ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΦΙΛΟΙ!
Μιχαίας 6: 8
Άνθρωπε, αυτός σου έδειξε τι είναι το καλό·
και τι ζητάει ο Κύριος από σένα, παρά να πράττεις το δίκαιο, και να αγαπάς έλεος,
και να περπατάς ταπεινά μαζί με τον Θεό σου;
Η παραβολή των πονηρών.
Η αγαθότητα του ουράνιου Πατέρα.
Η προτροπή του Κυρίου Ιησού.
Όταν ο άνθρωπος αποφασίσει να προσευχηθεί, τότε είναι η σωτήριος ώρα του φόβου (!) του Θεού.
Είναι η ώρα, που ο άνθρωπος ευαρεστεί στον Θεόν, αφού:
1. Έρχεται στην προσευχή, με επίγνωση ότι έχει ανάγκη, απόλυτη.
2. Γνωρίζει ότι έπραξε αδικία.
3. Ομολογεί ότι δεν έχει έλεος | σπλάχνα για τον αδελφό του.
4. Αδειάζει από «το Εγώ» και την προσωπικότητα του.
Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ
Ο προφήτης Δαβίδ τονίζει στον 103ο ψαλμό τον τρόπο, που ανταποκρίνεται ο Θεός.
Διαβάζουμε:
Καθώς ο πατέρας σπλαχνίζεται τα παιδιά του, έτσι και ο Κύριος
σπλαχνίζεται αυτούς που τον φοβούνται.
Επειδή, αυτός γνωρίζει την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα.
Ας το δούμε μαζί:
1. Ο ουράνιος Πατέρας, ο Θεός, είναι αγαθός | ευσπλαχνικός.
2. Μόλις δει ο Θεός τον αγαθό φόβο μέσα στην καρδιά του ανθρώπου (!) σπεύδει να ανταποκριθεί, σε προσωπικό επίπεδο.
3. Χωρίς ενδιάμεσο πρόσωπο.
4. Απλά, θυμάται ο Θεός το όνομα σου και την φύση των γονιδίων σου.
5. Και σπεύδει.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ
Ο Κύριος Ιησούς, ο ποιμένας ο καλός, δίδαξε τους αποστόλους την προσευχή, που εκείνοι ζήτησαν επίμονα.
Και αφού ο Κύριος ολοκλήρωσε αυτή την θεμελειώδη προσευχή, συμπλήρωσε, λέγοντας:
«Αν κάποιος από σας είχε έναν φίλο
και πήγαινε σ' αυτόν τα μεσάνυχτα και του έλεγε:
Φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά,
γιατί ήρθε στο σπίτι μου ένας
ταξιδιώτης φίλος μου και δεν έχω τι να του δώσω να φάει,
θ' απαντούσε άραγε εκείνος από μέσα και θα του έλεγε:
Μη με ενοχλείς.
Την πόρτα την έχω κιόλας κλειδώσει και τα παιδιά βρίσκονται μαζί μου
στο κρεβάτι.
Δεν μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω;
Σας βεβαιώνω πως κι
αν ακόμα δε σηκωθεί να του δώσει επειδή είναι φίλος του, τουλάχιστον για την
αναίδειά του θα σηκωθεί και θα του δώσει ό,τι χρειάζεται.
Ας το δούμε μαζί:
1. Ο πρώτος φίλος: Ζητάει δανεικά 3 ψωμιά (!) μέσα στα μεσάνυχτα.
2. Ο δεύτερος φίλος: Είναι ο ταξιδιώτης, που έρχεται από μακριά, πεινασμένος
3. Ο τρίτος φίλος: Είναι ο ήσυχος και ασφαλής στο σπίτι του.
4. Ο Κύριος σχολιάζει: Είναι βέβαιο ότι ο τρίτος φίλος, θα σηκωθεί να δώσει ότι χρειάζεται εξαιτίας της αναίδειας (!) του πρώτου φίλου.
5. Η απόλυτη επιτυχία: Το κίνητρο της αγάπης και υπηρεσίας (!) ο ένας για τον άλλον.
Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ
Η συνέχεια των λόγων του Κυρίου, είναι η αλήθεια των πραγμάτων.
Διαβάζουμε:
Γι' αυτό κι εγώ λέω σε σας:
Ζητάτε και θα σας δοθεί.
Γυρεύετε και θα βρείτε.
Χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί.
Γιατί ο καθένας που ζητάει παίρνει, κι εκείνος που γυρεύει βρίσκει, και
σ' εκείνον που χτυπάει θ' ανοιχτεί.
Κι άλλωστε, αν ο γιος ενός πατέρα μεταξύ σας έρθει και του ζητήσει
ψωμί, θα του δώσει μήπως πέτρα;
Ή αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει μήπως φίδι αντί για ψάρι;
Ή αν του ζητήσει αυγό, θα του δώσει μήπως σκορπιό;
Αν λοιπόν εσείς που
από τη φύση σας είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας,
σκεφτείτε πόσο περισσότερο ο Πατέρας σας ο ουράνιος θα δώσει Πνεύμα Άγιο σε όσους
ζητούν απ' αυτόν!
Ας το δούμε μαζί;
1. Ζητάτε την βασιλεία των ουρανών, πρώτον.
2. Γυρεύετε με αγωνία, το καλό των άλλων.
3. Χτυπάτε για να λάβετε το Άγιο Πνεύμα με δύναμη σημείων και τεραστίων.
Ο ΑΔΕΛΦΟΘΕΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ
Ο Ιάκωβος έζησε και υπηρέτησε τον Κύριο σαν ποιμένας της εκκλησίας των Ιεροσολύμων.
Γράφοντας την καθολική επιστολή προς όλους τους αδελφούς Εβραίους, που είχαν στο μεταξύ διασπαρθεί αρκετά μακριά, διαμαρτύρεται δια Πνεύματος Αγίου.
Διαβάζουμε:
Από πού προέρχονται οι πόλεμοι και οι διαμάχες ανάμεσά σας;
Όχι από εδώ, από τις ηδονές σας, οι οποίες αντιμάχονται μέσα στα μέλη σας;
Επιθυμείτε, και δεν έχετε·
φονεύετε και φθονείτε, και δεν μπορείτε να επιτύχετε·
μάχεστε και πολεμάτε, αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητάτε.
Ζητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε
στις ηδονές σας.
Μοιχοί και μοιχαλίδες,
δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό;
Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
Ας το δούμε μαζί:
1. Η διαμαρτυρία γίνεται με σκληρά λόγια, δια Πνεύματος Αγίου.
2. Φανερώνει μια κατάσταση πιστών ανθρώπων (!) όμως ιδιότροπων | γεμάτων από πάθη | ηδονές | πολέμους | μίση.
3. Χαρακτηρισμένων ως «μοιχοί και μοιχαλίδες», έχοντας αφήσει τον Χριστό και ζώντας για άλλον άνδρα, τον κόσμο, τον σύγχρονο πολιτισμό.
4. Ζητούσαν, στις προσευχές, όμως δεν έπαιρναν απάντηση.
5. Επιθυμούσαν την ευλογία και δεν είχαν καμία (!) μα καμία χάρη από τον Θεόν.
6. Αντίθετα, είχαν γίνει οι εχθροί (!) του αγαθού Θεού.
ΣΗΜΕΡΑ
Σήμερα, ο χριστιανικός κόσμος, ομοιάζει με την εικόνα που μεταφέρει ο Ιάκωβος, διαμαρτυρόμενος.
Από την μία έχουμε κηρύγματα από τον άμβωνα που λένε: Ζητάτε | Κάνετε αιτήματα | Ενοχλείτε τον Θεόν, από την άλλη ο Θεός απλά δεν απαντά.
Στο στρατό λέμε: «Σιγή ασυρμάτου»!
Όμως, απαντά!
Σε απλούς | ταπεινούς | καθαρούς τα χέρια (πράξεις) την καρδιά (επιθυμίες) και το πνεύμα (δίκαιη κρίση), ο Θεός απαντά με σημεία και τέρατα (!) που δεν γράφονται σε εφημερίδες ούτε σε περιοδικά.
Αμήν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου