ΝΗΠΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ!

1^η προς Κορινθιους 3: 2 Γάλα σας επότισα και ουχί στερεάν τροφήν· διότι δεν ηδύνασθε έτι να δεχθήτε αυτήν. Αλλ' ουδέ τώρα δύνασθε έτι· επειδή έτι σαρκικοί είσθε.

Ο απόστολος Παύλος, μας αποκαλύπτει μια διάσταση του πνευματικού χαρακτήρα ενός πιστού χριστιανού, που δεν έχει προοδεύσει καθώς όφειλε. 

Γράφοντας προς τους πιστούς της εκκλησίας της Κορίνθου, λίγα χρόνια μετά την δημιουργία της εκκλησίας, ο Παύλος διαμαρτύρεται για την κατάσταση της εκκλησίας, καθώς μαθαίνει τα κακά νέα για έριδες μεταξύ αδελφών.

Γνωρίζοντας ότι η εκκλησία στην αρχαία Κόρινθο ήταν ένα θαύμα, το πώς ιδρύθηκε, μετά από την διακονιά του εκεί, επί ένα και μισό έτος, θυμάται και γράφει: «Και εγώ, αδελφοί, δεν ηδυνήθην να λαλήσω προς εσάς ως προς πνευματικούς, αλλ' ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Χριστώ».

Άραγε, τι σημαίνει νήπια εν Χριστώ;

Αφορά την ανάπτυξη μας στον πνευματικό άνθρωπο, που αποτελείται από (α) το νου του Χριστού και (β) τα συναισθήματα της αγάπης του Πατέρα Θεού. Ας τα δούμε:

# (α) το νου του Χριστού

Κάποτε οι μαθητές κοντά στον Κύριο Ιησού ξέχασαν να αγοράσουν ψωμί. Ο Κύριος τους είπε: «Βλέπετε και προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων. Και εκείνοι διελογίζοντο εν εαυτοίς, λέγοντες ότι άρτους δεν ελάβομεν». Οι μαθητές δεν είχαν αποκτήσει ακόμη, τον νου του Χριστού!

Ο αδελφόθεος Ιάκωβος γράφει: «Έλθετε τώρα οι λέγοντες· Σήμερον ή αύριον θέλομεν υπάγει εις ταύτην την πόλιν και θέλομεν κάμει εκεί ένα χρόνον και θέλομεν εμπορευθή και κερδήσει· οίτινες δεν εξεύρετε το μέλλον της αύριον· διότι ποία είναι η ζωή σας; είναι τωόντι ατμός, όστις φαίνεται προς ολίγον και έπειτα αφανίζεται· αντί να λέγητε, Εάν ο Κύριος θελήση, και ζήσωμεν, θέλομεν κάμει τούτο ή εκείνο. Τώρα όμως καυχάσθε εις τας αλαζονείας σας· πάσα τοιαύτη καύχησις είναι κακή».

Όταν ο πιστός δεν έχει ακόμη τον νου του Χριστού, φέρεται στο περιβάλλον του αλαζονικά!

Η αιτία για αυτή την πνευματική έλλειψη είναι ότι ο πιστός δεν μελετά τον λόγο του Θεού, τις Γραφές! Αυτό γίνεται με διάφορες δικαιολογίες: Δεν έχω χρόνο, δεν διαβάζω, δεν …, δεν…! 

Αποτέλεσμα είναι αυτό που διαβάζουμε πάλι στον Ιάκωβο: «Έλθετε τώρα οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες διά τας επερχομένας ταλαιπωρίας σας.  Ο πλούτος σας εσάπη και τα ιμάτιά σας έγειναν σκωληκόβρωτα, ο χρυσός σας και ο άργυρος εσκωρίασε, και η σκωρία αυτών θέλει είσθαι εις μαρτυρίαν εναντίον σας και θέλει φάγει τας σάρκας σας ως πυρ. Εθησαυρίσατε διά τας εσχάτας ημέρας».

Και πάλι συνεχίζει: «Ιδού, ο μισθός των εργατών των θερισάντων τα χωράφια σας, τον οποίον εστερήθησαν από σας, κράζει, και αι κραυγαί των θερισάντων εισήλθον εις τα ώτα Κυρίου Σαβαώθ. Ετρυφήσατε επί της γης και εσπαταλήσατε, εθρέψατε τας καρδίας σας ως εν ημέρα σφαγής. Κατεδικάσατε, εφονεύσατε τον δίκαιον· δεν σας αντιστέκεται».

Ο απόστολος Παύλος επίσης,  γράφει προς τους Κορινθίους: «Μηδείς ας μη εξαπατά εαυτόν· εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι σοφός εν τω κόσμω τούτω, ας γείνη μωρός διά να γείνη σοφός. Διότι η σοφία του κόσμου τούτου είναι μωρία παρά τω Θεώ. Επειδή είναι γεγραμμένον· Όστις συλλαμβάνει τους σοφούς εν τη πανουργία αυτών».

Η καλλιέργεια του νου κατά Χριστόν, έρχεται μέσα από την σοβαρή μελέτη, την σπουδή των Γραφών. Ας το μάθουμε εμείς και τα παιδιά μας που μεγαλώνουμε και τα παραδίδουμε ελεύθερα στην κοινωνία για να δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια.

# (β) τα συναισθήματα της αγάπης του Πατέρα Θεού

Γράφει ο Παύλος κάτι εκπληκτικό: «Διότι ενώ είναι μεταξύ σας φθόνος και έρις και διχόνοιαι, δεν είσθε σαρκικοί και περιπατείτε κατά άνθρωπον;».

Πώς γίνεται αυτό;

Δείγμα της νηπιακής κατάστασης, ή της σαρκικής πορείας. Σάρκα ονομάζουμε το «Εγώ»!

Είναι η αλαζονεία του πιστού που δεν έχει υποτάξει το άγριο θηρίο μέσα του, ή δεν έχει κάψει τα άγρια συναισθήματα, όπως φθόνος, έριδα και διχόνοια! Πώς γίνεται; Γίνεται από έλλειψη ατομικής προσευχής, αγιασμού και αφιέρωσης!

Κατά την ατομική προσευχή του ταμείου μας, εκεί εξομολογούμαστε τα σφάλματα και τις αμαρτίες και ζητάμε με πίστη την χάρη και την δύναμη να αγαπάμε τους εχθρούς και τους αδελφούς μας. Εκεί έρχεται ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα και μας πληρώνει και κατακαίει ότι το «σάπιο» και άχρηστο του χαρακτήρα μας.   

Εκεί στο ταμείο μας, γεμίζουμε από την αγάπη του Πατέρα Θεού και μπορούμε να δεχτούμε και εφαρμόσουμε αυτό που γράφει ο Παύλος, προς την εκκλησία την εν Κολοσσαείς: «υποφέροντες αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς· και εν πάσι τούτοις ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος».

1^η προς Κορινθίους 2: 6 Λαλούμεν δε σοφίαν μεταξύ των τελείων, σοφίαν όμως ουχί του αιώνος τούτου, ουδέ των αρχόντων του αιώνος τούτου, των φθειρομένων· αλλά λαλούμεν σοφίαν Θεού μυστηριώδη, την αποκεκρυμμένην, την οποίαν προώρισεν ο Θεός προ των αιώνων εις δόξαν ημών, την οποίαν ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου εγνώρισε· διότι αν ήθελον γνωρίσει, δεν ήθελον σταυρώσει τον Κύριον της δόξης·