Ο ΣΚΟΠΟΣ | Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ !!
1η επιστολή προς Κορίνθιους 9: 24
Δεν ξέρετε μήπως πως οι αθλητές, που συμμετέχουν
σε αγώνα δρόμου, τρέχουν βέβαια όλοι, αλλά ένας παίρνει το βραβείο; Έτσι ν' αγωνίζεστε
κι εσείς, με σκοπό να το κατακτήσετε.
Το τέλος
Το αντικείμενο
Το ζητούμενο
Όταν ο άνθρωπος γνωρίσει | έρθει στον Ιησού Χριστό (!) έρχεται στην αλήθεια των πραγμάτων και αρχίζει να ζει με αληθινό φως, που φωτίζει τα πνευματικά σκοτάδια των μυστηρίων της σύγχρονης εποχής.
Ναι, πράγματι, ζούμε σε μυστήρια | κρυφά πράγματα (!) που ο λόγος του Θεού, ονομάζει «Το μυστήριο της ανομίας».
Η σύγχρονη εποχή είναι κακή | μυστηριώδης | πονηρή.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
Ο πιστός στον Ιησού | ο άνθρωπος του Θεού, έχει ένα αγώνα (!) αυτόν της πίστης στους λόγους του Ιησού με ζήλο και με αγάπη.
Αυτό είναι που φέρνει τον άνθρωπο να γνωρίσει καλώς, το νόημα της πίστης (!) μέχρι τέλους | μέχρι θανάτου.
Και εδώ (!) είναι που ο άνθρωπος του Θεού, αντιλαμβάνεται ότι οφείλει να θέσει στόχο και σκοπό στην ζωή του.
Ας δούμε πώς το περιγράφει ο απόστολος Παύλος, γράφοντας προς τους Φιλιππησίους αδελφούς:
Όχι, βέβαια, πως πήρα κιόλας το βραβείο
ή πως έχω φτάσει κιόλας στο τέρμα.
Αγωνίζομαι όμως για να κατακτήσω αυτό για το οποίο
κατακτήθηκα από το Χριστό Ιησού.
Αδελφοί, εγώ δε σκέφτομαι καθόλου για τον εαυτό μου, ότι το έχω κιόλας αποχτήσει.
Ένα πράγμα, όμως, κάνω:
ξεχνώντας το δρόμο που διένυσα
και προχωρώντας σ' αυτόν που εκτείνεται μπροστά
μου,
τρέχω με στόχο να καταχτήσω το βραβείο της ουράνιας
πρόσκλησης του Θεού μέσω του Χριστού Ιησού.
Ας το δούμε μαζί:
1. Έχουμε μια προσωπική μαρτυρία | ομολογία, από τον δούλο του Θεού.
2. Ομολογεί ότι δεν έχει πάρει, ήδη, το βραβείο της ουράνιας πρόσκλησης.
3. Ακόμη, ότι δεν έχει, ήδη, τερματίσει τον δρόμο του.
4. Όμως, αγωνίζεται για να το κατακτήσει.
5. Κάνοντας ένα πράγμα, κάθε φορά.
6. Να ξεχνά τον δρόμο (!) που ήδη διένυσε.
7. Να τρέχει (!) με στόχο το βραβείο.
8. Να τρέχει.
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Γράφοντας ο απόστολος Παύλος προς τον Τιμόθεο την τελευταία επιστολή, μας φανερώνει για άλλη μια φορά, τα συναισθήματα του ενόψει της αναχώρησης του.
Διαβάζουμε:
Εγώ, πάντως, προσφέρω κιόλας τον εαυτό μου σπονδή
στο Θεό,
και ο καιρός της αναχώρησής μου από τον κόσμο
έχει φτάσει.
Τον καλό αγώνα τον αγωνίστηκα,
το δρόμο τον τελείωσα,
την πίστη τη διατήρησα.
Τώρα πια μένει φυλαγμένο για μένα το στεφάνι της
δικαιοσύνης,
που, την ημέρα εκείνη, θα μου το απονείμει ο Κύριος, ο δίκαιος κριτής.
Και όχι μόνο σε μένα, αλλά και σε όλους εκείνους που έχουν αγαπήσει τον
ερχομό του.
Ας το δούμε μαζί:
1. Ο Παύλος πρόσφερε τον εαυτό του σπονδή (!) στον Θεόν.
2. Προσοχή: όχι σποδός (στάχτη).
3. Σπονδή, είναι η συνθήκη | η ειρήνη | η συμφωνία με τον Θεόν.
4. Με παρρησία διακηρύττει: «τον καλό αγώνα τον αγωνίστηκα».
5. Με παρρησία διακηρύττει: «τον δρόμο μου τελείωσα».
6. Με παρρησία διακηρύττει: «την πίστη στον Ιησού, διατήρησα».
7. Με παρρησία διακηρύττει: «τώρα, μένει σε μένα το στεφάνι | το βραβείο της δικαιοσύνης».
Ο ΑΓΩΝΑΣ
Η εκπλήρωση του στόχου | του σκοπού της βασιλείας των ουρανών, προϋποθέτει δέσμευση εκ μέρους του πιστού.
Η δέσμευση του πιστού, προϋποθέτει όραση.
Η όραση του πιστού, προϋποθέτει προσευχή αδιάλειπτη.
Η αδιάλειπτη προσευχή, προϋποθέτει βάπτισμα στο Πνεύμα το Άγιο και πλήρωση καθημερινή στο ταμείο.
Ας δούμε τα λόγια του δούλου του Θεού, Παύλου, προς τους Εβραίους αδελφούς:
Έτσι λοιπόν κι εμείς,
καθώς έχουμε ένα τόσο μεγάλο πλήθος μαρτύρων που μας περιστοιχίζει,
ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία,
που τόσο εύκολα μας περικυκλώνει σε κάθε ευκαιρία,
και ας τρέχουμε με υπομονή
να κερδίσουμε τον αγώνα
που προβάλλει μπροστά μας,
Ας δούμε επίσης, τα λόγια του δούλου του Θεού, Παύλου, προς τον Τιμόθεο:
Να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα της πίστης.
Να παραμείνεις σταθερά στο δρόμο της αιώνιας ζωής, για την οποία και προσκλήθηκες
κι έδωσες την καλή σου ομολογία μπροστά σε πολλούς μάρτυρες.
Ας το δούμε μαζί:
1. Πρώτα ο αγώνας ο καλός.
2. Δεν ξεχνούμε την καλή ομολογία πίστεως στον Ιησού, που δώσαμε ενώπιον των αδελφών μας.
3. Δεν ξεχνούμε το πλήθος των μαρτύρων του Ιησού, που ζουν στον ουρανό και περιμένουν την Ανάσταση.
4. Γνωρίζουμε ότι η αμαρτία | η παράβαση προξενεί το βάρος, που μας βαραίνει ώστε να μην μπορούμε να τρέξουμε.
5. Γνωρίζουμε ότι ο ρυθμός του καλού αγώνα, είναι το τρέξιμο.
6. Το γνωρίζουμε από το παράδειγμα του αποστόλου Παύλου.
7. Αλλά και από το βάδισμα | την πορεία του καλού ποιμένα Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Τρέχεις εσύ, για τον σκοπό της άνω κλήσεως;
Σταμάτησες να τρέχεις;
Δεν αρχίζεις πάλι να τρέχεις;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου