Ο ΕΦΗΒΟΣ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ!

ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ.

 

Αγαπητέ μου φίλε νέε, έφηβε και αναγνώστη του strength-dignity.gr (!) αρχίσαμε ήδη, κάθε Παρασκευή μια νέα σειρά άρθρων.

 

Ο τίτλος της σειράς είναι Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΦΗΒΟΣ ΝΕΟΣ και θα διαρκέσει άγνωστο χρόνο.

 

Μαζί, θα διαβάσουμε κάποια χωρία από την Αγία Γραφή και θα ασχοληθούμε με μια «ζωντανή» θεματολογία (!) που αφορά την ηλικία της εφηβείας.

 

 

ΘΕΜΑ: ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ

 

Αγαπητό μου παιδί,

Σήμερα, θα ήθελα να δούμε μια φιλοσοφική συζήτηση από αρχαιοτάτων χρόνων, δηλαδή «ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ»

Αφορμή πήρα πρόσφατα διαβάζοντας το βιβλίο του Αριστοτέλη: «Περί ψυχής» και είναι αλήθεια ότι συγκλονίστηκα (!) με την ανακρίβεια των αρχαίων φιλοσόφων ώστε να προσεγγίζουν σωστά το θέμα.

 

Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Ως γνωστό ο Αριστοτέλης γεννήθηκε το 384 π.Χ στην μικρή πόλη των Σταγείρων Χαλκιδικής.

Ήταν γιός του Νικόμαχου του γιατρού και φίλου του βασιλιά της Μακεδονίας Αμύντα.

Από τον πατέρα του μυήθηκε πολύ νωρίς στις επιστημονικές αρχές της τέχνης των Ασκληπιάδων στοιχείο καθοριστικό για τις δικές του κυρίως φυσικές και βιολογικές έρευνες, αλλά και για τον θεωρητικό του προσανατολισμό.

Οι γονείς του πέθαναν όταν ακόμη ήταν μικρός και την κηδεμονία του ανέλαβε ο Πρόξενος.

 

18 ετών, πήγε στην Αθήνα και μπήκε στην Ακαδημία του Πλάτωνα και έμεινε σε αυτήν 19 χρόνια, ως το θάνατο του δασκάλου του.

Έλαβε την καλύτερη παιδεία που μπορούσε να προσφέρει η Ελλάδα εκείνο τον καιρό.

Το 343 π.Χ. προσκλήθηκε από τον Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας για να αναλάβει την μόρφωση του Αλέξανδρου που ήταν τότε 13 χρονών.

Έμεινε κοντά στον Αλέξανδρο μέχρι το 340 π.Χ. τότε, που ο τελευταίος σε ηλικία 16 ετών κηρύχθηκε από τον πατέρα του ενήλικος και διορίστηκε αντιβασιλιάς κατά την απουσία του Φίλιππου.

 Το 335-334 π.Χ. ο Αριστοτέλης επέστρεψε στην Αθήνα, εκεί έξω από την πόλη στα ΒΑ όρια ανάμεσα μάλλον στον Λυκαβηττό και τον Ιλισσό μπροστά στην Πύλη του Διοχάρη στο Λύκειο νοίκιασε ορισμένα κτίρια – ως ξένος δεν μπορούσε να τα αγοράσει – και ίδρυσε την δική του σχολή που ονομάστηκε Περιπατητική.

Κάθε πρωί περπατούσε πάνω-κάτω με τους μαθητές του στις στοές που υπήρχαν εκεί ή ανάμεσα τα δέντρα και συζητούσε μαζί τους τα πιο δύσκολα φιλοσοφικά προβλήματα.

Είχε επίσης ένα μουσείο αντικειμένων που του χρησίμευαν στα μαθήματα του.

Εργάστηκε ωε διευθυντής της σχολής του για 13 χρόνια δούλεψε σε αυτήν με τους πολυάριθμους μαθητές του, σχεδόν ως το τέλος της ζωής του, σε ηλικία 62 ετών.  

 

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ

Το «περί ψυχής» αποτελείται από 3 βιβλία

 

Αρχίζει:

«Επειδή θεωρούμε πως η γνώση είναι από τα όμορφα και πολύτιμα πράγματα και μάλιστα η μια περισσότερη από την άλλη είτε για την ακρίβεια της είτε γιατί είναι γνώση ανώτερων και θαυμαστότερων πραγμάτων, θα μπορούσαμε εύλογα και για τους δύο αυτούς λόγους, την έρευνα για την ψυχή να την τοποθετήσουμε μεταξύ των πρώτων.

Φαίνεται πως η αναζήτηση της αλήθειας, η γνώση της ψυχής συμβάλλει σημαντικά και κυρίως στην έρευνα της φύσης, γιατί είναι κάτι σαν αρχή των όντων που έχουν ζωή.

 

«Και πρώτα είναι αναγκαίο να αποφασίσουμε σε ποιο από τα γένη ανήκει η ψυχή και τι είναι:

1.     Πράγμα και υπόσταση

2.     Ποιότητα

3.     Ποσότητα

4.     Η κάποια άλλη κατηγορία.

5.     Κάποια εντελέχεια

Επί πλέον να προσέξουμε μη μας διαφύγει αν ο ορισμός για την ψυχή είναι ένας, όπως είναι για το ζώο, ή για κάθε είδος κάτι διαφορετικό.

Φαίνεται πως και τα πάθη της ψυχής όλα συνδέονται με κάποιο σώμα, το θάρρος, ή πραότητα, ο φόβος, ο οίκτος η τόλμη, επίσης η χαρά και η αγάπη και το μίσος γιατί όταν εμφανίζονται αυτά, πάσχει και το σώμα με κάποιον τρόπο.

 

Ο Δημόκριτος, ισχυρίζεται  ότι η ψυχή είναι ένα είδος φωτιάς και θερμότητας γιατί καθώς υπάρχουν άπειρα σχήματα ή άτομα τα σφαιροειδή τα ονομάζει φωτιά και ψυχή και τα συγκρίνει με τα λεγόμενα ρινίσματα που υπάρχουν στον αέρα.

 

Ο Λεύκιππος, έχει την ίδια θεωρεία. Από τα άτομα λένε πως τα σφαιρικά αποτελούν την ψυχή, γιαυτό πιστεύουν ότι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ζωής είναι η αναπνοή.

 

Οι Πυθαγόρειοι, είπαν ότι η ψυχή είναι τα ρινίσματα που υπάρχουν στον αέρα.

Ο Αναξαγόρας, λέει ότι η ψυχή είναι εκείνο που δίνει την κίνηση.

Ο Εμπεδοκλής, πιστεύει ότι η ψυχή αποτελείται από όλα τα στοιχεία και πως καθένα από αυτά είναι η ψυχή, λέγοντας: «με τη γη βλέπουμε τη γη, με το νερό το νερό, με τον αιθέρα τον θείο αιθέρα, και πάλι με φωτιά τη φωτιά που καταστρέφει, με την αγάπη την αγάπη και με την έχθρα τη μισητή έχθρα».

 

Ο Πλάτων, στον Τίμαιο, συνθέτει την ψυχή από τα στοιχεία, γιατί γιαυτόν το όμοιο γίνεται γνωστό από το όμοιο και έτσι όρισε ότι το Ζώο προέρχεται από την ίδια την ιδέα του Ενός.

Ακόμη, λέει ο νους είναι το ένα και η γνώση το δύο, ενώ ο αριθμός του επιπέδου είναι η γνώμη και εκείνος του στερεού, η αίσθηση.

 

Πίστευαν ότι η ψυχή μπορεί και κίνηση να δίνει και μαζί να γνωρίζει .

Μερικοί, τη συνέθεσαν από τις δύο αυτές αρχές και αποφάνθηκαν πώς η ψυχή είναι αριθμός που κινεί τον εαυτό του.

Ο Θαλής, επίσης, θεώρησε την ψυχή κάτι που δίνει κίνηση, αν πράγματι είπε ότι ο μαγνήτης έχει ψυχή (!) επειδή κινεί το σίδερο.

Ο Ηράκλειτος, θεωρεί ότι η αρχή είναι η ψυχή, αφού είναι η αναθυμίαση από την οποία αποτελούνται όλα το υπόλοιπα πράγματα.

Ο Αλκμαίων …

Ο Ίππων …

Ο Κριτίας …

 

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

Γράφει ο Μωυσής, δια Πνεύματος Αγίου περί το 1,500 π.Χ:

Και ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα της γης·

και εμφύσησε στους μυκτήρες του πνοή ζωής,

και έγινε ο άνθρωπος σε ψυχή που ζει.

 

Ομοίως, ο Μωυσής γράφει για τον κατακλυσμό του Νώε:

Από όλα τα όντα επάνω στην ξηρά, όλα όσα είχαν πνοή ζωής στους μυκτήρες τους, πέθαναν.

 

 

Ο προφήτης Ηλίας που ανέστησε τον γιο της χήρας:

Και μετά από τα πράγματα αυτά, αρρώστησε ο γιος της γυναίκας, της κυρίας τού σπιτιού· και η αρρώστια του ήταν υπερβολικά δυνατή, μέχρις ότου δεν έμεινε μέσα του πνοή.

 

 

Ο προφήτης Ησαΐας, περί το 750 π.Χ:

Παραιτηθείτε από άνθρωπο, που η πνοή του είναι στους μυκτήρες του· επειδή, σε τι είναι άξιος λόγου;

 

Γράφει ο Ιώβ, περί το 1.900 π.Χ:

Ο Θεός ζει, αυτός που απέβαλε την κρίση μου, και ο Παντοδύναμος, αυτός που πίκρανε την ψυχή μου,

 

ότι, ολόκληρο τον καιρό, ενόσω η πνοή μου είναι μέσα μου, και το πνεύμα τού Θεού στους μυκτήρες μου,

 

τα χείλη μου δεν θα μιλήσουν αδικία, και η γλώσσα μου δεν θα μελετήσει δόλο.

 

 

Γράφει και ομολογεί ο Ιώβ:

Με έκανε το Πνεύμα τού Θεού, και με ζωοποίησε η πνοή τού Παντοδύναμου.

 

 

 

 

Γράφει και ομολογεί ο προφήτης Δαβίδ:

Τα είδωλα των εθνών είναι ασήμι και χρυσάφι, έργο χεριών ανθρώπου.

Στόμα έχουν, και δεν μιλούν· μάτια έχουν, και δεν βλέπουν·

αυτιά έχουν, και δεν ακούν· ούτε υπάρχει πνοή στο στόμα τους.

 

 

 

Ο Απόστολος Παύλος στο βήμα του Αριου Πάγου:

Ο Θεός, που έκανε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν μέσα σ' αυτόν, αυτός που είναι Κύριος του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς,

 

ούτε λατρεύεται από χέρια ανθρώπων, ωσάν να έχει ανάγκη από κάτι, επειδή αυτός δίνει σε όλους ζωή και πνοή και τα πάντα.

 

 

 

ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΦΕΣ;

Διαβάζοντας τις Γραφές και αυτά τα πιο πάνω χωρία, καταλαβαίνουμε ότι η ψυχή είναι δοσμένη από τον Θεόν

 

Ολόκληρη η Αγία Γραφή παρουσιάζει μια ακολουθία και χρονική συνέχεια στην Αποκάλυψη του Θεού προς τον άνθρωπο (!) που έχασε την αθωότητα του και τον θεωρεί πλέον αμαρτωλό εκ φύσεως, από την ημέρα της παράβασης του Αδάμ και της Εύας, μετά την πονηρή επίσκεψη του σατανά στον κήπο της Εδέμ.

 

Ο ΚΑΙΝ ΚΑΙ Ο ΑΒΕΛ

Από την περίπτωση και την λεπτομερή αναφορά της Γραφής (το βιβλίο της Γένεσης) στην αφαίρεση της ζωής του Αβελ από τον Κάιν (αδελφός προς αδελφό), με κέντρο τον φθόνο και την αγανάκτηση από την προσφορά του και την θυσία του προς τον Θεόν που δεν έγινε δεκτή (!) μπορούμε να σκεφτούμε αρκετά που αφορούν την ψυχή.

Αν και ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο, άνδρα και γυναίκα από την δική Του φύση δηλαδή με εικόνα και ομοιότητα από Εκείνον, ακόμη και στην εξουσία για την λήψη αποφάσεων που τον αφορούν, ή τον ενοχλούν.

Όμως, ο άνθρωπος έζησε και πολλαπλασιάστηκε μέσα στους αιώνες με κυρίαρχα στοιχεία: την αποστασία από το θέλημα του Θεού, την ειδωλολατρία, την έχθρα, το μίσος και την εκδίκηση.

 

Η ΨΥΧΗ

Κατά τις Γραφές, ο άνθρωπος αποτελείται από 3 μέρη:

1.     Το σώμα, που ζει προσωρινά, ανάλογα με τις συνθήκες διαβίωσης.

2.     Το πνεύμα, που καλλιεργείται προσωρινά, ανάλογα με την καταγωγή και τους δασκάλους του ανθρώπου. 

3.     Η ψυχή, που καλλιεργείται για την σωτηρία της, με στόχο να εισέλθει με αγιασμό (τιμή) και καθαρότητα στην βασιλεία των ουρανών.

  

Από την μελέτη των Γραφών βλέπουμε την αξία και την υπεροχή της ψυχής έναντι του σώματος, ή του πνεύματος.

Από τους λόγους του Κυρίου Ιησού στην επί του Όρους ομιλία, διαβάζουμε:

 

Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα· επειδή, δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών.

Μακάριοι αυτοί που πενθούν· επειδή, αυτοί θα παρηγορηθούν.

Μακάριοι οι πράοι· επειδή, αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη.

Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.

 

 

Σε αυτούς τους 4 από τους 9 συνολικά πιο πάνω μακαρισμούς (!) ξεχωρίζει η φύση της ψυχής.

Και στις 4 περιπτώσεις, διακρίνεται ο άνθρωπος ο ταπεινός στο πνεύμα του, και ταυτόχρονα καθαρός στην ψυχή του.

 

Η ΣΩΤΗΡΙΑ  ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - ΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήρθε για να ζωοποιήσει τις ψυχές των ανθρώπων που ζουν χωρίς Χριστό, με αποτέλεσμα να έχουν τον θάνατο μέσα τους, αν και ζουν.

Χωρίς τον Χριστόν σαν Σωτήρα, Κύριο και Αρχηγό, ο νέος άνθρωπος θα βρεθεί σταδιακά σε αποτυχία, ή σε ναυάγιο μέσα στην πολύχρονη ζωή του.

Ερωτηματικά ουσιώδη, που τον απασχολούν:

1.     Πως & Πότε θα παντρευτεί και θα ζήσει αρμονικά;

2.     Πως & Πότε θα εργαστεί με ειρήνη και δικαιοσύνη στην εργασία του;

3.     Πως & Πότε θα αντιμετωπίσει τυχόν αποτυχίες και βάρη στη ζωή του;

4.     Πως & Πότε θα μεγαλώσει τα παιδιά του, με ισορροπία μέχρι την ενηλικίωση των;

5.     Πώς & Πότε θα γίνει εκλεκτός του Θεού για την βασιλεία των ουρανών;

              

Αγαπητέ μου νέε, έφηβε το θέμα μας, πιο πάνω, ήταν "περί ψυχής".

Ίσως κάτι να σε πείραξε;

Ίσως κάτι να μην κατανόησες;

Ίσως έχεις μια δική σου διαίσθηση περί ψυχής;

Όμως, πρόσεξε τα σίγουρα δεδομένα, "περί ψυχής":

1.     Η αιωνιότητα | η αθανασία της ψυχής.

2.     Η μια και μοναδική κρίση μετά τον θάνατο.

3.     Δεν υπάρχει μετεμψύχωση (θεωρία ινδουισμού και βουδισμού).

4.     Δεν υπάρχει μετενσάρκωση (θεωρία της φιλοσοφίας του Πυθαγόρα).

5.     Όλες οι ψυχές των αγίων, περιμένουν την δικαίωση.

  

Εύχομαι να κατανόησες το μήνυμα της ημέρας και να το διέδωσες παντού …

 

 

 

 

ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΤΟΥ ΕΦΗΒΟΥ ΝΕΟΥ:

v  Άγχος και Στρες. 

v  Το ένστικτο και οι αυτοματισμοί του εγκεφάλου.

v  Η αξία του χρήματος – Το ένα ευρώ.

v  Τσιγάρο, αλκοόλ και ουσίες.

v  Περί ευσεβείας.