ΖΥΜΗ ΚΑΚΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΙΑΣ!

Αποκάλυψη 2: 20

Έχω, όμως, λίγα εναντίον σου, επειδή αφήνεις τη γυναίκα, την Ιεζάβελ, που λέει τον εαυτό της προφήτισσα, να διδάσκει και να πλανάει τούς δούλους μου στο να πορνεύουν και να τρώνε ειδωλόθυτα.

Πορνεία!

Κακία!

Ακαθαρσία!

Η κακία και η πονηρία είναι μια ζύμη, που αυξάνει την αποστασία, δηλαδή την απόσταση από τον Άγιο Θεό, χωρίς κανείς να το πάρει είδηση, παρά μόνον οι άγρυπνοι εργάτες του Κυρίου.

Η πορνεία είναι η εκτέλεση της αμαρτίας που ο άνθρωπος σχεδιάζει μέσα του (!) αφού του επιτρέπει η ψευδό-διδασκαλία,  που ακούει.
 

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ

Διαβάζουμε:

Ακούγεται γενικά ότι ανάμεσά σας υπάρχει πορνεία, και τέτοιου είδους πορνεία, που ούτε ανάμεσα στα έθνη δεν αναφέρεται, ώστε κάποιος να έχει τη γυναίκα τού πατέρα του.

Κι εσείς είστε φουσκωμένοι και δεν πενθήσατε μάλλον, για να εκδιωχθεί από ανάμεσά σας αυτός που έκανε τούτο το έργο;

Επειδή, εγώ, ως απών με το σώμα, παρών όμως με το πνεύμα, έκρινα ήδη, σαν να είμαι παρών, αυτόν που με τέτοιον τρόπο το έπραξε αυτό, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αφού συγκεντρωθείτε εσείς, και το δικό μου πνεύμα, μαζί με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να παραδώσετε τον άνθρωπο αυτού τού είδους στον σατανά για όλεθρο της σάρκας, ώστε το πνεύμα του να σωθεί κατά την ημέρα τού Κυρίου Ιησού.

Δεν είναι καλό το καύχημά σας· 

δεν ξέρετε ότι λίγη ζύμη κάνει ένζυμο ολόκληρο το φύραμα;

Καθαριστείτε, λοιπόν, από την παλιά ζύμη, για να είστε νέο φύραμα, καθώς είστε άζυμοι· επειδή, το δικό μας Πάσχα, θυσιάστηκε για χάρη μας, ο Χριστός.

Ώστε, ας γιορτάζουμε όχι με ζύμη παλιά ούτε με ζύμη κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμα ειλικρίνειας, και αλήθειας.

Σας έγραψα στην επιστολή, να μη συναναστρέφεστε με πόρνους.

Και όχι γενικά με τους πόρνους τούτου τού κόσμου ή με τους πλεονέκτες ή τους άρπαγες ή τους ειδωλολάτρες· επειδή, τότε, πρέπει να βγείτε έξω από τον κόσμο.

Αλλά, τώρα σας έγραψα, να μη συναναστρέφεστε, αν κάποιος, που ονομάζεται αδελφός, είναι πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή κακολόγος ή μέθυσος ή άρπαγας· με τον άνθρωπο αυτής τής κατηγορίας ούτε να συντρώγετε·

επειδή, τι με μέλει να κρίνω και τους έξω; Δεν κρίνετε εσείς τους μέσα;

Όσο για τους έξω, θα τους κρίνει ο Θεός· γι' αυτό, βγάλτε τόν κακόν από ανάμεσά σας.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Υπήρχε, δηλαδή φιλοξενούταν μέσα στην εκκλησία του Χριστού (!) κάποιος που είχε ως γυναίκα την γυναίκα του πατέρα του και κανείς, δεν ενοχλείτο για την αμαρτία και την παράβαση του λόγου του Θεού.

2.       Όταν αυτό έγινε γνωστό στον Παύλο έγραψε αμέσως αυτή την επιστολή – εντολή, ώστε να διατάξει την επανόρθωση.

Γράφει: «να παραδώσετε τον άνθρωπο αυτού τού είδους στον σατανά για όλεθρο της σάρκας, ώστε το πνεύμα του να σωθεί κατά την ημέρα τού Κυρίου Ιησού».

Και συμπληρώνει: «δεν ξέρετε ότι λίγη ζύμη κάνει ένζυμο ολόκληρο το φύραμα;».

3.       Η εκκλησία του Χριστού ετοιμάζεται ως νύμφη αγία (!) χωρίς κηλίδα, ή αμαρτία, γα την ένδοξη ημέρα της συνάντησης με τον Κύριο Ιησού.

4.       Η ευθύνη της προετοιμασίας της εκκλησίας ολόκληρης πέφτει στην πλάτη των επισκόπων.

5.       Η ευθύνη για τα προληπτικά μέτρα και την φύλαξη πέφτει στην πλάτη όλης της εκκλησίας.

Γράφει ο Παύλος τα μέτρα: «να μη συναναστρέφεστε, αν κάποιος, που ονομάζεται αδελφός, είναι πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή κακολόγος ή μέθυσος ή άρπαγας· με τον άνθρωπο αυτής της κατηγορίας, ούτε να συντρώγετε».

6.       Μία κάθετη συμπεριφορά όπως πρέπει σε αγίους αδελφούς.

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΑ ΘΥΑΤΕΙΡΑ

Διαβάζουμε:

Έχω, όμως, λίγα εναντίον σου, επειδή αφήνεις τη γυναίκα, την Ιεζάβελ, που λέει τον εαυτό της προφήτισσα, να διδάσκει και να πλανάει τούς δούλους μου στο να πορνεύουν και να τρώνε ειδωλόθυτα.

Και της έδωσα καιρό για να μετανοήσει από την πορνεία της, και δεν μετανόησε.

Δες, εγώ τη βάζω σε κρεβάτι, κι αυτούς, που μαζί της μοιχεύουν, σε μεγάλη θλίψη, αν δεν μετανοήσουν από τα έργα τους.

Και τα παιδιά της θα τα φονεύσω με θάνατο.

Και όλες οι εκκλησίες θα γνωρίσουν ότι, εγώ είμαι που ερευνώ νεφρά και καρδιές·

και θα δώσω σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα σας.

Ας το δούμε μαζί:

1.       Ένας ποιμένας εκκλησίας στην Μικρά Ασία, που άφηνε μια γυναίκα, που έλεγε τον εαυτό της προφήτη (!) να διδάσκει και να πλανά τον λαό του Θεού.

2.       Αυτή η γυναίκα δίδασκε στον λαό την ευκολία, ώστε να πορνεύουν ελεύθερα και ακόμη να τρώνε ειδωλόθυτα, φαγητά και κρέατα από τις θυσίες των ειδώλων.

3.       Και η συνείδηση των ανθρώπων, των αγίων, μολυνόταν.

4.       Και ο ποιμένας  της εκκλησίας δεν εμπόδιζε, δεν έλεγχε, δεν … έβλεπε.

5.       Ο Θεός μακροθυμούσε!

6.       Ο Κύριος Ιησούς, έδωσε καιρό μετανοίας στην γυναίκα και δεν μετανόησε!

Και τότε ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς (!) ανήγγειλε: «Δες, εγώ τη βάζω σε κρεβάτι»,

«κι αυτούς, που μαζί της μοιχεύουν, σε μεγάλη θλίψη, αν δεν μετανοήσουν από τα έργα τους».

«Και τα παιδιά της θα τα φονεύσω με θάνατο».

7.       Η αυστηρότητα του Θεού φαίνεται και εδώ.

Ο καθαρός μισθός του Κυρίου (!) φαίνεται και εδώ: «και θα δώσω σε κάθε έναν σύμφωνα με τα έργα σας».

Αμήν.

1^η επιστολή προς Κορινθίους 5: 8

Ώστε, ας γιορτάζουμε όχι με ζύμη παλιά ούτε με ζύμη κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμα ειλικρίνειας, και αλήθειας.