ΟΙ ΓΕΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!

Γένεση 18: 17

Και ο Κύριος είπε: Θα κρύψω εγώ από τον Αβραάμ οτιδήποτε κάνω;

Και ο Αβραάμ θα γίνει εξάπαντος μεγάλο έθνος και δυνατό· και διαμέσου αυτού θα ευλογηθούν όλα τα έθνη της γης· επειδή, τον γνωρίζω, ότι θα διατάξει τους γιους του και την οικογένειά του, ύστερα απ' αυτόν και θα φυλάξουν τον δρόμο τού Κυρίου, για να εκτελούν δικαιοσύνη και κρίση, ώστε ο Κύριος να επιφέρει επάνω στον Αβραάμ τα όσα μίλησε σ' αυτόν.

30 χρόνια πίσω, ο πατέρας σου

60 χρόνια πίσω, ο παππούς σου

90 χρόνια πίσω, ο προ-πάππους σου

Έχει μεγάλη σημασία για τον άνθρωπο, να διδάσκεται από τις γενιές των πατέρων του, που πρόλαβε να τους δει και να ακούσει την αφήγηση των.

Μάλιστα, όταν υπήρξαν άνθρωποι του Θεού, με εμπειρίες, μα θαυμάσια που έκανε ο Θεός γι αυτούς.

Σήμερα, θυμάμαι τον παππού μου Ιωάννη, που γεννήθηκε στο νησί της Άνδρου, το έτος 1891.

Ο άνθρωπος αυτός, υπήρξε πλοίαρχος Ε.Ν. και είδε το χέρι του Θεού στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, όταν αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το καράβι για λόγους ασθενείας και το καράβι, που αναχώρησε με άλλον καπετάνιο (!) βυθίστηκε από τις τορπίλες των Γερμανών.

Αργότερα, τον έζησα από μικρό παιδί να αγκαλιάζει τα εγγόνια του με αγάπη και καλοσύνη.

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Ο λόγος του Θεού, οι Γραφές, μας διδάσκουν να αγαπάμε τον Θεό με όλη την καρδιά μας, να πιστεύουμε απόλυτα στον Κύριο Ιησού και να μιλάμε στα παιδιά μας  και στα εγγόνια μας τον λόγο του Θεού.

Διαβάζουμε από το βιβλίο του Μωυσή, το Δευτερονόμιο:

Άκου, Ισραήλ (λαέ που γνωρίζεις τον Θεόν)·

ο Κύριος ο Θεός μας είναι ένας Κύριος.

Και θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου, και με ολόκληρη την ψυχή σου, και με ολόκληρη τη δύναμή σου.

Κι αυτά τα λόγια, που εγώ σήμερα σε προστάζω, θα είναι στην καρδιά σου·

και θα τα διδάσκεις με επιμέλεια στα παιδιά σου, και θα μιλάς γι' αυτά όταν κάθεσαι στο σπίτι σου, όταν περπατάς στον δρόμο, και όταν πλαγιάζεις, και όταν σηκώνεσαι.

Μόνον πρόσεχε τον εαυτό σου, και φύλαγε καλά την ψυχή σου, μήπως και λησμονήσεις τα πράγματα που είδαν τα μάτια σου, και μήπως κάποτε χωριστούν από την καρδιά σου, σε όλες τις ημέρες της ζωής σου·

αλλά, δίδασκέ τα στους γιους σου, και στους γιους των γιων σου.

Θα βάλετε, λοιπόν, αυτά τα λόγια μου, στην καρδιά σας και στην ψυχή σας· και θα τα δέσετε για σημείο επάνω στο χέρι σας, και θα είναι ως προμετωπίδια ανάμεσα στα μάτια σας·

και θα τα διδάσκετε στα παιδιά σας, μιλώντας γι' αυτά, όταν κάθεσαι στο σπίτι σου, και όταν περπατάς στον δρόμο, και όταν πλαγιάζεις, και όταν σηκώνεσαι·

και θα τα γράψεις επάνω στους παραστάτες τού σπιτιού σου, κι επάνω στις πύλες σου·

για να πολλαπλασιαστούν οι ημέρες σας, και οι ημέρες των παιδιών σας, επάνω στη γη, που ο Κύριος ορκίστηκε στους πατέρες σας να τους δώσει, όπως οι ημέρες τού ουρανού επάνω στη γη.

Η ΣΥΝΕΣΗ

Η σύνεση, δηλαδή, η δομημένη γνώση του λόγου του Θεού (!) έρχεται με τα χρόνια στον πιστό άνθρωπο.

Οι πλέον συνετοί είναι οι γέροντες, που έχουν ακόμη τον φόβο του Θεού, μέσα τους.

Αυτοί είναι οι πλέον κατάλληλοι να διδάξουν τα εγγόνια τους, ή τα δισέγγονα τους με πολλή αγάπη τα λόγια του Θεού, με παραδείγματα και μαρτυρίες από την προσωπική τους ζωή.

Διαβάζουμε από τις Παροιμίες:

Το στεφάνι των γερόντων είναι τα παιδιά των παιδιών·

και η δόξα των παιδιών οι πατέρες τους.

Καύχημα των νέων είναι η δύναμή τους·

και δόξα των γερόντων η πολιά.

Διαβάζουμε από τον Ιώβ:

Η σοφία είναι με τους γέροντες, και η σύνεση με τη μακρότητα των ημερών.

Ας το δούμε μαζί:

1.      Οι γέροντες έχουν έργο Θεού.

2.      Τα εγγόνια των …

3.      Τα δισέγγονα των …

4.      Τα παιδιά των παιδιών τους ...

5.      Με μαρτυρίες …

6.      Με εμπειρίες …

7.      Με ιστορίες …

Αμήν.

Τίτος 2: 2

οι ηλικιωμένοι να είναι άγρυπνοι, σεμνοί, σώφρονες, να υγιαίνουν στην πίστη, στην αγάπη, στην υπομονή·