Ο ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ !!

 2^η επιστολή Ιωάννου 1: 5

Και τώρα σε παρακαλώ, κυρία, ουχί ως γράφων προς σε εντολήν νέαν, αλλ' εκείνην την οποίαν είχομεν απ' αρχής, να αγαπώμεν αλλήλους. Και αύτη είναι η αγάπη, να περιπατώμεν κατά τας εντολάς αυτού. Αύτη είναι η εντολή, καθώς ηκούσατε απ' αρχής, να περιπατήτε εις αυτήν.

Το δίκιο.

Η αλήθεια.

Η εντολή.

 

Ο άνθρωπος | ο Homo, διεκδικεί πάντα το δίκιο του, με κάθε μέσον λογικής και εξυπνάδας που διαθέτει, αφού από μικρός έμαθε (!) να μαλώνει και να τσακώνεται με τον συμμαθητή | τον φίλο | τον γείτονα.
 

Είναι σπάνιο να δεις ένα μικρό παιδί να μην πιάνεται στα χέρια (!) διότι προσβλήθηκε | ντράπηκε | χτυπήθηκε.

 

Έτσι είναι ο έμφυτος ηθικός νόμος είναι: «η αρχή του ισχυρού επί των ασθενέστερων».

Με βάση την αρχή αυτή δημιουργήθηκαν οι κοινωνίες των φυλών - εθνών | των λαών – γλωσσών - κρατών, έως σήμερα.

  

Μάλιστα στην Παλαιά Διαθήκη, ο νόμος του Θεού ήταν η απόδοση επαρκούς ικανοποίησης στον αδικούμενο (!) με την απόφαση των κριτών και ποινής ίσης αξίας.

 

Διαβάζουμε από το βιβλίο του νόμου: Η Έξοδος:    

 

Εάν μάχωνται άνδρες και πατάξωσι γυναίκα έγκυον και εξέλθη το παιδίον αυτής, δεν συμβή όμως συμφορά·

 

θέλει εξάπαντος κάμει αποζημίωσιν ο πατάξας, οποίαν ο ανήρ της γυναικός επιβάλη εις αυτόν·

 

και θέλει πληρώσει κατά την απόφασιν των κριτών.

 

Αν όμως συμβή συμφορά, τότε θέλεις δώσει ζωήν αντί ζωής,

 

οφθαλμόν αντί οφθαλμού,

 

οδόντα αντί οδόντος,

 

χείρα αντί χειρός,

 

πόδα αντί ποδός,

 

καύσιμον αντί καυσίματος,

 

πληγήν αντί πληγής,

 

κτύπημα αντί κτυπήματος.

 

 

Η ΠΛΗΘΩΡΑ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ

 

Επί πλέον στην Παλαιά Διαθήκη υπήρχε πληθώρα από νόμους | διατάξεις και προστάγματα του Θεού, που αφορούσαν ένα λαό νομαδικό, με πληθυσμό περί το 1,5 εκατ. μετακινούμενο μέσα στις ερήμους επί 40 χρόνια (!) ο δε νόμος του Μωυσή είχε:

1.      Εντολές θρησκευτικής λατρείας.

2.      Προστάγματα περί των θυσιών ζώων.

3.      Διατάξεις περί της τέλεσης των εορτών.

4.      Απονομή ποινικού δικαίου.

5.      Διατάξεις υγιεινής διαβίωσης και προστασίας του λαού.

6.      Νόμους για την διανομή των γαιών, καθώς θα εισέρχονται στην γη της επαγγελίας.

 

 

Η ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ

 

Εισερχόμενος ο Κύριος Ιησούς στον κόσμο, απεσταλμένος από τον Πατέρα Θεό, έφερε την αποκάλυψη του Ευαγγελίου.

Το Ευαγγέλιο είναι η απλοποίηση της πολυνομίας της Παλαιάς Διαθήκης.

Δια του Ευαγγελίου δημιουργείται ένας νέος λαός από αναγεννημένους ανθρώπους, έτοιμους να υιοθετήσουν το καταστατικό της Βασιλείας των ουρανών.

 

Στηρίζεται στην θυσία του Ιησού Χριστού άπαξ γενομένης επί του σταυρού (!) και στο κήρυγμα και στην διδαχή των αποστόλων, όπως το παρέλαβαν από τον ίδιο τον Κύριο Ιησού.

 

Διαβάζουμε μια πονηρή ερώτηση ενός νομικού, προς τον Κύριο Ιησού:

 

και τον επερώτησε ένας από αυτούς, νομικός,

 

για να τον πειράξει:

 

«Δάσκαλε, ποια εντολή είναι μεγάλη μέσα στο νόμο;»

 

Εκείνος του είπε:

 

«Να αγαπήσεις Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου.

 

Αυτή είναι η μεγάλη και πρώτη εντολή.

 

Και δεύτερη, όμοια με αυτή: Να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.

 

Σε αυτές τις δύο εντολές κρέμεται όλος ο νόμος και οι προφήτες».

 

 

 

ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ | Ο ΠΛΗΣΙΟΝ

 

Το θέμα μας, σήμερα, είναι το δίκιο του πλησίον.

 

Ο πλησίον σου έχει πάντα δίκιο, σύμφωνα με το καταστατικό της βασιλείας των ουρανών που είναι η επί του όρους ομιλία, του Κυρίου Ιησού, που κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Ματθαίος.

 

Σε έναν αναγεννημένο άνθρωπο του Θεού, δια του λόγου του Θεού, του Ευαγγελίου και δια του Πνεύματος του Αγίου (!) συμβαίνουν νέα πράγματα αγάπης και ελέους αντί για θυσίες | τελετές | νεομηνίες | παραδόσεις | τοπικά ήθη και έθιμα.

 

Δείτε πώς περιγράφει αυτή την νέα ζωή του πιστού ανθρώπου (!) ο Ιωάννης ο Θεολόγος, από την 1^η επιστολή:

 

Αδελφοί, δεν σας γράφω εντολήν νέαν, αλλ' εντολήν παλαιάν, την οποίαν είχετε απ' αρχής·

 

η εντολή η παλαιά είναι ο λόγος, τον οποίον ηκούσατε απ' αρχής.

 

Πάλιν εντολήν νέαν σας γράφω, το οποίον είναι αληθές εις αυτόν και εις εσάς,

 

διότι το σκότος παρέρχεται και το φως το αληθινόν ήδη φέγγει.

 

Όστις λέγει ότι είναι εν τω φωτί και μισεί τον αδελφόν αυτού, εν τω σκότει είναι έως τώρα.

 

Όστις αγαπά τον αδελφόν αυτού εν τω φωτί μένει, και σκάνδαλον εν αυτώ δεν είναι·

 

όστις όμως μισεί τον αδελφόν αυτού εν τω σκότει είναι και εν τω σκότει περιπατεί και δεν εξεύρει που υπάγει, διότι το σκότος ετύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού.

 

 

Πιο κάτω ο Ιωάννης, γράφει:

 

Και αυτή είναι η εντολή του:

 

να πιστέψουμε στο όνομα του Υιού του Ιησού Χριστού και να αγαπούμε ο ένας τον άλλο καθώς μας έδωσε εντολή.

 

Και όποιος τηρεί τις εντολές του μένει ενωμένος με Αυτόν, 

και Αυτός ενωμένος με αυτόν.

 

Και με αυτό γνωρίζουμε ότι μένει μέσα μας: από το Πνεύμα που μας έδωσε.

 

 

 

Και ο Ιωάννης συνεχίζει στην 1^η επιστολή:

 

Με αυτό γνωρίζουμε ότι μένουμε μέσα του και αυτός μέσα μας:

 

με το ότι από το Πνεύμα του μας έχει δώσει.

 

Και εμείς έχουμε δει με θαυμασμό και μαρτυρούμε ότι ο Πατέρας έχει αποστείλει τον Υιό σωτήρα του κόσμου.

 

Όποιος ομολογήσει ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, ο Θεός μένει μέσα του και αυτός μέσα στο Θεό.

 

Και εμείς έχουμε γνωρίσει και έχουμε πιστέψει την αγάπη που έχει ο Θεός για μας.

 

Ο Θεός είναι αγάπη, και όποιος μένει μέσα στην αγάπη μένει μέσα στο Θεό, και ο Θεός μένει μέσα του.

 

Γι’ αυτό έχει τελειοποιηθεί η αγάπη μαζί μ’ εμάς:

 

για να έχουμε παρρησία κατά την ημέρα της κρίσης,

 

γιατί καθώς είναι εκείνος, έτσι είμαστε κι εμείς μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο.

 

Φόβος δεν υπάρχει μέσα στην αγάπη, αλλά η τέλεια αγάπη έξω διώχνει το φόβο,

 

γιατί ο φόβος έχει σχέση με τιμωρία, και αυτός που φοβάται δεν έχει τελειοποιηθεί στην αγάπη.

 

Εμείς αγαπούμε, γιατί αυτός πρώτος μάς αγάπησε.

 

Αν κάποιος πει: «Αγαπώ το Θεό», και τον αδελφό του τον μισεί, είναι ψεύτης.

 

Γιατί αυτός που δεν αγαπά τον αδελφό του, που έχει δει, δε δύναται να αγαπά το Θεό, που δεν έχει δει.

 

Και αυτήν την εντολή έχουμε από Αυτόν:

 

όποιος αγαπά το Θεό να αγαπά και τον αδελφό του.

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο πλησίον έχει πάντα δίκιο, δια της αγάπης και του ελέους.

2.      Η αγάπη αποδίδει πάντα με καλό, το κακό του άλλου.

3.      Η αγάπη τιμά την προσωπικότητα του πλησίον και υποχωρεί.

4.      Η αγάπη δεν αναζητά το δίκιο, με πείσμα και θυμό.

5.      Η αγάπη αναζητά την πράξη | το έργο και την αλήθεια.

6.      Αλήθεια είναι ο Ιησούς και η διδασκαλία.

7.      Η διδασκαλία με ευσέβεια και φόβο Θεού.

8.      Η αγάπη είναι εντολή του Κυρίου Ιησού.

 

 

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

 

Ο λόγος του Θεού, μας περιγράφει τα στοιχεία που φανερώνουν την αγάπη προς τον πλησίον και τις πράξεις | όχι τα λόγια.

 

Διαβάζουμε από την επιστολή του Παύλου, προς τους Κορινθίους:

 

Η αγάπη μακροθυμεί,

 

συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη,

 

δε ζηλεύει, η αγάπη

 

δε μεγαλοκαυχιέται,

 

δε φουσκώνει από υπερηφάνεια,

 

δε συμπεριφέρεται άσχημα,

 

δε ζητά τα δικά της,

 

δεν παροξύνεται,

 

δε λογίζεται το κακό,

 

δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια.

 

Όλα τα ανέχεται, 

όλα τα πιστεύει, 

όλα τα ελπίζει, 

όλα τα υπομένει.

 

Η αγάπη ποτέ δεν πέφτει.

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      «Δεν» 8 φορές (!) σημαίνει πάρα πολλές φορές, θα είχες δίκιο να αντιδράσεις βίαια, αλλά δεν σου επιτρέπεται.

2.      Είναι εντολή (!) η αγάπη.

3.      Είναι νόμος (!) η αγάπη.

4.      Η ποινή για παράβαση του νόμου, είναι η κόλαση.

5.      Και ο Θεός δεν εμπαίζεται.

6.      Τώρα, είναι ο καιρός, αύριο θα είναι αργά.

7.      Τώρα, είναι η ώρα μετανοίας.

 

  

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Αποδίδεις το δίκιο στον πλησίον σου, αντί για τον εαυτό σου;

Διαθέτεις ενσυναίσθηση των αναγκών του άλλου;

Ζητάς δύναμη δια Πνεύματος Αγίου, ώστε να εκτελέσεις τον Λόγο;

 

  

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΗΣ ΑΔ. ΙΩΑΝΝΑΣ, ΕΔΩ: