ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ!
Ιωάννης 8: 31 Ο
Ιησούς, λοιπόν, έλεγε στους Ιουδαίους, που είχαν πιστέψει σ' αυτόν: Αν εσείς
μείνετε στον δικό μου λόγο, είστε αληθινά μαθητές μου· και
θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει.
Η αλήθεια έχει εχθρούς;
Η αλήθεια του Ευαγγελίου έχει
εχθρούς;
Οι εχθροί του σταυρού του
Χριστού;
Ο Κύριος Ιησούς, ο Χριστός, ήλθε από τον ουρανό, ως η οδός
και η αλήθεια και η ζωή!
Η διδαχή του Κυρίου μας, ήταν το Ευαγγέλιο που παρέδωσε ο
Ιησούς πρώτα στους Αποστόλους και κατόπιν στον απόστολο Παύλο απ’ ευθείας, δια
αποκαλύψεως.
Η διδαχή ήταν η ορθοτόμηση των Γραφών, που οι θρησκευόμενοι
είχαν στο μεταξύ παραλλάξει και μάλιστα από στο στόμα του ίδιου του Κυρίου
Ιησού.
Ο Κύριος Ιησούς διδάσκοντας στις Συναγωγές ορθοτομούσε τον
λόγο της αληθείας, δίνοντας ζωή αιώνια στους πιστεύοντες και δείχνοντας την οδό
της συμφιλίωσης προς τον Πατέρα.
Το χαρακτηριστικό της αλήθειας (!) ήταν η ελευθερία από τα
δεσμά της αμαρτίας.
Αυτή η διδαχή του Ιησού, πολεμήθηκε από εχθρούς!
Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ!
Για πρώτη φορά, ο λόγος του Θεού δια του βιβλίου των Πράξεων
καταγράφει πώς πολεμήθηκε η διδαχή του Χριστού, από μερικούς περίπου το 50 μ.Χ.
κατά την επιστροφή του Παύλου και Βαρνάβα από το 1ο αποστολικό
ταξίδι των.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να συσταθεί και η 1η
αποστολική Σύνοδος στα Ιεροσόλυμα με την παρουσία όλων των αποστόλων και των
πρεσβυτέρων.
Διαβάζουμε:
«Όταν κατέβηκαν μερικοί από την Ιουδαία στην Αντιόχεια, δίδασκαν τους
αδελφούς ότι: Αν δεν κάνετε την περιτομή, σύμφωνα με τη συνήθεια του Μωυσή, δεν
μπορείτε να σωθείτε. Αφού, λοιπόν, έγινε αντίσταση και συζήτηση όχι λίγη από
τον Παύλο και τον Βαρνάβα προς αυτούς, ενέκριναν να ανέβει ο Παύλος και ο
Βαρνάβας και μερικοί άλλοι απ' αυτούς προς τους αποστόλους και πρεσβύτερους
στην Ιερουσαλήμ, για το ζήτημα αυτό».
Κατά την διεξαγωγή της Συνόδου, διαβάζουμε:
«Και σηκώθηκαν μερικοί, εκείνοι από την παράταξη των Φαρισαίων, οι
οποίοι είχαν πιστέψει, και έλεγαν, ότι: Πρέπει να τους κάνουμε την περιτομή,
και να τους παραγγέλλουμε να τηρούν τον νόμο τού Μωυσή».
Και μετά από πολύ συζήτηση και (!) μετά την ομιλία του
αποστόλου Πέτρου, καθώς και του ποιμένα της εκκλησίας του Ιακώβου, οι απόστολοι
και οι πρεσβύτεροι συμφώνησαν και έγραψαν την πιο κάτω επιστολή:
«Οι απόστολοι, και οι πρεσβύτεροι και οι αδελφοί, προς τους αδελφούς
από τα έθνη, που βρίσκονται στην Αντιόχεια και τη Συρία και την Κιλικία,
χαίρετε. Επειδή ακούσαμε ότι μερικοί, που βγήκαν από μας, σας τάραξαν με λόγια,
και διαστρέφουν τις ψυχές σας, λέγοντας να κάνετε την περιτομή, και να τηρείτε
τον νόμο, στους οποίους εμείς αυτό δεν το παραγγείλαμε· φάνηκε εύλογο σε μας,
αφού συγκεντρωθήκαμε με την ίδια γνώμη, να εκλέξουμε κάποιους άνδρες, και να
τους στείλουμε σε σας, μαζί με τους αγαπητούς μας Βαρνάβα και Παύλο, ανθρώπους
που παρέδωσαν τις ψυχές τους υπέρ του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού».
«Στείλαμε, λοιπόν, τον Ιούδα και τον Σίλα, για να σας αναγγείλουν προφορικά
κι αυτοί τα ίδια. Επειδή, φάνηκε εύλογο στο Άγιο Πνεύμα και σε μας, να μη
επιβάλουμε σε σας κανένα βάρος περισσότερο, εκτός από τούτα τα αναγκαία, να
απέχετε από ειδωλόθυτα, και από αίμα, και πνικτό, και πορνεία· από τα οποία
φυλάγοντας τον εαυτό σας, θα πράξετε καλά· υγιαίνετε».
Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος, φανερώνει την αποκάλυψη (!) που
είχε για το μέλλον της διδαχής του Χριστού. Αυτό το φανέρωσε στην Μίλητο
αποχαιρετώντας όλους τους πρεσβυτέρους της Μιλήτου και της Εφέσου, περίπου το 59
μ.Χ.
Διαβάζουμε:
«Εγώ ξέρω τούτο ότι, ύστερα από την αναχώρησή μου, θα μπουν μέσα σε σας
λύκοι βαρείς, που δεν θα λυπούνται το ποίμνιο· και από σας τους ίδιους θα
σηκωθούν άνθρωποι, που θα μιλούν διεστραμμένα, για να αποσπούν τούς μαθητές
πίσω από τον εαυτό τους».
Λίγα χρόνια αργότερα, περίπου το 67 μ.Χ. ο Παύλος γράφοντας
προς τον Τιμόθεο, λέγει:
«Το Πνεύμα, μάλιστα, λέει με σαφήνεια, ότι στους έσχατους καιρούς
μερικοί θα αποστατήσουν από την πίστη, προσέχοντας σε πνεύματα πλάνης και σε
διδασκαλίες δαιμονίων, διαμέσου τής υπόκρισης ψευδολόγων, που έχουν τη
συνείδησή τους καυτηριασμένη, οι οποίοι εμποδίζουν τον γάμο, προστάζοντας αποχή
από ορισμένα φαγητά, τα οποία ο Θεός τα έκτισε για να τα παίρνουν με ευχαριστία
οι πιστοί και εκείνοι που γνώρισαν την αλήθεια».
Από την Κόρινθο περίπου το 58 μ.Χ γράφοντας προς τους
Ρωμαίους, ο Παύλος λέγει:
«Σας παρακαλώ, μάλιστα, αδελφοί, προσέχετε αυτούς που κάνουν τις
διχοστασίες και τα σκάνδαλα ενάντια στη διδασκαλία που μάθατε, και απομακρύνεστε
απ' αυτούς· επειδή, αυτού τού είδους οι άνθρωποι δεν υπηρετούν ως δούλοι τον
Κύριό μας Ιησού Χριστό, αλλά τη δική τους κοιλιά· και με λόγια καλά και
κολακευτικά εξαπατούν τις καρδιές των ακάκων».
Από την Έφεσο περίπου το 54 μ.Χ. γράφοντας προς τους Γαλάτες,
ο Παύλος λέγει:
«Ούτε, μάλιστα, ο Τίτος, που ήταν μαζί μου, καίτοι ήταν Έλληνας,
αναγκάστηκε να περιτμηθεί· αλλά, για τους παρείσακτους ψευδάδελφους, που μπήκαν
κρυφά, για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας, που έχουμε εν Χριστώ Ιησού, για
να μας υποδουλώσουν· στους οποίους ούτε προς στιγμήν δεν υποχωρήσαμε στο να
υποταχθούμε, για να διαμείνει σε σας η αλήθεια τού ευαγγελίου».
Από την κατ’ οίκον φυλακή στην Ρώμη, περίπου το 62 μ.Χ. γράφοντας
προς τους Φιλιππησίους, ο Παύλος λέγει:
«Πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σάς έλεγα, τώρα και
κλαίγοντας σας λέω, ότι είναι οι εχθροί τού σταυρού τού Χριστού· το τέλος των
οποίων είναι η απώλεια, των οποίων ο Θεός είναι η κοιλιά, και η δόξα τους μέσα
στη ντροπή τους, οι οποίοι φρονούν τα επίγεια».
Από την Μακεδονία περίπου το 67 μ.Χ. γράφοντας προς τον
Τιμόθεο, ο Παύλος λέγει:
«Αν κάποιος διδάσκει διαφορετικές διδασκαλίες, και δεν ακολουθεί τα
υγιαίνοντα λόγια τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και τη διδασκαλία, αυτή σύμφωνα
με την ευσέβεια, είναι τυφλωμένος από υπερηφάνεια, και δεν ξέρει τίποτε, αλλά
νοσεί για συζητήσεις και λογομαχίες· από τις οποίες προέρχεται φθόνος,
φιλονικία, βλασφημίες, πονηρές υπόνοιες,
«μάταιες συζητήσεις ανθρώπων με διεφθαρμένον τον νου, και οι οποίοι
έχουν αποστερηθεί την αλήθεια, νομίζουν δε την ευσέβεια ότι είναι μέσον για
πλουτισμό».
«Από τέτοιου είδους ανθρώπους να απομακρύνεσαι».
ΣΗΜΕΡΑ!
Κάθε ημέρα, ανακαλύπτουμε νέους εχθρούς της διδαχής του Χριστού.
Όμως, δεν μας κάνει εντύπωση, καθώς ο λόγος του Θεού με
σαφήνεια, μας ενημερώνει και μας δίνει την κατεύθυνση της οδού, που είναι
δίκαιο να ακολουθήσουμε.
Και κάποια στιγμή φαίνονται, ξεσκεπάζονται (!) η αμαρτία,
καθώς και τα κίνητρα αυτών των εχθρών της διδαχής του Χριστού και του
Ευαγγελίου.
Δείτε αυτό, που γράφει ο Παύλος. προς τους Εφέσιους:
«Να ξέρετε τούτο, ότι κάθε πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, που είναι ειδωλολάτρης,
δεν έχει κληρονομία στη βασιλεία τού Χριστού και Θεού».
«Κανένας ας μη σας απατά με μάταια λόγια· επειδή, γι' αυτά έρχεται η οργή
τού Θεού επάνω στους γιους τής απείθειας. Μη γίνεστε, λοιπόν, συμμέτοχοί τους».
«Επειδή, κάποτε ήσασταν σκοτάδι, τώρα όμως είστε φως εν Κυρίω· περπατάτε
ως παιδιά τού φωτός· (επειδή, ο καρπός τού Πνεύματος είναι
με κάθε αγαθοσύνη και δικαιοσύνη και αλήθεια)· εξετάζοντας τι είναι ευάρεστο
στον Κύριο· και μη συγκοινωνείτε στα άκαρπα έργα τού σκότους, μάλλον δε και να ελέγχετε».
Αμήν.
2η επιστολή προς Θεσσαλονικείς
2: 15 Λοιπόν, αδελφοί, μένετε σταθεροί, και
κρατάτε τις παραδόσεις, που διδαχθήκατε, είτε με λόγο είτε με επιστολή μας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου