ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΑΦΡΟΝΩΝ !!

 Ιερεμίας 4: 22

Επειδή, ο λαός μου είναι άφρονας· δεν με γνώρισαν· είναι γιοι άφρονες, και δεν έχουν σύνεση· είναι σοφοί στο να κακοποιούν, αλλά να αγαθοποιούν δεν ξέρουν.

Σκέψη.

Σύνεση.

Φρόνηση.

 

Ο Θεός απευθύνεται σε σκεπτόμενους ανθρώπους, που μπορούν να διακρίνουν μεταξύ καλού και κακού, ανθρώπους που διαφυλάττουν την σκέψη των μέσα από την φρόνηση | την σύνεση.

Το μυαλό του ανθρώπου όσο έξυπνο, ικανό, πονηρό και αν είναι δεν τον βοηθούν να περπατήσει κατά το θέλημα του Θεού, εκτός εάν μάθει να συμμορφώνεται στις εντολές που έλαβε όταν γνώρισε τον Θεόν.

 

Γιατί ξεχνάει ο άνθρωπος;

Η απάντηση είναι ότι δεν έχει την σύνεση (!) ώστε σκεφτεί με την λογική | το Πνεύμα του Χριστού.

 

Δείτε πώς παραπονιόταν ο Θεός, καθώς απέστελλε τον προφήτη Ιερεμία, προς τον λαό Ιούδα, λίγα χρόνια πριν καταφτάσουν οι Χαλδαίοι εναντίον της Ιερουσαλήμ:

Επειδή, ο λαός μου είναι άφρονας·

 

δεν με γνώρισαν·

 

είναι γιοι άφρονες,

 

και δεν έχουν σύνεση·

 

είναι σοφοί στο να κακοποιούν, αλλά να αγαθοποιούν δεν ξέρουν.

 

 

O ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

 Ο Κύριος Ιησούς, έχοντας τους μαθητές κοντά του, καθώς καταγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, τους λέγει:

Ας είναι οι οσφύες (της διανοίας) σας περιζωσμένες,

 

και τα λυχνάρια αναμμένα·

 

κι εσείς, όμοιοι με ανθρώπους που προσμένουν τον κύριό τους, πότε θα επιστρέψει από τους γάμους, για να του ανοίξουν αμέσως,

 

όταν έρθει και κρούσει.

 

Μακάριοι εκείνοι οι δούλοι, που, όταν έρθει ο κύριός τους, τους βρει να αγρυπνούν·

 

σας διαβεβαιώνω ότι θα περιζωστεί, και θα τους καθίσει στο τραπέζι, και αφού έρθει στο μέσον, θα τους υπηρετήσει.

 

Και αν έρθει κατά τη δεύτερη φυλακή της νύχτας,

 

και κατά την τρίτη φυλακή της νύχτας έρθει, και βρει έτσι,

 

μακάριοι είναι οι δούλοι εκείνοι.

 

Και να γνωρίζετε τούτο, ότι,

 

αν ο οικοδεσπότης ήξερε ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης,

 

θα αγρυπνούσε, και δεν θα άφηνε να διανοιχτεί το σπίτι του.

 

Κι εσείς, λοιπόν, γίνεστε έτοιμοι·

 

επειδή, κατά την ώρα που δεν στοχάζεστε, έρχεται ο Υιός τού ανθρώπου.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Οι οσφύες της διάνοιας να είναι δεμένες με εγκράτεια.

2.      Η σύνεση και η φρόνηση, ας είναι σε λειτουργία.

3.      Η τάξη και η γνώση του λόγου του Θεού, σε ετοιμότητα.

4.      Ο ερχομός του Κυρίου Ιησού, ας είναι σε προτεραιότητα.

5.      Τα λυχνάρια (!) αναμμένα.

6.      Τα λυχνάρια της ομολογίας του Χριστού.

7.      Το φως της γνώσης, του Ιησού Χριστού.

8.      Μακάριος ο δούλος που αγρυπνεί με σύνεση | σωφροσύνη | φρόνηση ενώπιον των αδελφών και με ομολογία στα χείλη του, για τον Κύριο του.

 

Ο ΚΑΚΟΣ ΔΟΥΛΟΣ

Όμως, είναι και ο κακός | ο ασύνετος δούλος για τον οποίο, λέγει ο Κύριος προς τους μαθητές:

Αν όμως πει εκείνος ο κακός δούλος μέσα στην καρδιά του:

 

“Αργεί ο κύριός μου”,

 

και αρχίσει να χτυπάει τους σύνδουλούς του,

 

και να τρώει και να πίνει μαζί μ’ εκείνους που μεθούν,

 

θα έρθει ο κύριος εκείνου του δούλου την ημέρα που δεν προσδοκά και την ώρα που δε γνωρίζει,

 

και θα τον κόψει στα δύο

 

και το μερίδιό του

 

θα το θέσει μαζί με τους υποκριτές.

 

Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών».

 

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο κακός δούλος με την πονηρή καρδιά, λέγει: «Αργεί να έρθει ο Κύριος μου!».

2.      Και αρχίζει να χτυπάει τους συνδούλους.

3.      Να τρώει | να πίνει | να μεθάει.

4.      Μέχρι που ξαφνικά (!) έρχεται ο Κύριος του κακού δούλου.

5.      Θα αποκόψει αυτόν, από την θέση του.

6.      Το μερίδιο του, θα το θέσει μαζί με τους υποκριτές.

7.      Εκεί που είναι το αιώνιο κλάμα (!) και το αιώνιο τρίξιμο των δοντιών.

 

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ

Ο άνθρωπος του Θεού έχει ένα σπάνιο χαρακτήρα, ανάμεσα στην κοινωνία.

Αυτός ο χαρακτήρας διαμορφώνεται με την σύνεση | την τάξη | την φρόνηση, που δίνει η ακρόαση και η σπουδή των Γραφών.

Όταν ο πιστός έλθει στο Ευαγγέλιο και το αγαπήσει (!) τότε γίνεται η τρυφή του | η ευχαρίστηση του.

Είναι τότε που μελετά και συμμορφώνεται και γίνεται χρήσιμος και κατάλληλος για ανάθεση καλών έργων από τον Κύριο Ιησού, Χριστόν.  

 

Δείτε τους λόγους του αποστόλου Πέτρου, δια Πνεύματος Αγίου:

Και τέλος,

 

όλοι να είστε ομόφρονες, συμπονετικοί, φιλάδελφοι,

 

εύσπλαχνοι, ταπεινόφρονες,

 

να μην αποδίδετε κακό αντί κακού

 

ή βρισιά αντί βρισιάς,

 

αλλά αντίθετα να ευλογείτε,

 

επειδή σε αυτό καλεστήκατε, για να κληρονομήσετε ευλογία.

 

Γιατί αυτός που θέλει να αγαπά τη ζωή και να δει ημέρες αγαθές,

 

ας πάψει τη γλώσσα του από το κακό

 

και τα χείλη του να μη μιλήσουν με δόλο,

 

και ας παρεκκλίνει από το κακό και ας κάνει το αγαθό,

 

ας ζητήσει την ειρήνη και ας την επιδιώξει.

 

Γιατί οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι πάνω στους δίκαιους και τ’ αυτιά του προσέχουν στη δέησή τους,

 

το πρόσωπο όμως του Κυρίου, είναι ενάντια σ’ εκείνους που κάνουν τα κακά.

 

Ας το δούμε μαζί:

1.      Η φρόνηση, είναι η διαχείριση της γλώσσας.

2.      Η σύνεση, είναι να ζητήσει | να κυνηγήσει την ειρήνη μετά πάντων ανθρώπων.

3.      Τα χείλη να μιλούν χωρίς δόλο | κακία.

4.      Διότι η σύνεση λέγει: «Οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι πάνω στους δικαίους!»

5.      Ακόμη, η σύνεση λέγει: «Το πρόσωπο του Κυρίου είναι ενάντια σε εκείνους που κάνουν | εργάζονται το κακό!».

 

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Είναι δεμένη η μέση | η εστία, του μυαλού με την φρόνηση | την σύνεση;

Είναι το μυαλό σε αγρυπνία για τον ερχομό του Χριστού, ή σε ακηδία | ύπνο;

Αποδίδετε με κακόν αντί του κακού, που σας έγινε;  

ΔΕΙΤΕ | ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ: