Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΜΟΥ!

Ψαλμός 23: 1

Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου· τίποτε δεν θα στερηθώ.

Ο καλός ποιμένας μου

Ο Υιός του ανθρώπου

Ο μονογενής Υιός του Θεού

Ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός ήρθε στη γη, αναζητώντας το χαμένο πρόβατο της βοσκής Του.

Τόνισε:

Επειδή, ο Υιός τού ανθρώπου ήρθε για να σώσει το χαμένο.

Τι νομίζετε; Αν κάποιος άνθρωπος έχει 100 πρόβατα, και ένα απ' αυτά πλανηθεί, δεν αφήνει τα 99, και, πηγαίνοντας επάνω στα βουνά, αναζητάει αυτό που πλανιέται;

Και αν συμβεί να το βρει, σας διαβεβαιώνω ότι, χαίρεται γι' αυτό περισσότερο παρά για τα 99, που δεν είχαν πλανηθεί.

Με την σταυρική θυσία Του και την Ανάσταση, σύμφωνα με τις Γραφές, ο Κύριος Ιησούς έδωσε ζωή αιώνιο (!) στους πιστεύοντας στο όνομα Του. 

Τι είναι η αιώνιος ζωή;

Ο Κύριος το εξήγησε, λέγοντας:

Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίον απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΔΑΒΙΔ

Ο Δαβίδ, ο άνθρωπος του Θεού και 2^ος βασιλιάς του Ισραήλ, προφήτης του Θεού, κατά το 11ο αιώνα π. Χ. έγραψε δια Πνεύματος Αγίου, τον 23^ο Ψαλμό.

Διαβάζουμε:

Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου·

τίποτε δεν θα στερηθώ.

Σε βοσκές χλοερές με ανέπαυσε·

σε νερά ανάπαυσης με οδήγησε.

Ανόρθωσε την ψυχή μου· με οδήγησε μέσα από μονοπάτια δικαιοσύνης, χάρη τού ονόματός του.

Και μέσα σε κοιλάδα σκιάς θανάτου αν περπατήσω, δεν θα φοβηθώ κακό·

επειδή, εσύ είσαι μαζί μου·

η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αυτές με παρηγορούν.

Ετοίμασες μπροστά μου τραπέζι, απέναντι από τους εχθρούς μου·

άλειψες το κεφάλι μου με λάδι· το ποτήρι μου ξεχειλίζει.

Σίγουρα, χάρη και έλεος θα με ακολουθούν όλες τις ημέρες της ζωής μου·

και θα κατοικώ στον οίκο τού Κυρίου σε μακρότητα ημερών.

Ας το δούμε μαζί, σήμερα:

1.      Ο Κύριος Ιησούς είναι ο ποιμένας μου.

2.      Αναπαύτηκα κοντά Του.

3.      Ανορθώθηκα δίπλα Του.

4.      Εάν, τώρα περάσω μέσα από σκιά θανάτου (!) ναι, δεν θα φοβάμαι κακό.

5.      Αφού είσαι μαζί μου.

6.      Η ράβδος σου | ο λόγος Σου.

7.      Η βακτηρία σου | Το Άγιο Πνεύμα.

8.      Αυτά τα δύο (!) με παρηγορούν.

9.      Ακόμη, ξέρω ότι έχεις αναλάβει όλους τους εχθρούς μου, Εσύ.

10.   Έχεις αλείψει το κεφάλι μου με λάδι | με έχρισες με το χρίσμα του Πνεύματος του Αγίου.

11.   Το ποτήρι μου, είναι γεμάτο από τις ευλογίες σου.

12.   Ξέρω, ότι η χάρη σου και το έλεος σου θα με ακολουθούν για πάντα.

13.   Ακόμη, ξέρω ότι θα κατοικώ αιώνια (!) κοντά Σου.

Η ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ

Ο Κύριος Ιησούς, για να διδάξει τα πλήθη και τους Φαρισαίους την αποστολή του, είπε καθαρά | παρρησία:

Εγώ για κρίση ήρθα σε τούτο τον κόσμο, για να βλέπουν αυτοί που δεν βλέπουν, και για να γίνουν τυφλοί αυτοί που βλέπουν.

Και τα άκουσαν αυτά, όσοι από τους Φαρισαίους ήσαν μαζί του, και του είπαν: Μήπως κι εμείς είμαστε τυφλοί;

Ο Ιησούς είπε σ' αυτούς: Αν ήσασταν τυφλοί, δεν θα είχατε αμαρτία·

τώρα, όμως, λέτε ότι: Βλέπουμε·

η αμαρτία σας, λοιπόν, μένει.

Και ο Κύριος, αμέσως, συνέχισε με την παραβολή των προβάτων:

Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, όποιος δεν μπαίνει διαμέσου της θύρας στην αυλή των προβάτων, αλλά ανεβαίνει από αλλού, εκείνος είναι κλέφτης και ληστής.

Όποιος, όμως, μπαίνει διαμέσου της θύρας, είναι ο ποιμένας των προβάτων.

Σε τούτον ο θυρωρός ανοίγει· και τα πρόβατα ακούν τη φωνή του· και τα δικά του πρόβατα τα φωνάζει με το όνομά τους, και τα βγάζει έξω.

Και όταν βγάλει έξω τα δικά του πρόβατα, πηγαίνει μπροστά τους· και τα πρόβατα τον ακολουθούν, επειδή γνωρίζουν τη φωνή του.

Ξένον, όμως, δεν θα ακολουθήσουν, αλλά θα φύγουν απ' αυτόν· επειδή, δεν γνωρίζουν τη φωνή των ξένων.

Ο Ιησούς είπε προς αυτούς τούτη την παραβολή·

εκείνοι, όμως, δεν κατάλαβαν τι ήσαν αυτά που τους μιλούσε.

Ο Ιησούς, λοιπόν, τους είπε ξανά:

Σας διαβεβαιώνω απόλυτα ότι εγώ είμαι η θύρα των προβάτων.

Και συνεχίζοντας ο Κύριος, έδωσε την εξήγηση της παραβολής:

Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός, και γνωρίζω τα δικά μου, και γνωρίζομαι από τα δικά μου,

καθώς ο Πατέρας γνωρίζει εμένα, και εγώ γνωρίζω τον Πατέρα· και την ψυχή μου βάζω για χάρη των προβάτων.

Και άλλα πρόβατα έχω, που δεν είναι απ' αυτή την αυλή·

πρέπει να συγκεντρώσω και εκείνα·

και θα ακούσουν τη φωνή μου·

και θα γίνει ένα ποίμνιο, ένας ποιμένας.

Γι' αυτό ο Πατέρας με αγαπάει, επειδή εγώ βάζω την ψυχή μου, για να την πάρω ξανά.

Κανένας δεν την αφαιρεί από μένα, αλλά εγώ τη βάζω από μόνος μου·

εξουσία έχω να τη βάλω, και εξουσία έχω να την πάρω ξανά.

Αυτή την εντολή πήρα από τον Πατέρα μου.

Και λίγο αργότερα, διαβάζουμε από το Ευαγγέλιο:

Και ο Ιησούς περπατούσε μέσα στο ιερό, μέσα στη στοά τού Σολομώντα.

Τον περικύκλωσαν, λοιπόν, οι Ιουδαίοι και του έλεγαν: Μέχρι πότε κρατάς την ψυχή μας σε αμφιβολία; Αν εσύ είσαι ο Χριστός, πες το μας ανοιχτά.

Ο Ιησούς αποκρίθηκε σ' αυτούς:

Σας είπα, και δεν πιστεύετε.

Τα έργα που εγώ κάνω στο όνομα του Πατέρα μου, αυτά δίνουν μαρτυρία για μένα.

Αλλά, εσείς δεν πιστεύετε· επειδή, δεν είστε από τα δικά μου πρόβατα.

Όπως σας είπα, τα δικά μου πρόβατα ακούν τη φωνή μου, και εγώ τα γνωρίζω· και με ακολουθούν.

Και εγώ δίνω σ' αυτά αιώνια ζωή· και δεν θα χαθούν στον αιώνα, και κανένας δεν θα τα αρπάξει από το χέρι μου.

Ο Πατέρας μου, ο οποίος μου τα έδωσε, είναι μεγαλύτερος από όλους·

και κανένας δεν μπορεί να τα αρπάξει από το χέρι τού Πατέρα μου.

Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Κύριος Ιησούς, δήλωσε: «Εγώ είμαι η θύρα των προβάτων. Εγώ δίνω σε αυτά την αιώνια ζωή. Εγώ σώζω τον αμαρτωλό».

2.      Ακόμη, ο Κύριος δήλωσε: «Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός. Εγώ βάζω την ψυχή μου υπέρ των προβάτων. Εγώ γνωρίζω τα δικά μου και γνωρίζομαι από τα δικά μου. Και άλλα πρόβατα έχω που πρέπει και αυτά να συνάξω».  

3.      Τέλος, ο Κύριος δήλωσε: «Κανένας δεν θα τα αρπάξει από τα χέρια μου. Κανένας δεν μπορεί να τα αρπάξει από τα χέρια του Πατέρα μου». 

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Γράφοντας ο απόστολος Παύλος, προς τους Εβραίους αδελφούς, μιλά για τον χαρακτήρα του Κυρίου Ιησού, σαν μέγα αρχιερέα | μεσίτη | ποιμένα.

Διαβάζουμε:

Επειδή, τέτοιου είδους αρχιερέας έπρεπε σε μας:

Όσιος, άκακος, αμόλυντος, ξεχωρισμένος από τους αμαρτωλούς, και ο οποίος έγινε ψηλότερος από τους ουρανούς·

αυτός δεν έχει ανάγκη καθημερινά, όπως οι αρχιερείς, να προσφέρει πρωτύτερα θυσίες για χάρη των δικών του αμαρτιών, έπειτα για χάρη τού λαού·

επειδή, το έκανε αυτό μια φορά για πάντα, όταν πρόσφερε τον εαυτό του·

δεδομένου ότι, ο νόμος βάζει αρχιερείς ανθρώπους, που έχουν αδυναμία·

ο λόγος, όμως, της ορκωμοσίας, που έγινε μετά τον νόμο, τοποθέτησε τον Υιό, που έχει αποδειχθεί τέλειος στον αιώνα.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Ο Κύριος Ιησούς, ο ποιμένας ο καλός είναι ο αρχιερέας μας, προς τον Θεόν και Πατέρα.

2.      Ο καλός ποιμένας μας είναι όσιος | άκακος | αμόλυντος  | αναμάρτητος | ένδοξος, τώρα, στους ουρανούς.

3.      Ο Κύριος μας Ιησούς, ο ποιμένας μας, έχει αποδειχθεί τέλειος (!) εις τους αιώνες, για να μας σώζει από των αμαρτιών μας, όταν επιστρέφουμε με ειλικρινή μετάνοια.

Αμήν.