ΑΦΡΩΝ! ΑΝΟΜΟΣ! ΑΣΕΒΗΣ! ΑΛΑΖΩΝ!

2^η επιστολή προς Τιμόθεο 3: 1 Γνώριζε, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι,

Τέσσερις λέξεις (!) που καθορίζουν πιστά μια ιδιαίτερη προσωπικότητα.

Έναν άνθρωπο, που δεν φοβάται ούτε Θεόν, ούτε ντρέπεται κανένα άνθρωπο.

Αυτοί οι άνθρωποι, στην άγνοια τους, βασανίζουν την ανθρωπότητα.

Διαβάζουμε, πώς;

Από τους Ψαλμούς του προφήτη και βασιλιά Δαβίδ: «Στην υπερηφάνεια του ασεβή, κατακαίγεται ο φτωχός· ας πιαστούν στις πανουργίες που συλλογίζονται. Επειδή, ο ασεβής καυχάται στις επιθυμίες τής ψυχής του και ο πλεονέκτης μακαρίζει τον εαυτό του· περιφρονεί τον Κύριο. Ο ασεβής, εξαιτίας τής αλαζονείας τού προσώπου του, δεν θα αναζητήσει τον Κύριο· όλοι οι συλλογισμοί του είναι: Δεν υπάρχει Θεός».

Το ξαναγράφω: «Ο ασεβής, εξαιτίας τής αλαζονείας τού προσώπου του, δεν θα αναζητήσει τον Κύριο»!

Και ο Ψαλμός, συνεχίζει: «Οι δρόμοι του μολύνονται σε κάθε εποχή· οι κρίσεις σου είναι πολύ ψηλά από το πρόσωπό του· φυσάει ενάντια σε όλους τους εχθρούς του. Είπε μέσα στην καρδιά του: Δεν θα σαλευτώ από γενεά σε γενεά· επειδή, δεν θα πέσω σε δυστυχία. Το στόμα του είναι γεμάτο από κατάρα και απάτη και δόλο· κάτω από τη γλώσσα του είναι κακία και ανομία. Κάθεται σε ενέδρα των προαυλίων, σε απόκρυφα μέρη, για να φονεύσει τον αθώο. Τα μάτια του παραμονεύουν τον πένητα. Παραμονεύει σε απόκρυφο μέρος, σαν το λιοντάρι στη σπηλιά του. Ενεδρεύει για να αρπάξει τον φτωχό. Αρπάζει τον φτωχό, όταν τον σέρνει στην παγίδα του. Σκύβει, χαμηλώνει, για να πέσουν στα νύχια του οι φτωχοί. Είπε μέσα στην καρδιά του: Ο Θεός ξέχασε, έκρυψε το πρόσωπό του, δεν θα δει ποτέ».

Το ξαναγράφω: «Είπε μέσα στην καρδιά του: Δεν θα σαλευτώ από γενεά σε γενεά· επειδή, δεν θα πέσω σε δυστυχία»!

Σε άλλο σημείο ο Δαβίδ, γράφει: «Ο Άφρονας είπε στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός. Διαφθάρηκαν· έγιναν βδελυροί στα έργα· δεν υπάρχει κανένας, που να πράττει το αγαθό. Όλοι παρεξέκλιναν, μαζί εξαχρειώθηκαν· δεν υπάρχει κανένας που να πράττει το αγαθό· δεν υπάρχει ούτε ένας. Δεν έχουν γνώση, όλοι εκείνοι που εργάζονται την ανομία, που κατατρώνε τον λαό μου, σαν να τρώνε ψωμί; Δεν επικαλέστηκαν τον Κύριο».

Το ξαναγράφω: «Ο Άφρονας είπε στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός»! 

Η σημερινή κοινωνία έχει γεμίσει από τέτοιους ανθρώπους που βασανίζουν τους λαούς, νομίζουν ότι αυτοί χειρίζονται την παγκόσμια οικονομία, που λέγεται και παγκοσμιοποίηση.

Δείτε όμως, τι λέγει ο λόγος του Θεού, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης των Χαλδαίων, με πρωτεύουσα την Βαβυλώνα, 600 χρόνια προ Χριστού.

Δια του προφήτου Ιερεμίου, γράφει: «Γι' αυτό, δέστε, έρχονται ημέρες, λέει ο Κύριος, και θα κάνω εκδίκηση επάνω στα γλυπτά της· και σε ολόκληρη τη γη της, οι τραυματισμένοι θα οδύρονται. Και αν η Βαβυλώνα ανέβει μέχρι τον ουρανό, και αν οχυρώσει το ύψος τής δύναμής της, θάρθουν από μένα εξολοθρευτές εναντίον της, λέει ο Κύριος. Φωνή κραυγής έρχεται από τη Βαβυλώνα, και μεγάλος συντριμμός από τη γη των Χαλδαίων· επειδή, ο Κύριος εξολόθρευσε τη Βαβυλώνα, και αφάνισε απ' αυτή τη μεγάλη φωνή· ενώ τα κύματα εκείνων ηχούν· ο θόρυβος της φωνής τους ακούγεται σαν μέσα από πολλά νερά· επειδή, ο εξολοθρευτής ήρθε εναντίον της, ενάντια στη Βαβυλώνα, και οι δυνατοί της πιάστηκαν, τα τόξα τους συντρίφτηκαν· επειδή, ο Κύριος ο Θεός των ανταποδόσεων θα κάνει ανταπόδοση, οπωσδήποτε».

Το ξαναγράφω: «Και αν η Βαβυλώνα ανέβει μέχρι τον ουρανό, και αν οχυρώσει το ύψος τής δύναμής της, θάρθουν από μένα εξολοθρευτές εναντίον της, λέει ο Κύριος»!

Και ο προφήτης Ιερεμίας, συνεχίζει: «Και θα μεθύσω τους ηγεμόνες της, και τους σοφούς της, τους στρατηγούς της, και τους άρχοντές της, και τους δυνατούς της· και θα κοιμηθούν αιώνιον ύπνο, και δεν θα ξυπνήσουν, λέει ο Βασιλιάς, που το όνομά του είναι ο Κύριος των δυνάμεων. Έτσι λέει ο Κύριος των δυνάμεων: Τα πλατιά τείχη τής Βαβυλώνας θα κατασκαφτούν ολοκληρωτικά, και οι ψηλές πύλες της θα κατακαούν με φωτιά· και όσα κοπίασαν οι λαοί, θα είναι εις μάτην, και όσα μόχθησαν τα έθνη, θα είναι για τη φωτιά».

Το ξαναγράφω: «Και θα μεθύσω τους ηγεμόνες της, και τους σοφούς της, τους στρατηγούς της, και τους άρχοντές της, και τους δυνατούς της»!

Ας μην επαίρονται οι ισχυροί, σήμερα.

Ας δούμε εδώ, σύντομα, τους χαρακτηρισμούς που δίδει ο λόγος του Θεού:

# Άφρων

Δεν υπολογίζει, αντίθετα, θεωρεί ότι δεν υπάρχει Θεός. Και αυτό το συμπεραίνει από βιώματα της παιδικής ή νεανικής ηλικίας, ίσως διότι έχασε αγαπημένα πρόσωπα ή βίωσε προσωπικά την ανθρωπινή αδικία. 

# Άνομος

Δεν υποτάσσεται σε νόμους, δεν φοβάται την εξουσία του κράτους, αντίθετα ζει παράνομα, γνωρίζοντας ότι κάποια στιγμή θα χάσει την ζωή του σε μικρή ηλικία. Αυτοπροστατεύεται, έχει πολλούς προστάτες γύρω του και δεν κοιμάται παρά ελάχιστα .

# Ασεβής

Δεν σέβεται ούτε τον Θεόν, ούτε ανθρώπινα θρησκευτικά σεβάσματα. Αδιαφορεί κάθε ανθρώπινη διάταξη ηθών και εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους. Καταστρέφει το φυσικό  περιβάλλον και από εκεί βγάζει πολλά χρήματα χωρίς δαπάνες αποκατάστασης.   

# Αλαζών

Ο βασιλιάς είναι ο εαυτός του. Θωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους. Εμπιστεύεται υπερβολικά τις ικανότητες του.

Στην Καινή Διαθήκη, ο λόγος του Θεού, μας φανερώνει προφητικά την κατάσταση την σημερινή, χαρακτηρίζοντας την συμπεριφορά των ανθρώπων.

Γράφει, ο απόστολος Παύλος προς τον Τιμόθεο: «Γνώριζε, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι». 

Στην Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού, φανερώνεται η κρίση του Θεού και η αιώνια τιμωρία που αναμένει τους ανθρώπους της κατηγορίας αυτής.

Διαβάζουμε αυτά που γράφει ο Ιωάννης, όπως λέγει ο Κύριος Ιησούς: «Κι αυτός που κάθεται επάνω στον θρόνο είπε: Δέστε, κάνω καινούργια τα πάντα. Και μου λέει: Γράψε· επειδή, αυτά τα λόγια είναι αληθινά και πιστά. Και μου είπε: Πραγματοποιήθηκε· εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ θα δώσω σ' αυτόν που διψάει από την πηγή τού νερού της ζωής δωρεάν».

Το ξαναγράφω: «Κι αυτός που κάθεται επάνω στον θρόνο είπε: Δέστε, κάνω καινούργια τα πάντα»!

Και ο Ιωάννης, στην Αποκάλυψη, συνεχίζει: «Ενώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος».

Φαίνεται καθαρά το τέλος αυτών των ανθρώπων, Το τέλος είναι η κόλαση, μια λίμνη που καίγεται με φωτιά. Είναι η αιώνια καταδίκη της ψυχής, όχι του σώματος, σε ένα σκοτάδι και μια φρίκη ονείρου, που είναι πλέον πραγματικότητα. Αμήν.

 Ψαλ. 10:2  Επειδή, ο ασεβής καυχάται στις επιθυμίες της ψυχής του και ο πλεονέκτης μακαρίζει τον εαυτό του· περιφρονεί τον Κύριο.