιτούν βίωμα και εμπειρία".

ΑΝΝΑ ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΥ - ΕΚΠΑ, ΤΟ ΒΗΜΑ 9-10-2022       

 

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

Οι νέοι | τα παιδιά μας, αντιμετωπίζουν την γνώση σαν αναγκαίο κακό ώστε να αποκτήσουν τα πτυχία σύμφωνα με τις δυνατότητες και τις κλήσεις των.

Σύντομα κατέχουν 2-3 ξένες γλώσσες

Φτάνουν σύντομα στις τάξεις του Λυκείου με καλούς ή άριστους βαθμούς.

Οι γονείς από πίσω τους, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

1.     Σε αυτούς που πιέζουν, συνεχώς.

2.     Σε αυτούς που δεν πιέζουν, ίσως, μάλλον αδιαφορούν.

3.     Σε αυτούς που βοηθούν ουσιαστικά με τον χρόνο τους.

 

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Η είσοδος σε ένα Πανεπιστήμιο και σε μια σχολή της πρώτης επιλογής του μαθητή, ή και όχι (!) ανοίγει νέους ορίζοντες στην ζωή του νέου.

Πρώτον, του δίνει την μεγάλη ανεξαρτησία που ονειρευόταν, από το σπίτι.

Δεύτερον, σε συνεργασία με τους ποικίλους καθηγητές της Σχολής αρχίζει να κατακτά την γνώση και να διαπρέπει.

Τρίτον, αρχίζει να επικοινωνεί ασταμάτητα και να αποκτά νέους φίλους.

 

Είναι η εποχή που ονομάζεται ακαδημαϊκή και όλοι γύρω από τον νέο | τον έφηβο ελπίζουν ότι θα φέρει κάτι καλό στον τόπο.

Είναι η ελπίδα των γερόντων.

 

 

Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ

Η γνώση διέρχεται φάσεις δοκιμασίας που ονομάζονται εξεταστικές.

Είναι όταν δοκιμάζεται:

1.     Η κατοχή της γνώσης.

2.     Η διαχείριση της γνώσης.

3.     Η ομαδική απόδοση στην γνώση.

4.     Γρήγορη εναλλαγή μεταξύ των μαθημάτων | θεμάτων.

5.     Η επαφή με τον καθηγητή και τις απαιτήσεις του.

6.     Η λήψη συστατικής επιστολής (!) για το μέλλον της αγοράς εργασίας.  

 

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ένας πολύ σοφός, αντικειμενικά, άνθρωπος του 8ου π.Χ αιώνος ήταν ο Σολομώντας, Βασιλιάς του Ισραήλ, επί 40 χρόνια.

Μέσα από την μοναδική σοφία που του χάρισε ο Θεός μελέτησε, σχεδίασε, δοκίμασε τα πάντα.

Και έγραψε το «Άσμα των Ασμάτων», τις «Παροιμίες» και τον «Εκκλησιαστή».

Διαβάζουμε από τον Εκκλησιαστή:

 

Ο Εκκλησιαστής ζήτησε να βρει ευάρεστα λόγια· και το γραμμένο ήταν ευθύτητα και λόγια αλήθειας.

 

Τα λόγια των σοφών είναι σαν βούκεντρα, και σαν καρφιά μπηγμένα από τους δασκάλους που τα συγκέντρωσαν· δόθηκαν, όμως, από τον ίδιο ποιμένα.

 

Και επιπλέον αυτών, μάθε, γιε μου, ότι το να κάνει κάποιος πολλά βιβλία δεν έχει τέλος, και η πολλή μελέτη είναι μόχθος στη σάρκα.

 

 

 

Και κατέληξε στο βιβλίο του, γράφοντας:

 

Ας ακούσουμε το τέλος της όλης υπόθεσης: Να φοβάσαι τον Θεό, και να τηρείς τις εντολές του, δεδομένου ότι αυτό είναι το παν τού ανθρώπου.

 

Επειδή, ο Θεός θα φέρει σε κρίση κάθε έργο, και κάθε κρυφό πράγμα, είτε αγαθό είτε πονηρό.

 

 

 

Ειδικά για τους νέους | τους εφήβους, έγραψε:

 

 

Να ευφραίνεσαι νέε, στη νιότη σου·

 

και η καρδιά σου ας σε χαροποιεί στις ημέρες τής νιότης σου· και περπάτα σύμφωνα με τις επιθυμίες τής καρδιάς σου, και σύμφωνα με την όραση των ματιών σου·

 

εντούτοις, να ξέρεις, ότι για όλα αυτά ο Θεός θα σε φέρει σε κρίση.

 

Και αφαίρεσε τον θυμό από την καρδιά σου, και απομάκρυνε την πονηρία από τη σάρκα σου· επειδή, η νιότη και η παιδική ηλικία είναι ματαιότητα.

 

 

Με λίγα λόγια:

Ο νέος, ο έφηβος δικαιούται την ελευθερία του και ανεξαρτησία από τους γονείς του, πλέον.

Δύναται ή δικαιούται να δοκιμάσει | να ερευνήσει | να επιτύχει | να αποτύχει.

Ο Θεός του δίνει αυτή την ελευθερία και συμπαρίσταται στα δικαιώματα των νέων, όμως, θέλει ο νέος | η νέα να Τον γνωρίσει σε κάποιο στάδιο της ζωής.

Δεν υπάρχει περίπτωση ο Θεός να αφήσει αμαρτύρητο (!) τον Εαυτό Του.

Άρα, το πιο σίγουρο και αναμενόμενο είναι πριν κλίσει η εφηβεία, να έχει γνωρίσει την αγάπη του Θεού Πατέρα, στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού.

 

Το εύχομαι ολόψυχα, γράφοντας τούτα τα λόγια.       

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:

v  Η κατάθλιψη.

v  Η ανάπτυξη του σώματος.

v  Το σύνδρομο του «αστακού».