ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ !

 

Μετά από έρευνες πολλών ετών οι κοινωνικοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά οδηγούνται σε αντικοινωνικές αποκλίνουσες συμπεριφορές λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον – προβλήματα, όπως οι συγκρούσεις μεταξύ των συζύγων, το διαζύγιο, η φυσική ή συναισθηματική απουσία του πατέρα, η οικογενειακή βία, η αδιαφορία των γονέων η παραμέληση η κακοποίηση και η φτώχεια.

Η λύση επομένως φαίνεται ότι είναι η οικοδόμηση ευτυχέστερων γάμων και η διασφάλιση ότι οι γονείς θα έχουν την απαιτούμενη οικονομική και κοινωνική στήριξη για να φροντίσουν σωστά τα παιδιά τους.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι η κοινωνία μας μοιάζει να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Το υψηλό ποσοστό των διαζυγίων σήμερα (!) διατηρεί υψηλό και τον αριθμό των μονογονεϊκών οικογενειών που έχουν επικεφαλής τη μητέρα.

Πολλά παιδιά διαζευγμένων γονέων δεν διαθέτουν την οικονομική ή την συναισθηματική στήριξη, που χρειάζονται από τον πατέρα.

Εάν ο χωρισμένος γονέας ξαναπαντρευτεί στην οικογένεια δημιουργούνται νέα προβλήματα. Το διαζύγιο στους δεύτερους γάμους είναι πιο συχνό από ότι στους πρώτους.

Και παρότι οι μελέτες αναφέρουν ότι οι πατριοί συχνά συνεισφέρουν στο εισόδημα της νέας οικογένειας, η νέα αυτή σχέση δημιουργεί περισσότερο στρες σύγχυση και στενοχώρια στο παιδί.

Η κακοποίηση των παιδιών είναι ένα φαινόμενο που συναντάται συχνότερα σε οικογένειες στις οποίες ο ένας γονέας έχει ξαναπαντρευτεί από ότι σε οικογένειες στις όποιες το ζευγάρι είναι οι φυσικοί γονείς των παιδιών.

Σύμφωνα με μια καναδική μελέτη, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που ζουν σε τέτοιες οικογένειες έχουν 40 φορές περισσότερες πιθανότητες από ότι τα παιδιά που ζουν με τους φυσικούς τους γονείς, να υποστούν σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.

Ο συναισθηματικός πόνος δεν επιτρέπει στα παιδιά να αφήσουν τα προβλήματα τους έξω από το σχολείο.

Ουσιαστικά τα σχολεία έχουν μετατραπεί σε «νησίδες συναισθηματικής προστασίας» για τον όλο και μεγαλύτερο αριθμό των παιδιών που πλήττονται από τα διαζύγια, τη  φτώχεια και την παραμέληση.

Συνακόλουθα, υπάρχουν όλο και λιγότερα διαθέσιμα κονδύλια για την χρηματοδότηση της βασικής εκπαίδευσης, μια τάση που αντανακλάται στην επιδείνωση των σχολικών επιδόσεων.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των κοινωνικών αλλαγών, είναι ότι τα παιδιά μας βρίσκονται αντιμέτωπα με αυξημένους κινδύνους για την υγεία και την ψυχολογική τους κατάσταση. 

Παράλληλα τα υποστηρικτικά συστήματα που βοηθούν τις οικογένειες στην προστασία των παιδιών έχουν ατονήσει.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ;

Με την οικοδόμηση στενότερων συναισθηματικών δεσμών μαζί τους, έτσι ώστε να αναπτύξουν μια ανώτερη συναισθηματική νοημοσύνη.

Σήμερα γίνεται όλο και πιο σαφές ότι τα παιδιά που μπορούν να νιώσουν την αγάπη και την υποστήριξη των γονέων τους είναι καλύτερα προστατευμένα από τους κινδύνους της νεανικής βίας, της αντικοινωνικής συμπεριφοράς, του εθισμού στα ναρκωτικά της πρόωρης σεξουαλικής δραστηριότητας των εφηβικών αυτοκτονιών και των άλλων σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων.

Τα παιδιά που αισθάνονται ότι οι οικογένειες τους τα σέβονται και τα εκτιμούν είναι καλύτεροι μαθητές, έχουν περισσότερους φίλους και μια υγιέστερη και πιο επιτυχημένη ζωή.

Για την αντιγραφή ...