ΓΑΜΟΣ | ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ

 

Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο, εδώ:

 

 

 

Αγαπητοί μας φίλοι και αναγνώστες της ιστοσελίδας www.strength-dignity.gr

Τα ζευγάρια και «η παιδεία γάμου» των, είναι το θέμα μας κάθε Τρίτη.

 

 

ΘΕΜΑ: ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ

 

Το ζευγάρι, όταν αποκτήσει τέκνα οφείλει να προσαρμόσει το πρόγραμμα του και να δώσει τον χρόνο στα παιδιά για τις ανάγκες των, που είναι:

1.     Ιατρικά και επείγοντα περιστατικά

2.     Εμβολιαστικά

3.     Αγκαλιές

4.     Χρόνος του πατέρα

5.     Χρόνος της μητέρας

6.     Το παιγνίδι

 

ΕΡΕΥΝΑ

Μια έρευνα δείχνει ότι το παιχνίδι μεταξύ πατέρα-παιδιού, από πολύ μικρή ηλικία, μπορεί να βοηθήσει το παιδί να ελέγξει καλύτερα τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά του καθώς μεγαλώνει.

---

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ και το Ίδρυμα LEGO εξέτασαν δεδομένα από μελέτες που είχαν διεξαχθεί τα τελευταία 40 χρόνια, προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα τον τρόπο που παίζουν οι πατεράδες με τα παιδιά, όταν αυτά είναι πολύ μικρά (ηλικίας 0 έως 3 ετών).

Διαπίστωσαν ότι είναι ευκολότερο για τα παιδιά να ελέγχουν τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά τους καθώς μεγαλώνουν, όταν οι μπαμπάδες αφιερώνουν χρόνο στο να παίζουν μαζί τους από πολύ μικρή ηλικία.

Οι ερευνητές ήθελαν να εξακριβώσουν εάν το παιχνίδι μεταξύ μπαμπά-παιδιού, διαφέρει από τον τρόπο που παίζουν τα παιδιά με τις μητέρες τους και αν τα αποτελέσματα του πρώιμου παιχνιδιού με τον πατέρα μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξή τους.

Αν και υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ μπαμπάδων και μαμάδων ως προς τον τρόπο παιχνιδιού με τα παιδιά, τα ευρήματα προτείνουν ότι οι μπαμπάδες εμπλέκονται σε περισσότερο σωματικό παιχνίδι, ακόμα και με τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά, επιλέγοντας δραστηριότητες όπως το γαργαλητό, το κυνηγητό και το κουβάλημα στους ώμους.

Αυτό το είδος παιχνιδιού φαίνεται να βοηθά τα παιδιά να μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Μπορεί επίσης να γίνουν καλύτερα στη ρύθμιση της μετέπειτα συμπεριφοράς τους, καθώς εισέρχονται σε πλαίσια όπου αυτές οι δεξιότητες είναι σημαντικές, ειδικά στο σχολείο.

Το παιχνίδι μεταξύ γονέα-παιδιού, κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, είναι γνωστό ότι υποστηρίζει βασικές κοινωνικές, γνωστικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, ωστόσο, οι περισσότερες έρευνες επικεντρώνονται στο παιχνίδι μεταξύ μητέρων-βρεφών. Οι μελέτες οι οποίες διερευνούν το παιχνίδι μεταξύ πατέρα-παιδιού, είναι συχνά περιορισμένες ή τυχαιοποιημένες.

Σχεδόν όλες οι μελέτες που εξετάστηκαν, παρουσίασαν μια συνεπή συσχέτιση μεταξύ του παιχνιδιού πατέρα-παιδιού και της επακόλουθης ικανότητας των παιδιών να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Τα παιδιά που απολάμβαναν ποιοτικό χρόνο παιχνιδιού με τους μπαμπάδες τους, ήταν λιγότερο πιθανό να παρουσιάσουν υπερκινητικότητα ή συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα.

Φάνηκαν επίσης να έχουν καλύτερο έλεγχο της επιθετικότητάς τους και ήταν λιγότερο επιρρεπή να χτυπήσουν άλλα παιδιά, σε περίπτωση διαφωνιών στο σχολείο.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό μπορεί να είναι ότι το σωματικό παιχνίδι το οποίο και προτιμούν οι μπαμπάδες, είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για την ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων.

 

ΤΙ ΛΕΓΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο λόγος του Θεού δίνει έμφαση στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όσο ακόμη είναι μικρά.

Αυτό γίνεται όταν ο πατέρας και η μητέρα αφιερώνουν χρόνο στην συζήτηση και στην αγωγή των παιδιών τους.

Το παιγνίδι είναι μια διαδικασία μάθησης, όπου το παιδί:

1.     Μαθαίνει

2.     Συμμερίζεται

3.     Αντιγράφει

4.     Επιτυγχάνει

5.     Προσπαθεί

6.     Συγκρατεί κανόνες

7.     Ακούει προσεκτικά

 

Δείτε τι λέγει ο Θεός προς τον Μωυσή σχετικά με τα παιδιά, ανάμεσα στον λαό ισραήλ:

 

Όταν αργότερα ο γιος σου θα σε ρωτήσει, λέγοντας: Τι σημαίνουν τα μαρτύρια, και τα διατάγματα, και οι κρίσεις, που ο Κύριος ο Θεός μας πρόσταξε σε σας;

 

Τότε, θα πεις στον γιο σου: Ήμασταν δούλοι τού Φαραώ στην Αίγυπτο, και ο Κύριος μας έβγαλε από την Αίγυπτο με δυνατό χέρι·

 

και ο Κύριος έδειξε σημεία και τέρατα, μεγάλα και δεινά, ενάντια στην Αίγυπτο, ενάντια στον Φαραώ, και ενάντια στο παλάτι του, μπροστά στα μάτια μας·

 

και μας έβγαλε από εκεί, για να μας φέρει μέσα, και να μας δώσει τη γη, που ορκίστηκε στους πατέρες μας·

 

και ο Κύριος μας πρόσταξε να τηρούμε όλα αυτά τα διατάγματα, να φοβόμαστε τον Κύριο τον Θεό μας, για να ευημερούμε πάντοτε, για να μας διατηρεί ζωντανούς, όπως τη σημερινή ημέρα·

 

και θα είναι σε μας δικαιοσύνη, αν προσέχουμε να εκτελούμε όλες αυτές τις εντολές μπροστά στον Κύριο τον Θεό μας, καθώς μας πρόσταξε.

 

 

 

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ

Μέσα από το παιγνίδι, που μπορεί να είναι:

1.     Η παιδική χαρά …

2.     Οι κούνιες της γειτονιάς …

3.     Το επιτραπέζιο …

4.     Η μπάλα …

Το παιδί, αγαπά και εμπιστεύεται τους γονείς του, καθώς γίνεται και κοινωνικό όσον αφορά τα παιδιά της ηλικίας του.

Ακόμη, αγαπά τον Θεόν και εντυπωσιάζεται από τα κατορθώματα του Θεού στην Παλιά Διαθήκη.

Τα πρότυπα του γίνονται ο Ιωσήφ, ο Δαβίδ, ο Γεδεών, ο Δανιήλ και άλλοι άνθρωποι του Θεού με πίστη και κατορθώματα.

Στην Νέα Διαθήκη, το παιδί ανακαλύπτει τις ιστορίες, τα θαύματα και τις παραβολές του Ιησού Χριστού και τα φυλάει μέσα του.

 

ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η μέση παιδική ηλικία, η οποία προσδιορίζεται χρονικά από τα 6 μέχρι τα 12 χρόνια της ζωής, αποτελεί ένα διάστημα στο οποίο επιτελούνται σημαντικότατες βιολογικές και γνωστικές αλλαγές στην αναπτυξιακή πορεία ενός ανθρώπου.

Οι αλλαγές αυτές επηρεάζονται από ένα μεγάλο πλήθος παραγόντων, τόσο γενετικών – φυσιολογικών όσο και περιβαλλοντικών – κοινωνικών.

Καθώς τα παιδιά διέρχονται το τελευταίο στάδιο της νηπιακής ηλικίας αρχίζουν να εμφανίζουν ορισμένες βιολογικές και φυσιολογικές μεταβολές οι οποίες εντοπίζονται ακόμη και με την απλή παρατήρηση.

Το ύψος και το βάρος τους αυξάνονται, η μυϊκή τους δύναμη ενισχύεται ενώ παρατηρείται σαφής αλλαγή και στα χαρακτηριστικά του προσώπου τους. 

Οι μεταβολές αυτές πολλαπλασιάζονται μετά τα έκτα τους γενέθλια και διαφέρουν από άτομο σε άτομο, καθώς επηρεάζονται από τη διατροφή, το βιοτικό επίπεδο της οικογένειας, ακόμη και τις διάφορες ασθένειες που μπορεί να προσβάλλουν το παιδί.

Παράλληλα βελτιώνεται ο συντονισμός των κινήσεών τους όπως και η κινητική τους δεξιότητα, με διαφορετική ένταση στα δύο φύλα:

1.     Τα αγόρια τα καταφέρνουν καλύτερα σε δραστηριότητες που απαιτούν μυϊκή δύναμη, ενώ

2.     τα κορίτσια σε εκείνες που διακρίνονται για λεπτές κινητικές δεξιότητες, όπως είναι η ζωγραφική, η ισορροπία κλπ.

 

Και στην περίπτωση των κινητικών δεξιοτήτων όμως, φαίνεται πως δεν είναι μόνο τα γονίδια που αποφασίζουν για την πορεία της ανάπτυξης.

Καθώς οι κοινωνίες «αναμένουν» από τα αγόρια να είναι περισσότερο «δυνατά» και τα κορίτσια περισσότερο «λεπεπίλεπτα», υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι και στον τομέα αυτό, οι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν έναν ουσιώδη ρόλο.

Εκτός των εξωτερικών αλλαγών στις αρχές της περιόδου της μέσης παιδικής ηλικίας, εμφανίζεται και ουσιαστική πρόοδος στην βιολογική ανάπτυξη του εγκεφάλου, καθώς αυξάνεται η «μυελίνωση» του μετωπιαίου φλοιού, αυξάνονται οι συνάψεις στις απολήξεις των νευρώνων ενεργοποιώντας έτσι την ηλεκτρική τους δραστηριοποίηση και εντοπίζεται μεγαλύτερος συντονισμός μεταξύ των διάφορων εγκεφαλικών περιοχών.

 

Το παιγνίδι και σε αυτή την περίοδο των παιδιών με την συμπαράσταση του πατέρα και της μητέρας δημιουργεί στέρεες βάσεις για μια ομαλή μετάβαση στην εφηβεία, αφού:

1.     Τα παιδιά δεν αισθάνονται παραμελημένα.

2.     Αντίθετα, αισθάνονται ασφάλεια να μιλούν με τους γονείς τους.

3.     Τα παιδιά δεν αισθάνονται την ανάγκη να φύγουν μακριά όσο γίνεται (εφηβεία).

4.     Αντίθετα, είναι κοντά με τους γονείς και τους φίλους των.

5.      Τα παιδιά δεν ντρέπονται να ερωτούν ευθέως τους γονείς.

6.     Αντίθετα, ρωτάνε δύσκολα θέματα και παίρνουν ειλικρινείς απαντήσεις.

 

Τελειώνοντας το άρθρο, θα ήθελα να επισημάνω την κακή επίδραση του «υπερ-παιγνιδιού»:

Λάθος (!) είναι όλα για το παιδί.

Το σωστό είναι: «Χρόνος σε κάθε πράγμα».

 

Λάθος (!) είναι όλα για το παιγνίδι.

Το σωστό είναι: «Η μάθηση μέσα από το παιγνίδι».

 

Λάθος (!) είναι ένα δωμάτιο γεμάτο από παιγνίδια.

Το σωστό είναι: «Καλύτερο να δίνεις παρά να παίρνεις».