ΑΠΛΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ, ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!
1η επιστολή προς Κορινθίους 16:
10 Και εάν έλθη ο Τιμόθεος, προσέχετε να
ήναι άφοβος μεταξύ σας· διότι το έργον του Κυρίου εργάζεται καθώς και εγώ·
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός στην επίγειο διακονία του κάλεσε
δώδεκα ως αποστόλους και εβδομήντα ακόμη ως ευαγγελιστές, ώστε να τους
αποστέλλει να κηρύττουν το ευαγγέλιο του Χριστού!
Τι είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού;
Είναι η ολοκληρωμένη αποκάλυψη του μυστηρίου του Θεού και
Πατέρα, που αφορά: (α) την εσχάτη ώρα, (β) τα καλά νέα της βασιλείας των
ουρανών και (γ) την σωτηρία εις πάντα τα έθνη!
Όμως, ο Κύριος
Ιησούς κάμει με θλίψη μια διαπίστωση και ζητά την συμπαράσταση των μαθητών: «Ο
μεν θερισμός είναι πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· παρακαλέσατε λοιπόν τον Κύριον
του θερισμού να αποστείλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού».
Γιατί οι εργάτες του Κυρίου, είναι λίγοι;
Ας δούμε μερικές αιτίες:
1. Λείπει η σοφία από τους εργάτες.
Η άνωθεν σοφία είναι βασικό εργαλείο και ικανότητα, για
τον εργάτη του Κυρίου. Διαβάζουμε στην επιστολή του Ιακώβου: «Η άνωθεν όμως
σοφία πρώτον μεν είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης
ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος». Η σοφία είναι χάρισμα
του Αγίου Πνεύματος και δίδεται ως λόγος σοφίας. Η έλλειψη αυτή των εργατών
υπάρχει, διότι δεν ζητούν τα χαρίσματα μετά ζήλου. Διαβάζουμε στην επιστολή του
Παύλου: «Ζητείτε δε μετά ζήλου τα καλήτερα χαρίσματα. Και έτι πολύ υπερέχουσαν
οδόν σας δεικνύω».
Η σοφία
δίδεται ώστε ο εργάτης να οικοδομεί τον οίκο του, την εκκλησία του, το
περιβάλλον της κοινωνίας που ζει και κινείται, εργάζεται ή αποστέλλεται.
Διαβάζουμε ακόμη, αυτό που γράφει ο απόστολος Παύλος: «Διότι
το καύχημα ημών είναι τούτο, η μαρτυρία της συνειδήσεως ημών, ότι εν απλότητι
και ειλικρινεία Θεού, ουχί εν σοφία σαρκική, αλλ' εν χάριτι Θεού επολιτεύθημεν
εν τω κόσμω, περισσότερον δε προς εσάς».
2. Λείπει το φιλότιμο από τους εργάτες.
Το φιλότιμο είναι στοιχείο του χαρακτήρα του εργάτη.
Διαβάζουμε από την επιστολή προς Ρωμαίους: «ούτω δε εφιλοτιμήθην να κηρύττω το
ευαγγέλιον, ουχί όπου ωνομάσθη ο Χριστός, διά να μη οικοδομώ επί ξένου θεμελίου».
Φιλότιμος εργάτης του Κυρίου είναι ο ευσυνείδητος, ο έχων αγαθή συνείδηση, ο
ευαίσθητος και συνεπής προς τις υποχρεώσεις του απέναντι στον Κύριο Ιησού Χριστό
και την κλήση Του.
Ένας καλός μισθός δεν είναι αυτό που διεγείρει το
φιλότιμο. Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Πλην εγώ ουδέν τούτων μετεχειρίσθην. Ουδέ
έγραψα ταύτα διά να γείνη ούτως εις εμέ· διότι καλόν είναι εις εμέ να αποθάνω μάλλον
παρά να ματαιώση τις το καύχημά μου».
Το
φιλότιμο είναι έμφυτο! Υπήρχε στον Μωυσή (!), υπήρχε στον Ιερεμία (!), υπήρχε στους
δώδεκα (!).
3. Λείπει η παιδεία από τους εργάτες.
Η παιδεία είναι η σπουδή του λόγου του Θεού. Διαβάζουμε
από την επιστολή του Παύλου στον Τιμόθεο: «Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν
δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της
αληθείας».
Αυτή η σπουδή και φροντίδα αφορά την προσωπική προσπάθεια, ώστε ο
εργάτης να σταθεί στην εξέταση του Κυρίου άμεμπτος, άγιος, καθαρός. Όταν ο
εργάτης δεν μελετά τον λόγο του Θεού, με τάξη και επιμέλεια, ο Θεός δεν μπορεί
να τον καλέσει σαν συνεργάτη και ούτε να συμμαρτηρήσει δια επακολουθούντων
σημείων.
Η μελέτη και η σπουδή με επιμέλεια είναι ατομική υπόθεση του εργάτη,
που ίσως ποτέ του δεν διάβασε βιβλία από μικρός! Όμως ούτε οι ψαράδες μαθητές διάβαζαν
βιβλία, όμως κατόπιν ο Κύριος Ιησούς Χριστός και μετά την Ανάσταση: «Τότε
διήνοιξεν αυτών τον νούν, διά να καταλάβωσι τας γραφάς». Από τότε και μετά οι
δώδεκα μελετούσαν με μεγάλη επιμέλεια τις Γραφές. Αυτό φαίνεται και από το
Ευαγγέλιο του απόστολου Ματθαίου, που συνέλεξε όλα τα εδάφια από την παλαιά
Διαθήκη και τα μετέφερε κατάλληλα στο Ευαγγέλιο του, δια Πνεύματος Αγίου.
4. Λείπει η όραση από τους εργάτες.
Λέγοντας ο Κύριος Ιησούς: «ο θερισμός πολύς οι δε εργάτες
ολίγοι», δημιουργούσε στους μαθητές του μια πνευματική όραση. Αυτή η όραση
είναι σημαντική για τους εργάτες του Κυρίου. Διαβάζουμε στις Παροιμίες: «Όπου
δεν υπάρχει όρασις, ο λαός διαφθείρεται· είναι δε μακάριος ο φυλάττων τον νόμον».
Οι εργάτες του Κυρίου έχουν όραση! Όραση να βλέπουν το
έργο του Κυρίου. Ο Κύριος Ιησούς απευθυνόμενος στους δώδεκα, είπε: «Δεν λέγετε
σεις ότι τέσσαρες μήνες είναι έτι και ο θερισμός έρχεται; Ιδού, σας λέγω,
υψώσατε τους οφθαλμούς σας και ίδετε τα χωράφια, ότι είναι ήδη λευκά προς
θερισμόν».
Αυτή η όραση, δια Πνεύματος Αγίου, κινούσε όλους τους εργάτες
να φτάσουν στην άκρη του πλανήτη, σε όλο τον κόσμο και να δουν ανθρώπους να
δέχονται το Ευαγγέλιο, αφού η ζωή τους ήταν παραδομένη σε Αυτόν.
Διαβάζουμε με
κατάπληξη στην επιστολή του Παύλου: «αλλ' ημείς αυτοί εν εαυτοίς, ελάβομεν την απόφασιν
του θανάτου, διά να μη έχωμεν την πεποίθησιν εις εαυτούς, αλλ' εις τον Θεόν τον
εγείροντα τους νεκρούς· όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ τοσούτου μεγάλου θανάτου και ελευθερόνει,
εις τον οποίον ελπίζομεν ότι και έτι θέλει ελευθερώσει».
Πράξεις 19: 22 Και
αποστείλας εις την Μακεδονίαν δύο των υπηρετούντων αυτόν, Τιμόθεον και Έραστον,
αυτός έμεινε καιρόν τινά εν τη Ασία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου